- Τα φάρμακα απώλειας βάρους, όπως το Ozempic, συνδέονται με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης 42 παθήσεων, αλλά και με την αύξηση του κινδύνου για 19 άλλες, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
- Η μελέτη εξέτασε 215.000 άτομα με διαβήτη τύπου 2 και διαπίστωσε ότι η χρήση GLP-1RA μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών, νόσου του Αλτσχάιμερ και διαταραχών κατάχρησης ουσιών, αλλά και να προκαλέσει παρενέργειες όπως κοιλιακό άλγος και αρθρίτιδα.
- Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι τα ευρήματα ενδέχεται να μην ισχύουν για όλες τις δημογραφικές ομάδες λόγω της φύσης της μελέτης και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων.
Τα φάρμακα για την απώλεια βάρους όπως το Ozempic μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης 42 παθήσεων, αλλά και να αυξήσουν τις πιθανότητες ανάπτυξης 19 άλλων ασθενειών, σύμφωνα με μια από τις πιο ολοκληρωμένες μελέτες στο είδος της μέχρι σήμερα. Οι αγωνιστές του υποδοχέα πεπτιδίου 1 τύπου γλυκαγόνης (GLP-1RAs) έχουν γίνει όλο και πιο δημοφιλείς την τελευταία δεκαετία για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 και της παχυσαρκίας.
Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στη θεραπεία του διαβήτη προάγοντας την απελευθέρωση ινσουλίνης και βοηθώντας στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Έχουν επίσης συνδεθεί και με απώλεια βάρους, ενδεχομένως με την επιβράδυνση της πέψης των τροφών και τον περιορισμό της όρεξης. Το 2024, ο Wegovy έλαβε επίσης ρυθμιστική έγκριση στις ΗΠΑ για τη θεραπεία καρδιακών παθήσεων, αν και ο ακριβής μηχανισμός δράσης δεν είναι σαφής.
Προκύπτουν επιπλέον στοιχεία που υποδηλώνουν ότι τα εν λόγω φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη της εμφάνισης παθήσεων όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και να βοηθήσουν τους ασθενείς να διαχειριστούν άλλες, όπως διαταραχές κατάχρησης ουσιών. Ωστόσο, έχουν επίσης εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με τις αρνητικές παρενέργειες από τη λήψη GLP-1RA, συμπεριλαμβανομένων των αναφορών για γαστρεντερικά προβλήματα.
Στη νέα μεγάλη μελέτη, οι ερευνητές αξιολόγησαν τον αντίκτυπο της λήψης GLP-1RA στην υγεία 215.000 ατόμων με διαβήτη τύπου 2 για περίπου τέσσερα χρόνια. Στη συνέχεια συνέκριναν αυτές τις επιδράσεις με μια ομάδα ελέγχου με περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα που έλαβαν διαφορετικούς τύπους αντιδιαβητικών φαρμάκων.
Συνολικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα φάρμακα αυτά έχουν πολλά ευεργετικά αποτελέσματα, μερικά από τα οποία είχαν προηγουμένως αναγνωριστεί. Για παράδειγμα, όσοι έλαβαν τα εν λόγω φάρμακα, είχαν 9%, 8% και 12% μειωμένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης και Αλτσχάιμερ, αντίστοιχα, σε σύγκριση με τοην ομάδα ελέγχου. Είχαν επίσης λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαταραχές κατάχρησης ουσιών (αλκοόλ και κάνναβη), καθώς και 12% χαμηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν βακτηριακές λοιμώξεις.
Αυτές οι επιδράσεις μπορεί κατά κάποιο τρόπο να συνδέονται τόσο με τα οφέλη για την υγεία της απώλειας βάρους, όσο και με άλλες επιδράσεις των GLP-1RA στο σώμα, όπως η μείωση της φλεγμονής, εξηγεί ο Δρ. Ζιγιάντ Αλ-Αλί, συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.
Ωστόσο, εκτός από τα οφέλη, υπάρχουν και κίνδυνοι, όπως παρατήρησαν οι ερευνητές. Για παράδειγμα, τα GLP-1RA αύξησαν επίσης τις πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων όπως κοιλιακό άλγος (12%), χαμηλή αρτηριακή πίεση (6%) και αρθρίτιδα (11%).
«Τείνουμε να πιστεύουμε ότι τα φάρμακα έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν μόνο ένα πράγμα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ έτσι», λέει ο ερευνητής.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Medicine», χρησιμοποίησε κυρίως δεδομένα από ηλικιωμένους, λευκούς άντρες, πράγμα που σημαίνει ότι τα ευρήματα μπορεί να μην ισχύουν για άλλες δημογραφικές ομάδες.
Επίσης, επειδή πρόκειται για μελέτη παρατήρησης δεν μπορεί να αποδείξει ότι τα εν λόγω φάρμακα προκαλούν αυτά τα προβλήματα υγείας. Για να γίνει αυτό, απαιτείται μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή.
Δοκιμές βρίσκονται επί του παρόντος σε εξέλιξη με τα αποτελέσματα να είναι πιθανώς διαθέσιμα τα επόμενα ένα έως τέσσερα χρόνια, είπε ο Δρ. Ναβίντ Σατάρ, καθηγητής καρδιομεταβολικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης στη Σκωτία, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.
ΠΗΓΗ: Live Science
