- Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στη σημαντική προσωπικότητα και το έργο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου κατά τη διάρκεια τρισάγιου στη Γαλλία.
- Ο Αναστάσιος υπηρέτησε με ιεραποστολικό έργο στην Αφρική, επιστημονική καριέρα στην Αθήνα και εκκλησιαστική διακονία στην Αλβανία, όπου ανέστησε την Εκκλησία μετά την κατάρρευση του αθεϊστικού καθεστώτος.
- Ο Πατριάρχης τόνισε την προσφορά του Αναστασίου στη θεολογική εκπαίδευση και την ίδρυση πολλών εκκλησιαστικών και κοινωνικών δομών στην Αλβανία, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για το έργο του.
Στην προσωπικότητα και το έργο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, το Σάββατο, 25 Ιανουαρίου 2025, στην ομιλία του, κατά την επίσκεψή του στον Ι. Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Bischwiller, όπου και τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κεκοιμημένου Πρωθιεράρχου.
Ο Παναγιώτατος χαρακτήρισε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, «μία μεγάλη προσωπικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας» και αναφέρθηκε στη μακρά, έμπονη και καρποφόρα διακονία του.
Μία μεγάλη προσωπικότης, όπως είπα, διότι στα πολλά χρόνια που του εχάρισε ο Θεός επετέλεσε ένα ιεραποστολικό έργο στην Αφρική όπου ήταν Ιεραπόστολος, επιστημονικό στην Αθήνα, όπου εδίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Θεολογία και Θρησκειολογία, και εκκλησιαστικό στην Αλβανία επί τριάντα χρόνια και λίγο περισσότερο, στην Αλβανία, όπου τον έστειλε η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, όταν κατέρρευσε το αθεϊστικό καθεστώς και τον επέλεξε ως ένα μορφωμένο, δυναμικό, άξιο Ιεράρχη για να αναστήσει, να αναγεννήσει από την τέφρα την Εκκλησία της Αλβανίας, από την οποία δεν είχε απομείνει σχεδόν τίποτα. Έλεγα στους συνεργάτες μου, ότι ενθυμούμαι εκείνα τα πρώτα χρόνια της αναγεννήσεως της Εκκλησίας της Αλβανίας που ο Αναστάσιος, ο μακαριστός, μόλις είχε τοποθετηθεί στην Αλβανία, μας έφερε στο Φανάρι δυό-τρεις γέροντες ιερείς, αδυνατισμένους, εξαντλημένους από τις κακουχίες και από την ταλαιπωρία. Δεν τους επετρέπετο να λειτουργήσουν, έκαναν άλλες, χειρωνακτικές, εργασίες στην πατρίδα τους, παρηκολουθούντο μέρα και νύχτα από τα αστυνομικά όργανα του καθεστώτος, και πήραν την ευλογία της Μήτρος Εκκλησίας, του Πατριαρχείου μας, πρώτα ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, τον οποίο εξέλεξε η Σύνοδός μας και τον διόρισε εκεί, και οι συνεργάτες του, αυτοί οι λίγοι που είχαν απομείνει. Φυσικά, αργότερα, ο Αναστάσιος χειροτόνησε νέους ιερείς, άνοιξε ιερατική σχολή, ίδρυσε εκκλησίες, ορφανοτροφεία, ευαγή ιδρύματα, νοσοκομείο, πανεπιστήμιο, έκανε πάρα πολλά πράγματα με τη χάρη του Θεού, με τους καλούς συνεργάτες τους οποίους επέλεξε, με την οικονομική ενίσχυση πολλών θεσμών, ιδρυμάτων και προσώπων, που πίστεψαν στην ειλικρίνειά του και στην εργατικότητά του και στην αποστολή του και έκανε όλα αυτά τα έργα που ανέφερα. Τώρα ήρθε η ώρα να τον καλέσει ο Κύριος κοντά του, να τον αναπαύσει από τους πολλούς κόπους της ζωής του και της διακονίας του. Ήταν άρρωστος το τελευταίο διάστημα, ενοσηλεύθη στον Ευαγγελισμό στην Αθήνα, όπου και παρέδωσε το πνεύμα του στον πλάστη και Θεό μας. Αιωνία του η μνήμη. Να έχουμε την ευχή του.»
