Στο mail του newsit.gr έφτασε μια επιστολή από μια γυναίκα η οποία ευαισθητοποιήθηκε από την υπόθεση της κακοποίησης μέχρι θανάτου του μικρού Άγγελου στην Κρήτη για την οποία μιλάει όλη η Ελλάδα.

Δημοσιεύουμε αυτή την επιστολή δίνοντας βήμα και σ’ εσάς τους αναγνώστες μας και ειδικά σε μια μητέρα επίσης 3χρονου παιδιού.

«Πόσοι μικροί άγγελοι πρέπει να πεθάνουν για να κινητοποιηθούμε σαν κοινωνία; Πόσοι κακοποιημένοι πρέπει να γίνουν κακοποιητές για να πάρει το κράτος μέτρα στο θέμα της πρόληψης;

Όλες αυτές τις μέρες, διαβάζοντας για την υπόθεση έχω αρρωστήσει. Είναι αδύνατον να δεχόμαστε παθητικά τέτοια περιστατικά, να θρηνούμε και μετά να ξεχνάμε. Είναι χρέος όλων να προστατέψουμε τα παιδιά, το μέλλον του ίδιου μας του είδους. Αυτό θα έπρεπε να είναι το πρωταρχικό μέλημα όλων, το βασικότερο ένστικτο πάνω και από την προσωπική επιβίωση. Δεν έχει νόημα όμως να κρίνουμε μόνο και να γκρινιάζουμε.

Η παρακάτω πρόταση έχει σαν στόχο να προλάβει τέτοια περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και να σώσει παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο είτε μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, είτε στο ευρύτερο περιβάλλον τους.

Ψυχολόγοι σε όλα τα σχολεία

Ένταξη ψυχολόγων σε μόνιμη, καθημερινή βάση μέσα στα σχολεία όλων των βαθμίδων, ξεκινώντας από τους παιδικούς σταθμούς μέχρι και το Λύκειο. Οι δύο βασικοί άξονες εργασίας θα είναι οι ατομικές και οι ομαδικές συναντήσεις με τα παιδιά.

Στις τακτικές ατομικές συναντήσεις ο παιδοψυχολόγος θα είναι σε θέση να διακρίνει τόσο τυχόν προβλήματα και ψυχολογικές διαταραχές, όσο και πιθανές μαθησιακές δυσκολίες. Το παιδί θα νιώθει ότι υπάρχει ένας άνθρωπος εμπιστοσύνης στο σχολικό περιβάλλον, στον οποίο μπορεί να απευθυνθεί για βοήθεια. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην εφηβεία, όπου τα παιδιά τείνουν να κλείνονται στον εαυτό τους, καθώς και στην προσχολική ηλικία που τα παιδιά δυσκολεύονται να εκφραστούν λεκτικά.

Στα ομαδικά μαθήματα τα παιδιά θα μπορούν με τη βοήθεια του ψυχολόγου να διευθετούν τις μεταξύ τους διενέξεις, να μοιράζονται τους προβληματισμούς τους και να μάθουν πως να λύνουν τα προβλήματά τους ειρηνικά και με ψυχραιμία.

Καθώς ένα παιδί που ζει σε κακοποιητικό περιβάλλον είναι πιθανό να μην αντιλαμβάνεται την έκταση του προβλήματος, όντας συνηθισμένο σε αυτό, είναι σημαντικό τα παιδιά να μαθαίνουν τι είναι οκ και τι όχι όσον αφορά το σώμα και την συμπεριφορά των ίδιων και των ανθρώπων του περιβάλλοντός τους.

Για τα παιδιά που βρίσκονται στην προ-εφηβεία και στην εφηβεία, μπορούν να δίνονται τρόποι διαχείρισης του άγχους όπως αναπνοές, διαλογισμός, δημιουργική έκφραση μέσω των τεχνών, ένταξη σε κάποια ομάδα εθελοντικής προσφοράς κ.α.

Ψυχολογική υποστήριξη οικογενειών

Κάθε οικογένεια, από τη στιγμή που έχει παιδιά, θα πρέπει υποχρεωτικά να επισκέπτεται τον ορισμένο για αυτούς οικογενειακό ψυχολόγο ανά τακτά διαστήματα (π.χ. μία φορά το χρόνο). Ο ρόλος του οικογενειακού ψυχολόγου θα είναι πολλαπλός.

Οι γονείς θα έχουν τη δυνατότητα να μοιράζονται τους προβληματισμούς τους όσον αφορά την μεταξύ τους σχέση και την σχέση τους με τα παιδιά. Σε περίπτωση που κρίνεται απαραίτητο, ο ψυχολόγος θα συνιστά επιπλέον συνεδρίες προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα, ή θα παραπέμπει την οικογένεια σε κάποιο φορέα που μπορεί να τους βοηθήσει.

Ο ψυχολόγος, με την εμπειρία του, έχει σημαντικές πιθανότητες να εντοπίσει εάν κάτι πάει σοβαρά λάθος, όπως σε περιπτώσεις συστηματικής κακοποίησης. Θα γίνεται έτσι μια άτυπη αξιολόγηση, η οποία σε περίπτωση που υπάρχει υποψία για κακοποίηση ή παραμέληση, θα προωθείται στον κατάλληλο φορέα προς διερεύνηση.

Το πρώτο σκέλος της πρότασης που αφορά τα σχολεία, έχει γνωστοποιηθεί στο Υπουργείο Παιδείας και με αγωνία περιμένω να δω αν θα υπάρξει ανταπόκριση. Γνωρίζοντας τις οικονομικές προκλήσεις που εγείρει μία τέτοια δράση, θέλω να τονίσω ότι η πρόληψη έχει αποδειχθεί επανειλημμένα φθηνότερη από την αντιμετώπιση.

Γνωστοποιώ τα παραπάνω για να συμβάλλω, όσο μπορώ, στην προστασία των παιδιών. Ας αναλάβουμε οκαθένας ξεχωριστά το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί και ας προσφέρουμε ό,τι μπορεί ο καθένας, είτεαυτό είναι γνώσεις, είτε πράξεις, είτε απλό ενδιαφέρον.

Ίσως έτσι έρθει η μέρα που θα βρισκόμαστε σε μια κοινωνία στην οποία αντέχουμε να ζούμε.

Η μητέρα ενός 3χρονου