Μελέτη του Πανεπιστημίου του Plymouth, υποστηρίζει πως οι αρχαίοι Έλληνες μπορεί να έχτιζαν σκόπιμα ιερούς ή πολύτιμους χώρους σε εδάφη που είχαν προηγουμένως πληγεί από σεισμική δραστηριότητα, με σκοπό την αύξηση της δημοτικότητάς τους.
Συγκεκριμένα, ο καθηγητής γεωεπιστημονικής επικοινωνίας Iain Stewart και διευθυντής του Ινστιτούτου Βιώσιμης Γης του Πανεπιστημίου, έχει παρουσιάσει πολλά ντοκιμαντέρ, σχετικά με τη δύναμη των σεισμών στη διαμόρφωση τοπίων και κοινοτήτων ως προς το πολιτιστικό τους κύρος.
Στη νέα έρευνα που τέθηκε επικεφαλής και δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the Geologists’ Association, ο καθηγητής Stewart αναφέρει ότι η αντιστοιχία ενεργών ρηγμάτων και αρχαίων πόλεων σε τμήματα της Ελλάδας και της δυτικής Τουρκίας δεν θα μπορούσε να φαίνεται υπερβολικά περίεργη, δεδομένου ότι η περιοχή του Αιγαίου είναι γεμάτη με σεισμικά ρήγματα και γεμάτη με ερειπωμένους οικισμούς.
Μάλιστα, όπως διατείνεται, τα ρήγματα που δημιουργήθηκαν από τη σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή του Αιγαίου πριν από την έλευση του Χριστού, μπορεί να οδήγησαν περιοχές να αποκτήσουν ιδιαίτερα μεγάλη φήμη.
Αποτέλεσμα αυτού, ήταν να γίνουν τόποι πολύ φημισμένων ναών και μεγάλων πόλεων, πράγμα που είχε ως επακόλουθο την «αναβάθμιση» του ονόματός τους στον τότε γνωστό κόσμο της αρχαιότητας.
Ενδεικτικά, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, οι Δελφοί απέκτησαν τη θέση τους στην κλασική ελληνική κοινωνία σε μεγάλο βαθμό ως αποτέλεσμα μιας ιερής πηγής και των «μεθυστικών» αερίων που προέρχονταν από μια γραμμή ρήγματος που προκλήθηκε από σεισμό.
Ωστόσο, ο καθηγητής Stewart πιστεύει ότι οι Δελφοί δεν ήταν η μόνη περιοχήμε τέτοια χαρακτηριστικά, καθώς κατασκευάστηκαν ειδικά λόγω της παρουσίας ρηξιγενών γραμμών.
Όπως αναφέρει, στη σχετική λίστα υπάρχουν δεκάδες πόλεις όπως οι Μυκήνες, η Έφεσος, η Κνίδος και η Ιεράπολη.
«Τα σεισμικά ρήγματα είναι ενδημικά στον κόσμο του Αιγαίου, και για περισσότερα από 30 χρόνια με γοήτευε ο ρόλος που έπαιξαν οι σεισμοί στη διαμόρφωση του τοπίου του.
Αλλά πάντα θεωρούσα ότι είναι κάτι περισσότερο από σύμπτωση το γεγονός ότι πολλές σημαντικές τοποθεσίες βρίσκονται ακριβώς πάνω σε γραμμές ρηγμάτων που δημιουργήθηκαν από τη σεισμική δραστηριότητα.
Οι Αρχαίοι Έλληνες έδιναν μεγάλη αξία στις θερμές πηγές που “ξεκλειδώνονταν” από τους σεισμούς, αλλά ίσως η οικοδόμηση ναών και πόλεων κοντά σε αυτές τις τοποθεσίες να ήταν πιο συστηματική απ’ ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ.Stewart.
«Υπάρχουν εξέχοντα παραδείγματα που υποστηρίζουν τη θεωρία, όπως στους ίδιους τους Δελφούς, όπου ο Ναός του Απόλλωνα καταστράφηκε από σεισμό το 373 π.Χ. μόνο και μόνο για να ξαναχτιστεί απευθείας πάνω στην ίδια γραμμή του ρήγματος.
Δεν λέω ότι κάθε ιερός τόπος στην αρχαία Ελλάδα ήταν χτισμένος πάνω σε γραμμή ρήγματος. Αλλά ενώ ο συνειρμός μας με τους σεισμούς στις μέρες μας είναι ότι είναι όλοι αρνητικοί, πάντα γνωρίζαμε ότι μακροπρόθεσμα δίνουν περισσότερα από όσα παίρνουν.
Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν απίστευτα ευφυείς άνθρωποι και πιστεύω ότι θα αναγνώριζαν αυτή τη σημασία και θα ήθελαν οι πολίτες τους να επωφεληθούν από τις ιδιοκτησίες που δημιούργησαν» υπογράμμισε στο τέλος των δηλώσεών του ο καθηγητής Stewart.
