Η ταινία «Τελειώνει με εμάς» του Justin Baldoni είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα της συγγραφέας Colleen Hoover. Το μυθιστόρημα, όπως και η ταινία, αφηγούνται την ιστορία της Λίλι Μπλούμ, μιας κοπέλας που εγκαταλείπει την μονότονη ζωή της και αφιερώνεται στο όνειρό της. Στον ρόλο της Λίλι, βρίσκουμε τη Μπλέικ Λάιβλι, η οποία όπως έχει δηλώσει δεν γνώριζε την ύπαρξη ούτε του βιβλίου αλλά ούτε και της συγγραφέας. Η Μπλέικ εκείνο το βράδυ που πήρε το σενάριο στα χέρια της πήγε σε ένα τοπικό βιβλιοπωλείο σε μια μικρή πόλη, όπου τα παράθυρα ήταν γεμάτα με το όνομα της Colleen Hoover και θεώρησε ότι το σύμπαν της έδωσε ένα μήνυμα. Αμέσως μετά η Μπλέικ αποφάσισε να διαβάσει το σενάριο της ταινίας και το ερωτεύτηκε. «Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να μην αγαπήσει το βιβλίο από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Αυτή η ιστορία της Hoover σε μαγνητίζει και σε καθηλώνει», θα πει.
Η πλοκή του βιβλίου καταγράφει την ιστορία της νεαρής (και αργότερα ενήλικης) Λίλι Μπλούμ που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις, πάντα φιλτραρισμένες με την καρδιά της. Η μητέρα της κακοποιείται από τον πατέρα της και η Λίλι αναρωτιέται γιατί συνεχίζει και μένει με αυτόν τον άνθρωπο. Αυτή η απορία της Λίλι θα μας ακολουθήσει μέχρι και στα μισά του βιβλίου. Στο στάδιο της εφηβικής της ηλικίας, θα συναντήσει την πρώτη της αγάπη, τον Άτλας Κόριγκαν όπου ο ένας θα «σώσει» τον άλλον.
Η ιστορία του βιβλίου ξεκινάει με την κηδεία του πατέρα της Λίλι. Μετά από αυτό το γεγονός, πλέον ενήλικη, μετακόμιζει στην Βοστώνη όπου και γνωρίζει έναν γοητευτικό και πλούσιο νευροχειρουργό ονόματι Ράιλ Κινκέιντ. Εκείνη και ο Ράιλ θα ερωτευτούν αυτοστιγμή. Ο Ράιλ είναι ένας μυστηριώδης τύπος που έχει μεγάλη αδυναμία στην Λίλι, όμως δεν μπορεί τις δεσμεύσεις. Η κακοποιητική συμπεριφορά του Ράιλ απέναντι στην Λίλι θα τις προκαλέσει αναστάτωση και θα φέρει τα πάνω κάτω στην ζωή της για ακόμα μια φορά. Η φίλης της και αδερφή του Ράιλ, Αλίσσα θα εναντιωθεί κατά του αδερφού της και θα στηρίξει την πληγωμένη φίλη της. Μέχρι που το παρελθόν της Λίλι θα βρεθεί μπροστά της ξανά, για να το αντιμετωπίσει αυτή τη φορά με σθένος και ολοκληρωτικά.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας «Τελειώνει με εμάς»
Πως έγινε η πρόταση για τον ρόλο της Λίλι Μπλούμ και ποια ήταν η αντίδραση σου;
Ένιωσα σαν να ζούσα κάτω από μια πέτρα, γιατί δεν είχα ακούσει για την Colleen Hoover πριν μου προτείνουν αυτή την ταινία. Ήμουν στο αυτοκίνητο με την Eden όταν ο συνεργάτης μου, ο Warren, με κάλεσε και μου είπε: «Ξέρεις ότι ενδιαφέρονται να σε βάλουν σε αυτόν τον ρόλο; Γνωρίζεις την Colleen Hoover και τα βιβλία της;» Η Eden φώναξε ενθουσιασμένη. Όταν μου είπε το όνομα του βιβλίου, η Eden φώναξε ξανά και τη ρώτησα: «Είσαι θαυμάστρια αυτού του βιβλίου;» Μου απάντησε ότι είχε διαβάσει τα υπόλοιπα βιβλία της, αλλά όχι αυτό, παρόλο που αυτό είναι το βιβλίο με το οποίο όλες οι φίλες της είναι εμμονικές. Ακόμη και χωρίς να το έχει διαβάσει, μόλις άκουσε το όνομα, φώναξε. Λίγο αργότερα, πήγα σε ένα τοπικό βιβλιοπωλείο σε μια μικρή πόλη, όπου τα παράθυρα ήταν γεμάτα με το όνομα της Colleen Hoover. Σκέφτηκα ότι κάτι προσπαθούσε να μου πει το σύμπαν, έτσι διάβασα το σενάριο εκείνο το βράδυ και απλά ερωτεύτηκα τη Lily. Ήθελα τόσο πολύ να πω την ιστορία της.
Πώς θα περιέγραφες τον χαρακτήρα της Λίλι;
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε να απεικονιστεί η Λίλι. Ο συναισθηματικός της χάρτης ήταν τόσο ισχυρός και τόσο γεμάτος δυναμισμό. Ήταν σημαντικό για μένα να δείξω ότι η Λίλι δεν ξεκινάει από μια ευάλωτη θέση, δεν είναι κάποια που είναι εύκολα υποτακτική σε κάποιον που θα την κυριεύσει και θα την τραυματίσει. Εισέρχεται στην ιστορία με ζωντάνια, θράσος και αποφασιστικότητα. Έχει τα πόδια της γερά στη γη και το κεφάλι της πάνω στους ώμους της. Είναι γεμάτη ζωντάνια, χιούμορ και έχει μια ελαφριά κυνικότητα λόγω των εμπειριών της ζωής της. Είναι ανοιχτή και ευάλωτη, αλλά δεν είναι εύθραυστη. Είναι μια ισχυρή, δυναμική γυναίκα. Είναι κάποια που, αν την έβλεπες, θα σκεφτόσουν ότι δεν θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος της, μιας παιδικής ηλικίας που είχε τραυματικές εμπειρίες. Όταν τη συναντάς ως ενήλικα, βλέπεις ότι το εννοεί. Ξέρει τι να προσέξει και δεν θα επαναλάβει τα ίδια πρότυπα όπως αυτό του κακοποιητικού της πατέρα. Συχνά, όταν βλέπω ταινίες που απεικονίζουν τη βία κατά των γυναικών, παρουσιάζεται μια πιο ασπρόμαυρη εικόνα, όπου ο κακοποιητής είναι σαφώς ο κακός και η γυναίκα σαφώς το θύμα. Δεν βλέπεις συνήθως πόσο γκρι μπορεί να είναι η κατάσταση, πόσο συγκεχυμένη. Μπορείς να είσαι γυναίκα με αυτοπεποίθηση και δύναμη, να ξέρεις τι να προσέχεις και ακόμα να μην βλέπεις όλα τα σημάδια που θα έπρεπε. Για μένα, ήταν σημαντικό να συναντήσουμε τη Λίλι σε ένα σημείο που δεν είναι υπερβολικά ευάλωτη ή ευαίσθητη, αλλά μια γυναίκα που έχει τη δύναμη και την ισότητα στη σχέση της. Όταν η σχέση βγαίνει από την τροχιά της, αυτό καθιστά την κατάσταση ακόμα πιο συγκεχυμένη, επειδή πιστεύει στην ισότητα και τη δύναμη της σχέσης της, τόσο ως άτομο όσο και ως μέρος ενός ζευγαριού.
Τί προσφέρει αυτή η ταινία στους θεατές που δεν γνωρίζουν την ιστορία της;
Όλοι μιλούν για το πόσο σημαντική είναι αυτή η ταινία και πόσο ενδυναμωτική είναι, και θεωρώ πως αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αλλά νομίζω ότι το πιο όμορφο στοιχείο αυτής της ταινίας είναι ότι περιλαμβάνει κάθε απόχρωση του ανθρώπινου συναισθήματος. Υπάρχει ελαφρότητα, χαρά, χιούμορ, ελπίδα, πόνος, τραγωδία, βία, τραύμα, θλίψη, αγαλλίαση, ζωή, θάνατος, αγάπη, απώλεια πραγματικά είναι ένα καλειδοσκόπιο της ανθρώπινης εμπειρίας. Και δεν περιορίζεται μόνο στη γυναικεία εμπειρία. Ναι, αυτή είναι η ιστορία της Λίλι και το ταξίδι της, αλλά οι ανδρικοί χαρακτήρες αυτής της ταινίας είναι εξίσου ισχυροί και δυναμικοί. Η μητέρα μου, παρόλο που δεν την βλέπουμε τόσο πολύ, η παρουσία της είναι αισθητή, όπως και το ταξίδι της. Η νεαρή Λίλι, την κατανοούμε πλήρως, και στη συνέχεια βλέπουμε τη Λίλι του σήμερα να έχει το δικό της αρχή, μέση και τέλος, και όταν επικαλύπτονται αυτές οι δύο Λίλι, βλέπουμε ένα μεγαλύτερο, πιο όμορφο τόξο. Η Αλίσα, που παίζεται την Jenny Slate, αναδεικνύει τη σημασία της γυναικείας φιλίας, τι σημαίνει να έχεις κάποιον που είναι πάντα εκεί για σένα.
Είναι μια ταινία που νομίζω ότι μπορεί να αγγίξει κάθε ηλικία, κάθε φύλο, γιατί είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη εμπειρία και στα συναισθήματα. Συχνά, όταν σκέφτονται τα συναισθήματα, οι άνθρωποι τείνουν να σκεφτούν το λυπηρό, το τραγικό, το δραματικό. Αλλά αυτή η ταινία έχει κάθε χρώμα συναισθήματος και νομίζω ότι γι’ αυτό αγγίζει τους ανθρώπους τόσο πολύ. Για τις γυναίκες που γνωρίζω και έχουν δει την ταινία, που έχουν βιώσει κάποιον παρόμοιο πόνο, είτε ακριβώς είτε κάπως παρόμοιο με την εμπειρία της Λίλι, ένιωσαν ότι η ταινία τις «είδε». Και δεν λέω ότι όλες οι γυναίκες θα νιώσουν το ίδιο, αλλά εκείνες που γνωρίζω που την έχουν δει, έχουν εκφράσει την επιθυμία να τη δουν νέες γυναίκες ή γυναίκες κάθε ηλικίας, για να γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνες και ότι μπορούν να ξεφύγουν. Μπορεί να φαίνεται αδύνατο να ξεφύγεις, αλλά μπορείς. Στην αφίσα και κατά τη διάρκεια της ταινίας λέμε «μπορείς να σπάσεις το μοτίβο πριν μας σπάσει το μοτίβο» και νομίζω ότι αυτό είναι μια πιο λογοτεχνική έκφραση, αλλά είναι όμορφο να βλέπεις τα μοτίβα και να βλέπεις ανθρώπους να τα αναγνωρίζουν, να λένε «δεν θα το κάνω αυτό» και μετά να το κάνουν, μερικοί να το τελειώνουν και άλλοι όχι. Και νομίζω ότι υπάρχει πραγματική ενσυναίσθηση και για τις δύο πλευρές. Δεν λέει ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος που πρέπει να το κάνεις, αλλά ότι σε βλέπουμε, η ζωή είναι μπερδεμένη. Θέλουμε οι άνθρωποι να νιώσουν ότι τους «βλέπουμε» και, όσο κλισέ κι αν ακούγεται, να νιώσουν έμπνευση. Νομίζω ότι τελικά είναι πολύ εμπνευστικό και δεν είχαμε σκοπό να πούμε μια ταινία εμπνευστική γιατί αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικά ειλικρινές, απλά θέλαμε να πούμε μια ταινία που να φαίνεται αυθεντική, που να σε κάνει να γελάς, να κλαις και απλά να νιώθεις.
Τι περιμένεις από τους φαν του βιβλίου και της Colleen Hoover;
Όταν διαβάζω ένα βιβλίο, θέλω η ταινία να είναι ακριβώς όπως το βιβλίο, αλλά επίσης η φαντασία μου πάντα θα είναι διαφορετική από το τι μπορεί να φανταστεί κάποιος άλλος. Μερικές φορές ξεχνώ τι ήταν στη δική μου φαντασία, γιατί ταινία και φαντασία αρχίζουν να συγχωνεύονται. Αλλά νομίζω ότι αυτό που έχει περισσότερο σημασία για μένα ως φαν, είναι ότι η ουσία και το πνεύμα των χαρακτήρων που ερωτεύτηκα, είναι αυτοί οι χαρακτήρες που βλέπω στην οθόνη. Δεν έχει σημασία αν ο τοίχος είναι πράσινος στο βιβλίο και στην ταινία είναι μοβ. Σημασία έχει ότι οι χαρακτήρες και οι ιστορίες που με συγκίνησαν, με άγγιξαν, είναι εκεί. Πιστεύω ότι αυτή η ταινία θα οδηγήσει πολλούς ανθρώπους που δεν είναι αναγνώστες στα βιβλία. Οι αναγνώστες που θα δουν την ταινία, θα την εκτιμήσουν. Πιστεύω ότι λειτουργούν και τα δύο ως δύο ξεχωριστά έργα τέχνης. Αλλά όταν τα επικαλύπτεις, δημιουργείται κάτι ξεχωριστό και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Colleen ήταν ένα πολύ σημαντικό μέρος αυτής της διαδικασίας.
Όταν ολοκληρώθηκε η ταινία και ήρθε η ώρα για την επεξεργασία και την ολοκλήρωση του τελικού προϊόντος, η Hoover ήταν πολύ προσεκτική διότι ήθελε να τιμήσει την ιστορία που έγραψε αλλά και να τιμήσει τους φαν. Ήταν πολύ προστατευτική απέναντι στους φαν και την εμπειρία τους και στη σύλληψη της καρδιάς και της ψυχής και ακόμη και των λεπτομερειών που ήταν πολύ σημαντικές για εκείνη. Έτσι, πραγματικά είχαμε μια υπέρμαχο των φαν στη διαδικασία της μεταπαραγωγής.
Πως ήταν τα γυρίσματα στο ανθοπωλείο και η ανθεκτικότητα της Λίλι Μπλούμ;
Το αγαπημένο μου σκηνικό ήταν σίγουρα το Lily Blooms, αυτό το σκηνικό είναι τόσο όμορφο. Δεν μοιάζει καθόλου με το άλλο σκηνικό, αλλά αυτό είναι επίσης πανέμορφο. Και νομίζω ότι αυτό είναι το ιδιαίτερο. Όταν μιλήσαμε γι’ αυτό σε άλλη στιγμή με την Colleen, συνειδητοποιήσαμε ότι ο καθένας έχει διαφορετική οπτική ή ερμηνεία του τι είναι και αυτό είναι που αγαπώ. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη που αυτό το σκηνικό δεν είναι ακριβές αντίγραφο εκείνου, επειδή κάθε αναγνώστης είχε ένα διαφορετικό Lily Blooms στο μυαλό του, και ελπίζω να συνεχίσουμε να βλέπουμε διαφορετικές εκδοχές του Lily Blooms να εμφανίζονται εδώ και εκεί, επειδή θα υπάρχει πάντα μια διαφορετική προσέγγιση στη δημιουργικότητά της και στο ποια είναι. Θέλω οι άνθρωποι να παίρνουν τη Λίλι και να την εντάσσουν στη ζωή τους, στα πράγματα που αγαπούν γι’ αυτήν. Εγώ προσωπικά πήρα στοιχεία από τη Λίλι. Πραγματικά την αγαπώ. Λατρεύω τη Lily Blooms. Όταν μπήκαμε εκεί, η ταπετσαρία ήταν αυτή η πανέμορφη ταπετσαρία της Morris & Co. Και είπαν, «Ω ναι, αυτό είναι το παλιό γαλλικό μπιστρό που καταρρέει, και θα το βάψουμε». Και σκέφτηκα, «Ω Θεέ μου, όχι, δεν μπορούμε να το βάψουμε». Αλλά μας είπαν ότι η εταιρεία χρωμάτων μας δίνει χρήματα για την ταινία και τα χρειαζόμασταν, επειδή ήταν μια πολύ χαμηλού προϋπολογισμού ταινία, οπότε συμφωνήσαμε να βάψουμε έναν τοίχο, αλλά ζήτησα να αφήσουν την ταπετσαρία που κατέρρεε. Γιατί αυτό είναι που κάνει η Λίλι να βλέπει κάτι που μπορεί να φαίνεται χαλασμένο και δείχνει πόσο πολύτιμο είναι. Μπορεί να λέει, «Όχι, όχι, μπορούμε να τονίσουμε αυτή την ομορφιά. Δεν χρειάζεται να καλύψουμε το χαλασμένο, πρέπει να δείξουμε πόσο πολύτιμο είναι». Κάνει το ίδιο με τον Άτλας, το ίδιο φαντάζομαι έκανε και με τον πατέρα της σε κάποιο βαθμό, και το ίδιο κάνει και με τη μητέρα της. Το κάνει και με τον Ράιλ. Βλέπει την ομορφιά σε κάτι που οι άλλοι μπορεί να παραμερίσουν ή να θεωρήσουν φθαρμένο. Γι’ αυτό ήταν σημαντικό για μένα. Λατρεύω τη Lily Blooms. Λατρεύω όλες τις στρώσεις και τις υφές. Ήταν σίγουρα ο δικός μου ευτυχισμένος χώρος. Είχα την ευκαιρία να τακτοποιήσω λουλούδια ενώ γυρίζαμε. Έκανα ένα ολόκληρο μοντάζ όπου χτίζαμε και δημιουργούσαμε και βάφαμε τους τοίχους. Πολλά από αυτά συνέβαιναν σε πραγματικό χρόνο. Προφανώς, δεν είμαι σχεδιάστρια παραγωγής, αλλά γυρίζαμε πολλές από αυτές τις σκηνές και μετά ερχόταν η ομάδα για να το κάνει απίστευτο. Αλλά ναι, βοηθήσαμε και εμείς, οπότε πραγματικά, λάτρεψα το Lily Blooms.
Πιστεύεις ότι έχεις κοινά στοιχεία με την ηρωίδα της ιστορίας;
Η Lily είναι πολύ διαφορετική από εμένα. Η ιστορία της είναι διαφορετική από τη δική μου, αλλά ταυτόχρονα, έφερα περισσότερα στοιχεία από τον εαυτό μου σε αυτή την ταινία από ό,τι έχω κάνει ποτέ πριν. Και νομίζω ότι αυτό προέρχεται πιθανόν από μερικά πράγματα. Ξέρετε, ασχολούμαι με αυτό το επάγγελμα εδώ και πολύ καιρό, και όταν αρχίζεις να παίζεις, για κάποιους ανθρώπους, όπως για την Isabella που υποδύεται τη νεαρή Λίλι δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτή είναι η πρώτη της ταινία, είναι απλά απίστευτη σε αυτόν τον ρόλο. Αλλά αυτή δεν ήταν η εμπειρία μου. Η εμπειρία μου ήταν ότι ήμουν ντροπαλή και νευρική και δεν ήξερα πραγματικά τι ήθελαν από εμένα. Έπρεπε να φέρω λίγο από τον εαυτό μου στο τραπέζι, αλλά να είμαι και διαφορετικός χαρακτήρας. Όσο περισσότερο δουλεύω και όσο περισσότερο μελετώ τους αγαπημένους μου ηθοποιούς και εννοώ μελετώ με την έννοια ότι παρακολουθώ ταινίες και λέω, «Αγαπώ να παρακολουθώ την Katharine Hepburn, αγαπώ να παρακολουθώ τον Jimmy Stewart». Είναι άνθρωποι που λατρεύω να παρακολουθώ. Όλοι μιλούν για τη Meryl Streep, αλλά για έναν λόγο, όπως και για τον Tom Hanks, και όσο κι αν εξαφανίζονται μέσα στους χαρακτήρες τους, πάντα νιώθεις τον Jimmy Stewart μέσα σε έναν χαρακτήρα του Jimmy Stewart, πάντα νιώθεις τη Meryl Streep, πάντα νιώθεις την Katharine Hepburn.
Οι αγαπημένοι μου άνθρωποι για να παρακολουθώ είναι εκείνοι που φέρνουν πάντα τον εαυτό τους και όλη την λαμπερή τους πλευρά στο τραπέζι και στη συνέχεια προσθέτουν έναν χαρακτήρα πάνω από αυτό αντί να κρύβονται εντελώς. Και είναι απίστευτο όταν οι άνθρωποι κρύβονται και κάνουν μεταμορφώσεις, αλλά για μένα, αυτό που με τραβάει περισσότερο είναι αυτό που θέλω να παρακολουθώ, γιατί βρίσκω περισσότερη χαρά σε αυτό. Και αυτό είναι που θέλω να κάνω. Νομίζω ότι είμαι πολύ ντροπαλή και κλειστή ως άνθρωπος, και γι’ αυτό δεν ήθελα ποτέ να βάλω μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς μου σε έναν χαρακτήρα. Πάντα υπήρχαν ψήγματα της, αλλά δεν έβλεπες ποτέ πολύ από μένα στον χαρακτήρα. Νομίζω όμως ότι αυτή τη φορά, έφερα περισσότερα στοιχεία από τον εαυτό μου στη Λίλι. Και γι’ αυτό είμαι περήφανη για την απόδοσή μου, γιατί νιώθω ότι είναι αυθεντική και αληθινή σε ένα συναισθηματικό ταξίδι που μπορώ να παρακολουθήσω.
Ενώ είναι χαζό να λέω ότι ήμουν τυχερή που δεν βίωσα τίποτα από όσα βίωσε η Λίλι, γιατί δεν θα έπρεπε να είναι τύχη. Είναι ένα πολύ συχνό περιστατικό που το βιώνουν οι γυναίκες. Νομίζω ότι ο λόγος που η ερμηνεία μου φαίνεται αυθεντική είναι επειδή ήταν σαν να το βίωνα εγώ. Πώς θα ένιωθε η καρδιά μου; Ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις μου; Και αυτό προσπάθησα να φέρω στο ρόλο, γιατί ένιωσα ότι αυτός ήταν ο τρόπος να δώσω στον κόσμο την πιο αυθεντική Λίλι. Μιλάω όπως εγώ, κινούμαι όπως εγώ, τις περισσότερες φορές κινώ τα χέρια μου γιατί το κάνω πολύ στην πραγματική ζωή, και όταν παίζω, προσπαθώ να μην το κάνω γιατί ίσως οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή δεν κινούν τόσο τα χέρια τους. Αλλά εγώ το κάνω, οπότε απλά άφησα περισσότερα στοιχεία από εμένα να περάσουν. Και νομίζω ότι μπορείτε να νιώσετε την αυθεντικότητα στη Λίλι, γιατί δεν προσπαθεί να προσποιηθεί ότι είναι κάποια άλλη. Είναι τα αληθινά συναισθήματα της που βγαίνουν προς τα έξω.
To «Τελειώνει με Εμάς» θα κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες στις 29 Αυγούστου από την Feelgood entertainment με πρωταγωνιστές τους: Blake Lively και Justin Baldoni. Μαζί τους οι Brandon Sklenar, Jenny Slate, Hasan Minhaj, Amy Morton.
