Ο Αλέξης Κούγιας, γνωστός ποινικολόγος, νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του, αναφέρθηκε στην ακίνητη περιουσία του, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν είναι τρισεκατομμυριούχος όπως οι Ωνάσης και Νιάρχος, αλλά έχει μια συντηρητική προσέγγιση στις επενδύσεις του, προτιμώντας να αγοράζει ακίνητα αντί να καταθέτει χρήματα σε τράπεζες.
Παρά τις δυσκολίες με την εφορία και τον φόβο πλειστηριασμών, τόνισε τη σημασία της οικογένειας και της σωστής αγωγής στα παιδιά του, εκφράζοντας την ανησυχία του για τις επιρροές που μπορεί να έχουν.
Πιο αναλυτικά:
Ο Αλέξης Κούγιας, ένας από τους πιο γνωστούς και πολυσυζητημένους ποινικολόγους της χώρας, βρίσκεται τις τελευταίες ώρες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, με την κατάστασή του να χαρακτηρίζεται κρίσιμη. Ο ίδιος υπήρξε πάντα ένας άνθρωπος που δεν μάσησε τα λόγια του, λέγοντας τα πράγματα έξω από τα δόντια, είτε σε δικαστικές αίθουσες είτε σε δημόσιες τοποθετήσεις του.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του, μάλιστα, δεν δίστασε να μιλήσει ανοιχτά ακόμη και για την περιουσία του, ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει πολλές φορές τη δημοσιότητα.
Για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία του ο Κούγιας ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Μη νομίζετε, δεν είμαι ούτε ο Ωνάσης, ούτε ο Νιάρχος, ούτε κανένας τρισεκατομμυριούχος. Απλώς εγώ έχω μία συντηρητική άποψη για το πώς θα έπρεπε να αξιοποιήσω αυτά που έβγαζα από τη δουλειά μου. Δηλαδή δεν έβαλα ποτέ λεφτά στην τράπεζα. Θεωρώ ότι η κατάρα στην κοινωνία είναι οι τράπεζες. Εγώ μόλις μάζευα πέντε δεκάρες, αγόραζα ένα οικόπεδο, έφτιαχνα ένα σπίτι, έπαιρνα ένα αυτοκίνητο. Και μη νομίζετε, με 50 ευρώ τη μέρα είμαι γεμάτος. Έχω μεγάλο ΕΝΦΙΑ. Έχω υποστεί μεγάλο φοροκυνηγητό. Η εφορία μου δέσμευσε όλη την περιουσία. Ένιωσα πολύ άσχημα. Να έχεις δουλέψει 50 χρόνια και ξαφνικά να φοβάσαι ότι αύριο θα βγει σε πλειστηριασμό το γραφείο ή το σπίτι σου. Ευτυχώς δικαιώθηκα στα δικαστήρια, αλλά πληρώνω πολλά χρήματα στην εφορία»
Στην ίδια συνέντευξη, είχε αναφερθεί και στην οικογένειά του λέγοντας:
«Υπάρχει ενδόμυχα πάντα ένας φόβος μήπως τα παιδιά μου αποκτήσουν πάθη. Όμως είμαι απόλυτος. Όταν κάνεις παιδιά, πρέπει να είσαι πάνω από τα παιδιά σου. Όλα είναι θέμα αγωγής και παιδείας. Όταν διαλύθηκε ο γάμος μου, τα παιδιά μου ήταν 5 και 2 ετών. Είχα μία πολύ μεγάλη αγωνία για το ποιες θα ήταν οι επιλογές ζωής της πρώην συζύγου μου η οποία θα είχε την επιμέλειά τους, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσα να την πάρω εγώ. Μου προσφέρθηκε κιόλας. Δεν έχω συζητήσει ποτέ με την πρώην σύζυγό μου για το πώς πρέπει να φέρεται. Δεν έχω πει ποτέ στα παιδιά μου ότι έχω ένα παράπονο. Ποτέ τα παιδιά μου δεν μας είδαν να έχουμε έναν έντονο διάλογο κι αυτό είναι ένα από τα μυστικά που εκείνα είναι ισορροπημένα»
