Η μητέρα της Ιφιγένειας, Λίλιαν Μήτσκα, μίλησε με δάκρυα στα μάτια σε ζωντανή σύνδεση για τον πόνο και την απώλεια που βιώνει τα δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών.
Σε μια συγκινητική εξομολόγηση, εξέφρασε την απογοήτευσή της για την ανεπαρκή δικαιοσύνη και την κατηγορία που δέχονται οι γονείς των θυμάτων από την κοινωνία και την κυβέρνηση.
Τόνισε τη σημασία του αγώνα της για δικαίωση των παιδιών τους και την ανάγκη να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για την τραγωδία, ενώ μοιράστηκε και τις τελευταίες επιθυμίες της κόρης της, που είχε προγραμματίσει ένα μοιραίο ταξίδι στην Αθήνα.
Πιο αναλυτικά:
Με αφορμή την συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου για τη “μαύρη” επέτειο της τραγωδίας των Τεμπών, στην εκπομπή του OPEN, Πρωινό Σουσου, βγήκε σε ζωντανή σύνδεση η μητέρα της αδικοχαμένης Ιφιγένειας, Λίλιαν Μήτσκα. Μίλησε για τα δύο χρόνια που ζει μακριά από το παιδί της και τον αγώνα που δίνει για να δικαιωθεί και να πληρώσουν επιτέλους οι υπεύθυνοι.
Η συγκινητική εξομολόγηση της μητέρας της Ιφιγένειας
«Η δικαιοσύνη είναι ανεπαρκέστατη και το κράτος μας είναι ανεπαρκέστατο. Ζω στην χώρα που αντιμετωπίζονται οι γονείς των νεκρών παιδιών ως εχθροί της κυβέρνησης και όχι ως προστατευόμενοι. Μας λένε ψεκασμένους, συνωμοσιολόγους, καιροσκόπους, φιλάργυρους… Ζω σε μία χώρα παράλογη, που οι γονείς θυμάτων κατηγορούνται ως σφετεριστές, παραδόπιστοι, όπως αυτά που λέει ο κύριος Γεωργιάδης, που δεν θέλω να τα επαναλάβω τώρα», είπε αρχικά με κομμένη την ανάσα.
«Παίρνουμε δύναμη από αυτή την αδικία. Όσο μας πνίγει το άδικο, θα το παλεύουμε. Αντλούμε δύναμη από τα χαμόγελα αυτών των παιδιών που έφυγαν, που τους βλέπουμε σε αυτές τις φωτογραφίες και παλεύουμε για να τους δικαιώσουμε, όσο μπορούμε και νιώθουμε τον κόσμο, τόσο θα παλεύουμε. Για εμάς η νίκη είναι το ότι βλέπουμε αυτόν τον κόσμο δίπλα μας. Και να μη δικαιωθούμε, και μόνο που βλέπουμε τόσους ανθρώπους δίπλα μας, είναι ήδη σαν να νικήσαμε», δήλωσε στη συνέχεια με δάκρυα στα μάτια.
«Η Ιφιγένεια ήθελε να πάει να δει την αδελφή της στην Αθήνα, αλλά τελικά η αδελφή της ήρθε στα Γιαννιτσά. Δεν ήθελε να αναβάλει το ταξίδι της στην Αθήνα, ήθελε να πάει να δει την Ακρόπολη, να κάνει μια επίσκεψη στην Αίγινα, να δει τα μουσεία… Δεν θυμάμαι τι ήθελε να δει. Ήταν ένα ταξίδι τελικά… μοιραίο. Μας πήραν τηλέφωνο και μας ενημέρωσαν. Εμείς οι γονείς γνωρίζουμε πως έφυγαν τα παιδιά μας. Αυτό που περιμένουμε από το κράτος είναι να λογοδοτήσει, να τιμωρήσει αυτούς που πρέπει για να ησυχάσουμε εμείς και να ησυχάσουν τα παιδιά μας», κατέληξε περιγράφοντας τον λόγο που η κόρη της έκανε αυτό το μοιραίο ταξίδι.
