Δύο χρόνια μετά την τραγωδία στα Τέμπη, ο Ανδρέας Αλικανιώτης, ο 23χρονος επιβάτης που αυτοθυσιαστικά έσωσε δέκα ανθρώπους, μοιράστηκε τα συναισθήματά του σε τηλεοπτική εκπομπή.
Αναφέρθηκε στην ανάγκη δικαίωσης των 57 θυμάτων και στην ευαισθητοποίηση που προκάλεσε η μνήμη τους, με διαδηλώσεις να γίνονται και στο εξωτερικό.
Παρά την προσωπική του πορεία, τόνισε ότι ήρωες είναι όλοι όσοι επιβίωσαν εκείνη τη νύχτα, υπογραμμίζοντας τη σημασία της συλλογικής μνήμης και της κινητοποίησης για δικαιοσύνη.
Πιο αναλυτικά:
Ο Ανδρέας Αλικανιώτης, ο 23χρονος επιβάτης του μοιραίου τρένου στα Τέμπη, που με αυτοθυσία έσωσε τουλάχιστον δέκα συνεπιβάτες του από το δεύτερο βαγόνι, βρέθηκε καλεσμένος στο «Φως στο Τούνελ». Δύο χρόνια μετά την τραγωδία που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, μίλησε για εκείνη τη νύχτα, τη ζωή του σήμερα και τις χθεσινές διαδηλώσεις στη μνήμη των θυμάτων.
Ο νεαρός, που έγινε σύμβολο γενναιότητας μέσα στο χάος της σύγκρουσης, μοιράστηκε τα συναισθήματά του: «Είναι μια ημέρα με ανάμεικτα συναισθήματα. Με συγκίνησε πολύ η ευαισθητοποίηση όλης της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού. Έλαβα πολλά μηνύματα και είδα stories από Έλληνες που έκαναν διαδηλώσεις σε πόλεις του εξωτερικού. Δεν περίμενα να φτάσει σε τέτοιο βαθμό. Αυτές οι 57 ψυχές, έστω κι έτσι, να μπορέσουν κάποια στιγμή με τη δικαιοσύνη να ηρεμήσουν. Όλη αυτή η διαδήλωση ήταν ένα μήνυμα προς όλο τον κόσμο, για να έχουμε περισσότερη κινητοποίηση και να δικαιωθούμε όλοι – όχι μόνο εμείς που βιώσαμε την τραγωδία, αλλά όλη η Ελλάδα».
Ανδρέας Αλικανιώτης για Τέμπη: «Ήρωες είναι όλοι όσοι επιβίωσαν»
Αναφερόμενος στην προσωπική του πορεία από εκείνη τη μοιραία βραδιά μέχρι σήμερα, ο Ανδρέας Αλικανιώτης δήλωσε: «Δεν έχω ιδιαίτερη επαφή με τους ανθρώπους που ήμασταν μαζί στο τρένο, πέρα από μια τυπική επικοινωνία. Κρατώ επαφή με τους συμφοιτητές μου, ήμασταν τέσσερα άτομα που πηγαίναμε στην ίδια σχολή στη Θεσσαλονίκη».
Όταν η Αγγελική Νικολούλη του θύμισε πως πολλοί τον θεωρούν ήρωα για το έργο του εκείνο το βράδυ, ο Ανδρέας Αλικανιώτης ήταν ξεκάθαρος: «Ήρωες είναι όλοι όσοι βοήθησαν και όλοι όσοι επιβίωσαν εκείνο το βράδυ».
Δύο χρόνια μετά, πάντως, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη δύναμη ψυχής που επέδειξε εκείνη τη μοιραία νύχτα, αλλά και για τη στάση του σήμερα, στη μάχη για δικαιοσύνη.