- Η ακροδεξιά σημείωσε νίκη στην Θουριγκία στη Γερμανία.
- Το AfD δεν αναμένεται να σχηματίσει κυβέρνηση λόγω έλλειψης συνασπισμού με άλλα κόμματα.
- Το AfD δημιουργήθηκε ως κίνημα αντίδρασης για τη διάσωση της Ελλάδας.
- Ο κ. Μαϊνάρδους επισημαίνει τη σταθερή βάση του AfD στην Ανατολική Γερμανία.
- Υπάρχει ανησυχία για την πιθανότητα άλλων κομμάτων να ακολουθήσουν πιο ακροδεξιά πολιτική.
- Η Γερμανία έχει διδαχθεί από το παρελθόν και δεν αναμένεται επανάληψη της ιστορίας της δεκαετίας του '30.
Στη Γερμανία η ακροδεξιά σημείωσε την πρώτη της νίκη σε εκλογές κρατιδίου από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Θουριγκία.
Το AfD δεν πρόκειται να σχηματίσει κυβέρνηση, καθώς τα υπόλοιπα κόμματα δεν συζητούν συνασπισμό μαζί του, όμως η εξέλιξη έχει θορυβήσει.
Ο Ρόναλντ Μαϊνάρδους αναλυτής του ΕΛΙΑΜΕΠ μίλησε για τη νίκη της ακροδεξιάς στην εκπομπή «Prime» του ΕΡΤNews και τον Ηλία Σιακαντάρη.
«Ήταν απολύτως αναμενόμενη αυτή η έκβαση. Είχαμε τέτοιες ενδείξεις και στις ευρωεκλογές πρόσφατα και θέλω να πω ότι η βάση αυτού του κόμματος στην Ανατολική Γερμανία είναι σταθερή. Το 1/3 του πληθυσμού εκεί υποστηρίζει αυτό το κόμμα, αυτό είναι ένα δεδομένο.
Το άλλο δεδομένο είναι ότι σε σχέση με την Δυτική Γερμανία είναι πολύ δυνατή αυτό το κόμμα στην Ανατολή» υπογράμμισε ο κ. Μαϊνάρδους.
Το AfD είναι ένα κόμμα που έχει στο DNA του την Ελλάδα, δημιουργήθηκε σαν κόμμα αντίδρασης, σαν κίνημα αντίδρασης για την διάσωση της Ελλάδας. Ξεκίνησε ως οικονομική αντιπολίτευση και διαμορφώθηκε σαν φασισμός.
Ο κ. Μαϊνάρδους συμπληρώνει: «και ριζοσπαστικοποιηθεί ακριβώς με τα καινούργια φαινόμενα και το μεγάλο γεγονός τώρα που έχει αλλάξει το σκηνικό είναι το θέμα της μετανάστευσης, γιατί ουσιαστικά είναι αυτό το θέμα, το οποίο προωθεί αυτές τις σκέψεις και όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης».
Σχετικά με την πιθανότητα συνεργασίας του AfD με άλλα κόμματα ο αναλυτής απαντά: «Θα ήθελε να σχηματίσει συμμαχίες με το συντηρητικό Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, με την κεντροδεξιά.
Λέει, τώρα, μετά τις εκλογές στη Θουριγκία «εμείς είμαστε έτοιμοι για τον διάλογο και ήρθε η ώρα μας να σχηματίσουμε μια συγκυβέρνηση με το CDU», η διαφορά όμως με άλλες χώρες είναι ότι υπάρχει το πολιτικό ταμπού της Γερμανίας, ότι τα κόμματα του κατεστημένου, ας το πω έτσι, συμφωνούν σε ένα σημείο ότι δεν υπάρχει η βάση για συνεργασία με αυτό το κόμμα».
Για τις τακτικές του AfD που σε κάποιο βαθμό θυμίζουν τη Γερμανία της δεκαετίας του ’30 ο κ. Μαϊνάρδους τονίζει: «Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται και νομίζω ότι η Γερμανία ως Δυτική Γερμανία και μετά ως Ενωμένη Γερμανία έχει πάρει τα μαθήματά της.
Το γερμανικό Σύνταγμα έχει ορισμένες δικλείδες που απαγορεύουν μία επανάληψη. Μάλιστα, υπάρχει και μια κοινωνία των πολιτών που είναι πολύ δραστήρια και βλέπουμε αυτές τις ημέρες μια κινητοποίηση».
Για τον έμμεσο φόβο μήπως και άλλα κόμματα ακολουθήσουν μια πιο ακροδεξιά πολιτική ο αναλυτής σημειώνει: «Τα μεγάλα παραδοσιακά κόμματα στη Γερμανία συνεδριάζουν, σήμερα, για την χάραξη μιας κοινής μεταναστευτικής πολιτικής και λίγο πολύ αυτή είναι, μια αντιγραφή των αιτημάτων του Afd».
