Τα «παντρεμενάδικα» στην Αθήνα, γνωστά από τους στίχους του ρεμπέτη Βασίλη Τσιτσάνη, υπήρξαν ιστορικά καταφύγιο για παράνομα και μη ζευγάρια, κυρίως παντρεμένους που αναζητούσαν κρυφές ερωτικές συναντήσεις.
Βρισκόμενα κοντά στον ποταμό Ιλισό, στην περιοχή του Μετς, προσέφεραν ένα ήσυχο περιβάλλον με καφενεία και πράσινο, ιδανικό για ρομαντικές βόλτες.
Παρά την ιστορική τους σημασία, τα παντρεμενάδικα έχουν χάσει την αίγλη τους με την πάροδο του χρόνου, παραχωρώντας τη θέση τους σε νέα στέκια του έρωτα.
Πιο αναλυτικά:
Τα «παντρεμενάδικα» έγιναν στίχοι σε τραγούδια του θρυλικού ρεμπέτη Βασίλη Τσιτσάνη, που υπήρξε καταφύγιο για παράνομα και μη ζευγάρια.
Όπως και οι περισσότερες περιοχές που ήταν καταφύγιο των παράνομων και μη ζευγαριών έχασε μέσα στο χρόνο την αίγλη του και πέρασε στην Ιστορία, δίνοντας τη θέση της σε άλλα στέκια του έρωτα.
Τα “παντρεμενάδικα” βρίσκονταν στις όχθες του ποταμού Ιλισού, στη βορειοδυτική πλευρά του Αρδηττού κοντά στην περιοχή του Μετς.
Μια περιοχή με πολλά καφενεία, ζαχαροπλαστεία και ταβέρνες. Η βλάστηση και το πολύ πράσινο έδινε την ευκαιρία στα ζευγαράκια να κάνουν βόλτες και να ερωτοτροπούν χωρίς την ενόχληση από τα αδιάκριτα μάτια των περαστικών.
Κατά κύριο λόγο όμως τα παντρεμενάδικα ήταν ο χώρος που έδιναν ραντεβού για εξωσυζυγικές απιστίες, για αυτό και σύχναζαν περισσότερο οι παντρεμένοι.
Υπάρχει και δεύτερη εκδοχή για το όνομα της περιοχής. Λέγεται πως ονομάστηκε έτσι από τον γάμο του Μπάρμπα Γιάννη του Μαρίνου που σε ηλικία 80 χρονών παντρεύτηκε τον έρωτα της νιότης του, μια 75χρονη τότε Αθηναία, την οποία αγαπούσε για πάνω από πενήντα χρόνια.
