Η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας εκφράζει την ανησυχία της για την πειθαρχική διαδικασία που κινήθηκε κατά δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών στη Ρόδο, με εντολή της προεδρίας του Αρείου Πάγου.
Στην ανακοίνωσή τους, οι δικαστές τονίζουν ότι η δικαστική ανεξαρτησία είναι θεμελιώδης αρχή του κράτους δικαίου και ότι οι δικαστικές κρίσεις δεν υπόκεινται σε πειθαρχικό έλεγχο, εκτός από περιπτώσεις δόλιας ή ακραίας αμέλειας.
Η κίνηση αυτή, καθώς και η δημοσιοποίηση της διαδικασίας, προκαλούν σοβαρό προβληματισμό για την επίδραση τους στο κύρος της Δικαιοσύνης και το δικαστικό φρόνημα.
Πιο αναλυτικά:
Την ανησυχία της για την κίνηση της πειθαρχικής διαδικασίας σε βάρος των ανακριτικών αρχών της Ρόδου με εντολή της προέδρου του Αρείου Πάγου, εκφράζει και η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Στην ανακοίνωση της Ένωσης τονίζεται μεταξύ άλλων ότι «αποτελεί στοιχειώδη αρχή της έννομης τάξης της χώρας μας αλλά και του νομικού πολιτισμού εν γένει, ότι ο δικαστικός λειτουργός κατά την εκφορά της δικαστικής του κρίσης, δεν υπόκειται κατ’ αρχήν σε πειθαρχικό έλεγχο.»
Αναλυτικά η ανακοίνωση των δικαστών του ΣτΕ
«Έπειτα από τα πρόσφατα δημοσιεύματα περί διεξαγωγής πειθαρχικής προκαταρκτικής εξέτασης σε βάρος δικαστικού και εισαγγελικού λειτουργού κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας υπενθυμίζει τα εξής:
Αποτελεί στοιχειώδη αρχή της έννομης τάξης της χώρας μας αλλά και του νομικού πολιτισμού εν γένει, ότι ο δικαστικός λειτουργός κατά την εκφορά της δικαστικής του κρίσης, δεν υπόκειται κατ’ αρχήν σε πειθαρχικό έλεγχο. Η αρχή αυτή απορρέει ευθέως από το Σύνταγμα και κατοχυρώνεται ρητά στον νόμο, ως σύμφυτη με τη δικαστική ανεξαρτησία και, συνακόλουθα, ως βασική εγγύηση του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας.
Γι’ αυτό και δεν γνωρίζει εξαιρέσεις άλλες από τις περιπτώσεις όπου η (δήθεν) δικαιοδοτική κρίση ορισμένου δικαστή αποκαλύπτεται είτε ότι ήταν δόλια είτε ότι είναι προϊόν τέτοιας ακραίας αμέλειας ώστε να συνιστά κατ’ ουσίαν αδιαφορία για την εκδίκαση της υπόθεσης, δηλαδή αρνησιδικία. Κατά τα λοιπά, η δικαστική κρίση, ακόμα κι αν περιέχει νομικά ή πραγματικά σφάλματα, υπόκειται μόνον στα οικεία ένδικα μέσα και δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να επισύρει πειθαρχική δίωξη του δικαστή που την εξέφερε.
Σχετικοποίηση της αρχής αυτής, η οποία, με την εξαίρεση ανώμαλων πολιτειακών καταστάσεων, παγίως μέχρι σήμερα εφαρμόζεται, με το εν λόγω περιεχόμενο, από τα αρμόδια, εσωτερικά και διεθνή όργανα, θα έθετε σε σοβαρή διακινδύνευση την ύπαρξη του κράτους δικαίου και τη σταθερότητα της Δημοκρατίας.
Κατόπιν αυτών, παρακολουθούμε με ανησυχία φαινόμενα όπως η κίνηση της ανωτέρω πειθαρχικής διαδικασίας κατά δικαστικών λειτουργών για την δικαιοδοτική τους κρίση, καθώς μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας.
Εξ άλλου, και το ίδιο το γεγονός της δημοσιοποίησης της εν λόγω διαδικασίας, και ο τρόπος που έγινε, προκαλεί πρόσθετο σοβαρό προβληματισμό για τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει στην καλλιέργεια κλίματος πρόσφορου για το δικαστικό φρόνημα και για το κύρος της Δικαιοσύνης».
