Μια νέα ψηφιακή απεικόνιση του ναυαγίου του Τιτανικού επιβεβαιώνει τον θρύλο ότι οι μηχανικοί του πλοίου παρέμειναν στις θέσεις τους μέχρι το τέλος, εξασφαλίζοντας τη λειτουργία των συστημάτων και τον φωτισμό όσο υπήρχε ελπίδα σωτηρίας.
Η ανακάλυψη βασίζεται σε μια ανοιχτή βαλβίδα ατμού στην πρύμνη του πλοίου, η οποία αποδεικνύει ότι οι μηχανικοί συνέχιζαν να τροφοδοτούν τις εφεδρικές γεννήτριες ακόμη και καθώς ο Τιτανικός βυθιζόταν, σώζοντας έτσι εκατοντάδες ζωές με τη διατήρηση του φωτισμού και της λειτουργικότητας.
Ο αρχιμηχανικός Τζόζεφ Μπελ, επικεφαλής μιας ομάδας 35 ατόμων, αρνήθηκε να εγκαταλείψει το πλοίο, με τις μαρτυρίες να τον παρουσιάζουν να λέει «Θα είμαι καλά» και να αποχαιρετά τους συναδέλφους του, με κανέναν από την ομάδα του να μην επιζήσει από το ναυάγιο.
Πιο αναλυτικά:
Χάρη σε μια πρωτοποριακή ψηφιακή απεικόνιση του ναυαγίου του Τιτανικού, επιβεβαιώνεται πλέον με απτές αποδείξεις αυτό που για περισσότερα από εκατό χρόνια θεωρούνταν θρύλος: οι μηχανικοί του πλοίου έμειναν μέχρι τέλους στις θέσεις τους, εξασφαλίζοντας πως τα φώτα δεν θα έσβηναν όσο υπήρχε έστω και μια ελπίδα για σωτηρία.
Η ψηφιακή ανακατασκευή βασίστηκε σε λεπτομερείς υποβρύχιες τρισδιάστατες χαρτογραφήσεις που πραγματοποίησε η εταιρεία Magellan Ltd, τα ευρήματα της οποίας μελετήθηκαν στο πλαίσιο του νέου ντοκιμαντέρ του National Geographic με τίτλο «Titanic: The Digital Resurrection».
Όπως αναφέρει η Daily Mail, ανάμεσα στα πιο αποκαλυπτικά ευρήματα είναι μια βαλβίδα στο κατάστρωμα της πρύμνης του πλοίου, η οποία εμφανίζεται ανοικτή.
Το γεγονός αυτό υποδεικνύει ότι ατμός εξακολουθούσε να ρέει προς το σύστημα ηλεκτροπαραγωγής ακόμη και όταν το πλοίο βυθιζόταν, αποδεικνύοντας πως η ομάδα του αρχιμηχανικού Τζόζεφ Μπελ παρέμεινε στις θέσεις της μέχρι τέλους.
Ο πλοίαρχος και ερευνητής Κρις Χερν, που συμμετείχε στην ανάλυση των στοιχείων, δήλωσε στην Telegraph: «Αυτοί οι άνθρωποι παρείχαν ζωή στο πλοίο — φωτισμό, θέρμανση και τη λειτουργία των αντλιών. Μπορείς να δεις καθαρά ότι η βαλβίδα του ατμού είναι ανοικτή… Αυτή η ενέργεια έσωσε εκατοντάδες ζωές».
«Κράτησαν το χάος μακριά όσο περισσότερο μπορούσαν και όλο αυτό συνοψίζεται σε αυτήν την ανοιχτή βαλβίδα ατμού που απλώς στέκεται εκεί στην πρύμνη», δήλωσε στο BBC ο ειδικός επί του Τιτανικού, Πάρκς Στίβενσον.
Η συγκεκριμένη βαλβίδα συνδεόταν με γραμμή μεταφοράς ατμού από το λεβητοστάσιο προς τις εφεδρικές γεννήτριες του πλοίου.
Η λειτουργία τους κρίθηκε ζωτικής σημασίας το βράδυ της 14ης Απριλίου 1912, όταν ο Τιτανικός, στο παρθενικό του ταξίδι από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη, προσέκρουσε σε παγόβουνο λίγο πριν τα μεσάνυχτα και βυθίστηκε μέσα σε τρεις ώρες, παρασύροντας στον θάνατο περισσότερους από 1.500 επιβάτες και μέλη πληρώματος.
Η νέα απόδειξη για τη δράση των μηχανικών επιβεβαιώνεται και από μαρτυρίες της εποχής. Στις 30 Απριλίου 1912, η Daily Mail έγραφε: «Ο Α. Ουάιτ αναφέρει ότι λίγο μετά το ατύχημα οι εφεδρικές γεννήτριες ξεκίνησαν να λειτουργούν για τον φωτισμό, σε περίπτωση που το μηχανοστάσιο πλημμύριζε».
Αυτόπτες μάρτυρες αφηγήθηκαν επίσης πώς ο Μπελ αρνήθηκε να ανέβει σε μια σχεδία, φοβούμενος ότι μπορεί να ανατραπεί. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, φέρεται να είπε: «Θα είμαι καλά, θα βρω κάτι άλλο. Αντίο, άντρες, ο Θεός να σας ευλογεί».
Στην κινηματογραφική απόδοση της ιστορίας του ναυαγίου το 1998, στην ταινία «Τιτανικός» του Τζέιμς Κάμερον, τον Μπελ ενσάρκωσε ο Βρετανός ηθοποιός και κασκαντέρ Τέρι Φόρεσταλ.
Ο Φόρεσταλ πέθανε δύο χρόνια αργότερα, σε ατύχημα. Ο Μπελ ηγήθηκε μιας ομάδας 35 ατόμων, όμως κανείς τους δεν επέζησε.
