Ο Μιχαήλ Σαϊτάνογλου Καντακουζηνός ήταν ένας ισχυρός και πλούσιος Έλληνας άρχοντας του 16ου αιώνα, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη. Προερχόταν από επιφανή οικογένεια και είχε στενές σχέσεις με τους Οθωμανούς, συγκεκριμένα ως φίλος του Μεγάλου Βεζίρη Σόκολη.
Κατείχε τεράστια εξουσία και περιουσία, ελέγχοντας την οικονομία της Βλαχίας και της Μολδαβίας. Ωστόσο, προκάλεσε τη ζήλια των Οθωμανών πασάδων, με αποτέλεσμα να διατάξει ο Σουλτάνος Μουράτ Γ’ τον απαγχονισμό του το 1578 μπροστά στο μέγαρό του στην Αγχίαλο.
Από τους απογόνους του, οι γιοι του Ανδρόνικου, Κωνσταντίνος και Γιωργάκης, έγιναν σημαντικοί άρχοντες στη Βλαχία και τη Μολδαβία αντίστοιχα, ιδρύοντας δύο κλάδους της οικογένειας Καντακουζηνών.
Πιο αναλυτικά:
Ο Μιχαήλ Σαϊτάνογλου Καντακουζηνός (1510 – 3 Μαρτίου 1578) ήταν ισχυρός και πολύ πλούσιος άρχοντας με ελληνική καταγωγή.
Ο πατέρας του Δημήτριος, που τον αποκαλούσαν «Σαϊτάν», ήταν τρισεγγονός του Δημητρίου Α’ δεσπότη του Μωρέως. Ο ίδιος ήταν γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, υπήρξε φίλος του Μεγάλου Βεζίρη Σόκολη.
Οι Τούρκοι τον αποκαλούσαν «Σαϊτάνογλου» δηλαδή «γιο του διαβόλου».
Είχε πολύ μεγάλη εξουσία και επιρροή και ήλεγχε την οικονομία της Βλαχίας και της Μολδαβίας. Η περιουσία του, την οποία απέκτησε κατά τη βασιλεία του Μουράτ Γ’, ήταν τεράστια. Για το λόγο αυτό προκάλεσε το φθόνο ισχυρών Οθωμανών πασάδων.
Απαγχονίστηκε, κατά διαταγή του Μουράτ Γ’, μπροστά στη θύρα του υπερπολυτελούς μεγάρου του στην Αγχίαλο το 1578.
Από τα παιδιά του, ο γιος του Ανδρόνικος είχε δύο γιους: ο Κωνσταντίνος (Constantin) μέγας ποστέλνικος της Βλαχίας έγινε γενάρχης του κλάδου της Βλαχίας και ο Γιωργάκης (Jordache) μέγας στόλνικος της Μολδαβίας έγινε γενάρχης του κλάδου της Μολδαβίας (Καντακουζηνοί-Ντελεάνου και Καντακουζηνοί-Πασκάνου).
