Στο τελευταίο επεισόδιο του podcast της, η Χριστίνα Μπόμπα συζητά με την Πόπη Καλαϊτζή για τη σημασία της ψυχικής υγείας και του άγχους.
Η Μπόμπα εξομολογείται τις δικές της προκλήσεις με το άγχος και τονίζει την αξία της ψυχανάλυσης και της συμβουλευτικής, επισημαίνοντας ότι όλοι μας έχουμε ψυχικά τραύματα.
Μέσω ασκήσεων ευγνωμοσύνης, βρήκε τρόπο να διαχειρίζεται το άγχος της, αναγνωρίζοντας ότι η εσωτερική ειρήνη και η αποδοχή του εαυτού είναι κλειδιά για μια πιο ευτυχισμένη ζωή.
Πιο αναλυτικά
Η Χριστίνα Μπόμπα έχει δημιουργήσει το δικό της podcast, στο οποίο κάθε εβδομάδα υποδέχεται και από έναν καλεσμένο, με τον οποίο μιλάει για διάφορα θέματα. Στο τελευταίο της, είχε στο πλευρό της την Πόπη Καλαϊτζή, με την οποία συζήτησε για το στρες και την ψυχική υγεία.
Κάπως έτσι βρήκε και η ίδια την αφορμή να προχωρήσει σε μία εξομολόγηση για το άγχος που αντιμετωπίζει η ίδια, τον τρόπο που συνήθιζε να αντιδρά, αλλά και το μέσο που βρήκε για να μπορεί να βρίσκει στην ισορροπία της και να είναι πιο ήρεμη.
Η εξομολόγηση της Χριστίνας Μπόμπα για το άγχος και την ψυχική υγεία
«Τα περισσότερα πράγματα που μας αγχώνουν δεν θα έχουν σημασία σε πέντε χρόνια. Για μένα πρέπει να πηγαίνουμε σε έναν ειδικό, όχι μόνο για το στρες. Έτσι και αλλιώς το να μιλάς σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας, σε βελτιώνει και σε κάνει πιο φίλο με τον εαυτό σου. Κάτι σου δίνει, πόσο μάλλον για το στρες. Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς τραύματα, μικρά ή μεγάλα, ψυχικής υγείας.
Αυτό που βοηθάει εμένα να βλέπω την μεγάλη εικόνα είναι οι ασκήσεις ευγνωμοσύνης. Η ευγνωμοσύνη πάει χέρι χέρι με τη χαρά και πολλές φορές αν ξεκινάς τη μέρα σου, γράφοντας τρία πράγματα, για τα οποία είσαι ευγνώμων, όλα τα άλλα αρχίζουν και δεν είναι τόσο σημαντικά. Έχω το σπίτι μου, τα παιδιά μου, την οικογένεια μου, τους φίλους μου, έχω φαγητό, έχω τα βασικά. Είμαι αρτιμελής. Οπότε όλο αυτό μου ξεκινάει την ημέρα διαφορετικά.
Το να μαθαίνουμε να συμβιβαζόμαστε είναι τέχνη. Εμένα αυτό είναι το βασικό μου πρόβλημα, μαστιγωνόμουν για πολλά χρόνια. Είναι κάτι που με βοήθησε πάρα πολύ η ψυχανάλυση να το ξεπεράσω. Είναι μία άλλη συζήτηση το πώς μετράμε την επιτυχία και την ευτυχία. Τελικά, το να βάζεις νερό στο κρασί σου και να δημιουργείς για τη χαρά της δημιουργίας και όχι για το “εξωτερικό μπράβο” είναι πολύ πιο σημαντικό. Τελικά όλα απλοποιούνται όταν τα κάνεις όλα φιλικά με τον εαυτό σου και όχι “γιατί το έκανες αυτό”. Όταν είσαι αγκαλιά με τον εαυτό σου φεύγει και το στρες και γίνονται όλα πολύ ωραία», λέει χαρακτηριστικά.