Τις πρώτες ώρες του Μ. Σαββάτου (19.04.2025), ακριβώς λίγο μετά τις 06:45 το πρωί, στο νησί της Ζακύνθου εκτυλίχθηκε ένα από τα πιο ιδιαίτερα και συγκινητικά πασχαλινά έθιμα της ορθόδοξης παράδοσης, η πρώτη ανάσταση.

Πρόκειται για την τελετή της «Πρώτης Ανάστασης» που πραγματοποιείται έξω από τον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων στη Ζάκυνθο και του Τιμίου Προδρόμου και συνοδεύεται από μια θεαματική αναπαράσταση, γνωστή στους ντόπιους απλά ως ο «σεισμός».

Με το που τελειώνει η ανάγνωση του Ευαγγελίου και σβήνουν τα φώτα του ναού, οι πιστοί γίνονται αυτόπτες μάρτυρες μιας μοναδικής σκηνής. Ο «σεισμός» που προκαλείται δεν είναι φυσικό φαινόμενο, αλλά αναπαριστά το θείο γεγονός της Ανάστασης του Ιησού, όταν σύμφωνα με την παράδοση, η γη σείστηκε και ο λίθος του Τάφου κυλίστηκε για να φανερωθεί το κενό μνημείο, σύμφωνα με το zantetimes.gr.

Το δρώμενο έχει βαθιές ρίζες στην τοπική θρησκευτική συνείδηση και συνδέεται με την εικονογραφία της Ζακύνθου, η οποία παρουσιάζει τον Αναστημένο Χριστό να εξέρχεται του Τάφου με σημαία στα χέρια, νικητής επί του θανάτου. Είναι μια εικόνα ενθουσιασμού και δόξας, γεμάτη φως, συμβολισμό και ελπίδα.

Για να ενισχυθεί το δραματικό στοιχείο της αναπαράστασης, πιστοί και μέλη της εκκλησίας μεταφέρουν έξω από τον ναό μεγάλους σιδερένιους ντενεκέδες. Εκεί αρχίζουν να τους χτυπούν δυνατά με μεταλλικές ράβδους, δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό θόρυβο. Παράλληλα, ρίχνονται δυναμιτάκια και πυροτεχνήματα, ολοκληρώνοντας την αίσθηση πως ολόκληρη η περιοχή πάλλεται από τη δύναμη της Ανάστασης — όπως ακριβώς ένας σεισμός θα ταρακουνούσε τη γη.

Το έθιμο αυτό, πέρα από την εντυπωσιακή σκηνική του διάσταση, είναι φορτισμένο με πνευματικό περιεχόμενο και βιώνεται έντονα από την τοπική κοινωνία. Για τους Ζακυνθινούς, δεν αποτελεί απλώς μια γραφική παράδοση, αλλά μια ζωντανή εμπειρία πίστης και θριάμβου, μια εκδήλωση χαράς για την τελική νίκη της ζωής επί του θανάτου.