Ήταν ένα διαφορετικό Πάσχα για τον Ανδρέα Καψάλη. Ένα Πάσχα με σιωπές, σκέψεις και αλλαγές που ακόμη μοιάζουν νωπές. Ο άλλοτε σύντροφος της Έλενας Παπαρίζου – με την οποία μοιράστηκε περισσότερα από δέκα χρόνια ζωής και ένα γάμο που απασχόλησε όσο λίγοι τη δημοσιότητα – φέτος δεν το πέρασε δίπλα της.

Για πρώτη φορά μετά από καιρό, δεν υπήρχε κοινό τραπέζι, ούτε κοινή εξόρμηση, ούτε πασχαλινές φωτογραφίες με φόντο τη θαλπωρή της συντροφικότητας. Υπήρχε μόνο η σιωπή μιας νέας πραγματικότητας.

Ο φωτογραφικός φακός του dedomeno.gr τον «έπιασε» κατ’ αποκλειστικότητα στην Αίγινα, σε μια ήρεμη γωνιά του νησιού, σε ένα παραλιακό καφέ. Καθόταν μόνος, απέναντι από τη θάλασσα, με ένα ποτήρι καφέ και το βλέμμα να χάνεται μακριά, σαν να ψάχνει κάτι που δεν βρίσκεται πια μπροστά του. Ίσως να ήταν απλώς μια στιγμή ξεκούρασης. Ίσως πάλι να ήταν εκείνη η βαριά ησυχία που αφήνει πίσω της η απουσία.

Όπως κι αν έχει, το στιγμιότυπο (που θα δείτε παρακάτω) δεν άφηνε περιθώρια για παρερμηνείες: ο Ανδρέας Καψάλης περνά ένα Πάσχα διαφορετικό. Το πρώτο χωρίς την Έλενα Παπαρίζου που άλλοτε σαν παντρεμένοι συνήθιζαν να το περνάνε στο χωριό της, στο Μουζάκι Καρδίτσας.

Ανδρέας Καψάλης: Μόνος, σκεπτικός και… αλλού – Με ποιον τον τσακώσαμε

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ανδρέας Καψάλης, δέχτηκε πρόσκληση από φίλους του που διατηρούν σπίτι στην Αίγινα και θέλησαν να τον έχουν κοντά αυτές τις μέρες. Το νησί του Σαρωνικού είναι γνωστό για την ηρεμία του, κάτι που φαίνεται να είχε ανάγκη ο ίδιος. Μακριά από τη φασαρία της Αθήνας και –κυρίως– μακριά από τις ερωτήσεις, τις συζητήσεις και τις σκιές που αφήνει ένας πολύκροτος χωρισμός.

Ο χωρισμός του με την Έλενα Παπαρίζου ήρθε ξαφνικά στα φώτα της δημοσιότητας μέσα από το dedomeno.gr, παρόλο που όσοι γνώριζαν το ζευγάρι έλεγαν πως τα σύννεφα είχαν μαζευτεί καιρό. Και παρόλο που και οι δύο απέφυγαν να δώσουν διαστάσεις, η απόσταση ήταν εμφανής. Η τραγουδίστρια συνέχισε τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, παρουσιάζοντας την εικόνα μιας γυναίκας που κοιτά μπροστά, όπως πάντα.

Ο Ανδρέας Καψάλης, από την άλλη, κράτησε πιο χαμηλό προφίλ, μακριά από τα φώτα, διατηρώντας την ιδιωτικότητά του- όπως άλλωστε συνήθιζε πάντα να κάνει από την αρχή που λόγω της πρώην συζύγου του μπήκε και εκείνος στο στόχαστρο της δημοσιότητας.

Το αν αυτό το πρώτο Πάσχα χωρίς εκείνη ήταν δύσκολο, μόνο εκείνος το ξέρει. Όμως κάτι στη σιωπή του, στο βλέμμα του, μαρτυρούσε πως κάθε αρχή φέρει το βάρος του τέλους που προηγήθηκε. Κι αν ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, τότε ίσως αυτό το ταξίδι στην Αίγινα να ήταν απλώς η αρχή μιας νέας διαδρομής. Ίσως πιο μοναχικής, αλλά και πιο ειλικρινούς.