Πριν μια ισχυρή πλημμύρα οδηγήσει στην ανακάλυψη των Λόφων Σιάλκ, κανείς δεν τολμούσε να πλησιάσει αυτή την τρομακτική τοποθεσία.
Χάρη στην πλημμύρα του 1930, αποκαλύφθηκε επίσης η ιστορία των Λόφων Σιάλκ, που χρονολογείται πριν από 7500 χρόνια στην Αχαιμενιδική περίοδο. “Teppe Sialk” (Στα Περσικά, Tappe σημαίνει “λόφος” ή “λόφος”)
Στην πραγματικότητα, αυτή η κατασκευή είναι ένα ζιγκουράτ, ένας ορθογώνιος βαθμιδωτός πύργος που περιστασιακά έχει έναν ναό στην κορυφή και είναι κατασκευασμένος κυρίως από πηλό.
Υποστηρίζεται ότι είναι το παλαιότερο ζιγκουράτ του κόσμου, που χρονολογείται στην 3η χιλιετία π.Χ., κρυμμένο στα προάστια της πόλης Κασάν, στο κεντρικό Ιράν, κοντά στον κήπο Φιν.
Μετά την πλημμύρα, ένας κολοσσιαίος αριθμός αρχαίων αντικειμένων και εργαλείων όπως κεραμικά βρέθηκε στην επιφάνεια.
Μετά από λίγο, μια ομάδα Ευρωπαίων αρχαιολόγων με επικεφαλής τον Δρ. Ghrishman του Μουσείου του Λούβρου ταξίδεψε στο Ιράν για πρώτη φορά για να ανασκάψει αυτόν τον χώρο. Όλες οι ανασκαφές χρειάστηκαν χρόνο και τα ευρήματά τους δημοσιεύτηκαν τελικά σε δύο βιβλία. Δυστυχώς, παρά τη σκληρή δουλειά αυτής της ομάδας και τα εκπληκτικά αποτελέσματα των ευρημάτων της, η κυβέρνηση αγνόησε τη σημασία αυτού του ιστότοπου μέχρι το 2001.
Τα τεχνουργήματα που ανακαλύφθηκαν εδώ τελικά βρήκαν το δρόμο τους σε μουσεία όπως το Λούβρο, το Βρετανικό Μουσείο, το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη και ιδιώτες συλλέκτες, όπως και οι δεκάδες χιλιάδες άλλες ιρανικές ιστορικές τοποθεσίες.
Ευτυχώς, το 2001, ο Δρ. Malek Shahmirzadi ξεκίνησε νέες ανασκαφές σε αυτήν την τοποθεσία. Έλαβαν κάποια σοβαρά μέτρα για να εξασφαλίσουν την επιβίωση του χώρου και των αντικειμένων του.
Ο Δρ. Γκρίσμαν υπολόγισε ότι αυτός ο πολιτισμός χρονολογείται πάνω από 10.000 χρόνια. Προτείνει ότι έχει έξι διακριτικά επίπεδα σε δύο βόρεια και νότια τμήματα.
Ό,τι έχει απομείνει από αυτό το ζιγκουράτ δεν είναι σε ευνοϊκή κατάσταση όπως πολλά άλλα αρχαία ερείπια στο Ιράν. Στην τοποθεσία, υπάρχουν στην πραγματικότητα δύο δομές (νεκρόπολη) που βρίσκονται αρκετές εκατοντάδες μέτρα η μία από την άλλη.
Ο πολιτισμός των Ελαμιτών( αρχαίος Βιβλικός λαός, ήταν οι ανατολικοί γείτονες των Σουμερίων και των Βαβυλωνίων και οι δυτικοί των Μήδων, Πάρθων και Περσών) έχτισε τέσσερα ζιγκουράτ, συμπεριλαμβανομένου του Σιαλκ. Τα άλλα τρία είναι:
Choqa Zanbil (1250 π.Χ.),
Susa Ziggurat (1800 π.Χ.), και
Haft Teppeh (1375 π.Χ.), όλα στο Khuzestan.
Το Ζιγκουράτ στην Ουρ ξαναχτίστηκε από τον Σαντάμ Χουσεΐν με τούβλα που σημείωσαν το όνομά του. Το Σιάλκ είναι το 32ο και πιο πρόσφατο ζιγκουράτο που ανακαλύφθηκε.
Το Σιάλκ Ζιγκουράτ έχει τρία επίπεδα και παρόλο που χτίστηκε το 2900 π.Χ., προηγείται του Ζιγκουράτ του Ουρναμού στο Ουρ, το οποίο χτίστηκε το 2100 π.Χ. Τα παλαιότερα αρχαιολογικά κατάλοιπα του βόρειου τύμβου, ωστόσο, χρονολογούνται στα μέσα της έκτης χιλιετίας π.Χ., ή περίπου πριν από 7500 χρόνια. Μια μελέτη που διεξήχθη σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Ιράν, το Λούβρο, και το Ινστιτούτο Francais de Recherche en Iran επιβεβαιώνει ότι οι παλαιότεροι οικισμοί στο Σιάλκ χρονολογούνται από το 5500 π.Χ.
Λέγεται ότι ο λόγος για την κατασκευή αυτού του ζιγκουράτ ήταν η αποθήκευση μιας κολοσσιαίας ποσότητας νερού που έτρεχε κοντά. Η «Πηγή του Σολομώντα» που ονομάζεται «Cheshme-ye Soleyman» είναι η πηγή που φέρνει νερό από τα κοντινά βουνά στην περιοχή.
Δείτε ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
