- Επιστήμονες εξήγαγαν DNA από αρχαίο τυρί στην Κίνα που χρονολογείται 3.600 χρόνια πριν.
- Η μελέτη αποκάλυψε εξέλιξη προβιοτικών βακτηρίων τα τελευταία 3.000 χρόνια.
- Εξερευνήθηκε η αρχαία τυροκομία και η χρήση διαφορετικών ζωικών γαλακτοκομικών προϊόντων.
- Ανταλλαγή γενετικού υλικού του Lactobacillus kefiranofaciens βελτίωσε τη γενετική σταθερότητα και τις ικανότητες ζύμωσης του γάλακτος.
- Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό "Cell".
Για πρώτη φορά επιστήμονες εξήγαγαν και ανέλυσαν με επιτυχία DNA από δείγματα αρχαίου τυριού το οποίο βρέθηκε στη «λεκάνη» Ταρίμ με τις μούμιες της Κίνας. Το τυρί ανακαλύφθηκε πριν από 20 χρόνια και χρονολογείται πριν από περίπου 3.600 χρόνια. Αυτή η ανακάλυψη ρίχνει φως στην εξέλιξη των προβιοτικών βακτηρίων.
«Πρόκειται για μια πρωτοποριακή μελέτη, η οποία μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε πώς ένα βακτήριο εξελίχθηκε τα τελευταία 3.000 χρόνια», δήλωσε η Κιαομέι Φου, μιας από τους κύριους συγγραφείς της μελέτης από το Ινστιτούτο Παλαιοντολογίας των Σπονδυλωτών και Παλαιοανθρωπολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών στο Πεκίνο. «Επιπλέον, εξετάζοντας τα γαλακτοκομικά προϊόντα, έχουμε αποκτήσει μια σαφέστερη εικόνα της αρχαίας ζωής των ανθρώπων και των αλληλεπιδράσεών τους με τον κόσμο» συμπλήρωσε.
Πριν από περιπου δυο δεκαετίες, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν μια μυστηριώδη λευκή ουσία με την οποία ήταν αλειμμένα τα κεφάλια και οι λαιμοί ορισμένων μουμιών που βρίσκονται στον ταφικό χώρο Xiaohe και οι οποίες χρονολογούνται στην Εποχή του Χαλκού, μεταξύ 3.300 και 3.600 ετών πριν. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το τυρί μπορεί να θάφτηκε μαζί με τις μούμιες, ώστε να μπορούν να το απολαύσουν στη μετά θάνατον ζωή. «Μπορούμε να δούμε ότι είναι θαμμένα σαν ένα κολιέ δίπλα στο λαιμό», δήλωσε η Φου στην εφημερίδα The Independent. «Οπότε, σε αυτή την περίπτωση, αυτό σημαίνει ότι ήταν ενδεχομένως πολύ σημαντικό στη ζωή τους» πρόσθεσε.
Οι ερευνητές εξήγαγαν με επιτυχία μιτοχονδριακό DNA από δείγματα που βρέθηκαν σε τρεις διαφορετικούς τάφους στο νεκροταφείο. Εντόπισαν επίσης DNA αγελάδας και κατσίκας στα δείγματα, σημειώνοντας ότι οι άνθρωποι στην περιοχή χρησιμοποιούσαν διαφορετικά ζωικά γάλατα. Η διαδικασία είναι διαφορετική από την αρχαία τυροκομία της Μέσης Ανατολής και της Ελλάδας, η οποία αναμειγνύει κατσικίσιο και αγελαδινό γάλα. Η Φου και οι συνεργάτες της εξήγαγαν το DNA των βακτηρίων Lactobacillus kefiranofaciens από τα αρχαία δείγματα, το οποίο συνέκριναν με τα γονιδιώματα των σύγχρονων στελεχών που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του κεφίρ.
Σήμερα υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες Lactobacillus – μία που προέρχεται από τη Ρωσία και μία δεύτερη που προέρχεται από το Θιβέτ. Ο ρωσικός τύπος χρησιμοποιείται ευρύτερα παγκοσμίως όπως στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία αλλά και στην Ευρώπη για την παρασκευή γιαουρτιού και τυριού. Η μελέτη αμφισβητεί τη μακροχρόνια πεποίθηση ότι το κεφίρ προήλθε αποκλειστικά από την ορεινή περιοχή του Βόρειου Καυκάσου της σημερινής Ρωσίας πριν από περισσότερα από 2.000 χρόνια.
Η μελέτη αποκάλυψε επίσης πώς ο Lactobacillus kefiranofaciens αντάλλαξε γενετικό υλικό με συγγενικά στελέχη, βελτιώνοντας τη γενετική του σταθερότητα και τις ικανότητες ζύμωσης του γάλακτος με την πάροδο του χρόνου. Σε σύγκριση με τα αρχαία στελέχη του Lactobacillus, τα σύγχρονα βακτήρια είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν ανοσολογική αντίδραση στο ανθρώπινο έντερο. Αυτό υποδηλώνει ότι οι γενετικές ανταλλαγές βοήθησαν επίσης τον Lactobacillus να προσαρμοστεί περισσότερο στους ανθρώπινους ξενιστές κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών αλληλεπίδρασης.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Cell».
ΠΗΓΗ: Independent, Eurekalert
