- Η προοπτική της Νέας Δημοκρατίας να μην έχει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές αναστατώνει τους βουλευτές και τους μηχανισμούς του κόμματος.
- Η πίεση από την άκρα δεξιά αυξάνει τα προβλήματα της Νέας Δημοκρατίας.
- Υπάρχει ιδεολογική διαφοροποίηση εντός της Νέας Δημοκρατίας και η επιβεβαίωση της πολιτικής κυριαρχίας τους αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις.
Για ένα νέο κεφάλαιο που ανοίγει στα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας, μετά από το περίφημο street party για τα 50 χρόνια της ΝΔ, στη Ρηγίλλης και την απουσία των δύο πρώην πρωθυπουργών, κ. Καραμανλή και κ. Σαμαρά, αλλά και τις εξελίξεις που αναμένονται στο ΠΑΣΟΚ, μίλησε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Ναι, μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, ο Γιώργος Σεφερτζής, πολιτικός επιστήμονας και επικοινωνιολόγος.
Όπως και υπογράμμισε αρχικά στη δημοσιογράφο, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ «Κοιτάξτε, έχει μεσολαβήσει το ενδεχόμενο, το οποίο είναι το πλέον βέβαιο ως εξέλιξη στο άμεσο μέλλον, να απολεσθεί η αυτοδυναμία που σήμερα επέτρεψε στη Νέα Δημοκρατία να κινείται με μεγαλύτερη συνοχή. Διότι, η προοπτική να μην έχει στις επόμενες εκλογές αυτοδυναμία, αυτομάτως σημαίνει συναγερμό στους κόλπους πρώτα απ’ όλα της κοινοβουλευτικής ομάδας, αλλά και της βάσης των μηχανισμών του κόμματος. Ακριβώς επειδή κάπως πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της πιθανότητας που δημιουργεί η πιθανότητα ένας σημαντικός αριθμός βουλευτών να μην μπορέσει να επανεκλεγεί. Είναι κάτι το οποίο από μόνο του ανησυχεί την Κοινοβουλευτική Ομάδα και τους άμεσους ενδιαφερόμενους. Και το δεύτερο, το οποίο όμως έχει μεσολαβήσει και επίσης δημιουργεί με τη σειρά του προβλήματα, είναι ότι πλέον η Νέα Δημοκρατία αισθάνεται μία πολύ μεγάλη πίεση από τα δεξιά τους, κυρίως μετά την αύξηση των ποσοστών που εμφανίζει η λεγόμενη άκρα δεξιά. Πράγμα το οποίο επίσης, αποτελεί ένα καινούργιο πρόβλημα που έρχεται κατά κάποιο τρόπο να ξύσει τις πληγές που πάντοτε άφηναν στη Νέα Δημοκρατία το γεγονός ότι έπρεπε να συμβιβάσει τη λεγόμενη λαϊκή δεξιά με την εκσυγχρονιστική δεξιά, που σε ένα βαθμό αντανακλούσε δύο διαφορετικούς κόσμους σε συσκευασία του ενός κόμματος».
Έπειτα, αναφορικά με το αν καταγράφεται πια μια ιδεολογική απόκλιση εντός της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Σεφερτζής δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει «Καταγράφεται ιδεολογική διαφοροποίηση, θα έλεγα, η οποία όμως έχει παρελθόν και φαίνεται ότι έχει και μέλλον. Διότι, ακριβώς οι συνθήκες υπό τις οποίες καλείται πλέον η Νέα Δημοκρατία να επιβεβαιώσει την πολιτική της κυριαρχία είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που ίσχυαν όσο η αυτοδυναμία της έμοιαζε να είναι εξασφαλισμένη». Όσο για το λόγο που εκδηλώνεται αυτό το χάσμα, αυτή η απόκλιση, είπε το εξής «Διότι, είναι ως ένα μεγάλο βαθμό φυσικό να επηρεάζεται και το κυβερνών κόμμα από όσα συμβαίνουν στο σύνολο του πολιτικού συστήματος, σε μία περίοδο που εμφανίζουν κάμψη όλα τα κόμματα της μεταπολίτευσης. Και εκεί, κατά τη γνώμη μου βρίσκεται και το μεγάλο πρόβλημα. Διότι φαίνεται ότι πια τα κόμματα της μεταπολίτευσης πλησιάζουν, αν όχι προς το τέλος της ύπαρξής τους, σίγουρα πάντως κλείνουν ένα κύκλο. Και η μετάβαση στον καινούργιο κύκλο είναι ένα δύσκολο εγχείρημα. Διότι ακριβώς είναι, κατά τη γνώμη μου, η επιτομή αυτού που ορίζεται ως μεταβατική περίοδος, δηλαδή ως η περίοδος εκείνη στην οποία πεθαίνει το παλιό, αλλά δεν έχει γεννηθεί ακόμα το καινούργιο».
ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Τέλος, σχετικά με το τι είναι αυτό που περισσότερο θα μετρήσει στις εξελίξεις κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, ο κ. Γιώργος Σεφερτζής, τόνισε «Όσο δεν αναδεικνύεται μία προσωπικότητα που να διαθέτει ταυτόχρονα επικοινωνιακή χαρισματικότητα, πολιτική αξιοπιστία και ικανότητα διαχείρισης κρίσεων, τόσο ο κ. Μητσοτάκης θα κοιμάται σχετικά ήσυχος, σε ό, τι αφορά τουλάχιστον τη δική του θέση, τη δική του ανταγωνιστικότητα απέναντι στους αντιπάλους του. Από εκεί και πέρα, βεβαίως έχουμε να κάνουμε με μία περίοδο που χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα της μεταβολής των πολιτικών προτιμήσεων του εκλογικού σώματος και αυτό είναι κάτι το οποίο σαφώς δεν πρέπει να αφήνει σε κανέναν περιθώρια εφησυχασμού (…). Και θα έλεγα πως με μία έννοια οι εσωκομματικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ εικονογραφούν ακριβώς αυτή την κινητικότητα που αναπτύσσεται στο εκλογικό σώμα και στις προτιμήσεις του. Χωρίς να έχει δυναμική, αλλά ταυτόχρονα έχει το ενδιαφέρον της εμφάνισης φαινομένων όπως αυτό που συνιστά το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή βρίσκεται εκτός του προέδρου του, με άλλα 4 στελέχη σχεδόν ισοδύναμα, που κατά κάποιο τρόπο μοιράζονται τις προτιμήσεις ενός εκλογικού σώματος που εμφανίζεται κατακερματισμένο ακριβώς μέσα στο ίδιο το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε να κάνουμε με πολλά ΠΑΣΟΚ, έτσι όπως αυτά εμφανίστηκαν με τις διαφοροποιήσεις των εκλογικών επιρροών των υποψηφίων προέδρων (…)».
Όλη η συνέντευξη του κ. Σεφερτζή ακολουθεί παρακάτω:
