- Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς, αναφέρει ότι το ΠΑΣΟΚ θέλει να γίνει το σπίτι κάθε προοδευτικού πολίτη, αλλά δεν επεμβαίνει σε εσωτερικές εξελίξεις του ΣΥΡΙΖΑ.
- Η δημοσκοπική άνοδος του ΠΑΣΟΚ συνδέεται με προγραμματικό λόγο και αξιοπιστία, καθώς η πολιτική φαίνεται να φτάνει στα όριά της.
- Η κριτική επικεντρώνεται στη μείωση των φόρων από την κυβέρνηση, με τον Τσουκαλά να αναφέρει την ανάγκη για συλλογικές διαπραγματεύσεις και ορθή εκτίμηση των αναγκών των εργαζομένων.
Κληθείς να σχολιάσει στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» με τον Βασίλη Αδαμόπουλο και την Μαρία Γεωργίου, τα σενάρια μεταγραφής του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Πέτρου Παππά στο ΠΑΣΟΚ αφού πρώτα ο κ. Παππάς ανήρτησε φωτογραφία του δίπλα στον κ. Ν. Ανδρουλάκη μετά την παρέλαση της Θεσσαλονίκης, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς, ανέφερε τα εξής
«Eμείς δεν έχουμε καμία εμπλοκή και είναι σταθερή η αρχή μας στις εσωτερικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς θεωρούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που ανήκει στο δημοκρατικό τόξο. Θέλουμε να βρει το βηματισμό του και τον προσανατολισμό του. Δεν πρόκειται λοιπόν να εμπλακούμε σε αυτό. Τώρα, εγώ δεν ξέρω κάποιο αίτημα του κυρίου Παππά ή δεν έχω ακούσει τίποτα σε σχέση με τον αν έρχεται ο κύριος Παππάς. Και νομίζω ότι αυτό δεν είναι μια συζήτηση η οποία είναι βολική και για έναν βουλευτή που ακόμα ανήκει ή ανήκει σε ένα άλλο κόμμα. Εμάς η λογική μας δεν είναι μια λογική προσέγγισης βουλευτών ή στελεχών, με την έννοια αυτή. Εμείς θέλουμε να προχωρήσουμε σε μία πολιτικά αμφίπλευρη διεύρυνση και μια κοινωνική κυρίως διεύρυνση. Εμείς θέλουμε το ΠΑΣΟΚ να γίνει το σπίτι κάθε προοδευτικού πολίτη. Αλλά η απεύθυνσή μας δεν είναι μια απεύθυνση η οποία γίνεται σε επίπεδο βουλευτών. Είναι μια διεύρυνση στην κοινωνία. Τώρα κάθε ζήτημα, αν προκύψει, όταν προκύψει, θα αξιολογηθεί».
Σχετικά με τη δημοσκοπική άνοδο του ΠΑΣΟΚ το τελευταίο διάστημα, ιδίως μετά τις εσωκομματικές εκλογές, ο κ. Τσουκαλάς εξέφρασε την πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ «δρέπει τους καρπούς μιας στρατηγικής τριών ετών, μιας στρατηγικής που είχε ως κεντρικό άξονα τον προγραμματικό λόγο και την αξιοπιστία. Μιας δηλαδή στρατηγικής μακράς διάρκειας και όχι εκρηκτικότητας μεν αλλά γρήγορης καύσης».
«Το 21 ο κόσμος δεν ήξερε τον Νίκο Ανδρουλάκη. Άρα σε μεγάλο βαθμό η δημοσκοπική άνοδος είχε να κάνει με την περιέργεια που κινεί ένα νέο πρόσωπο. Ποια είναι η διαφορά τώρα; Είναι ένα γνωστό πολιτικό πρόσωπο που έχει αναβαπτιστεί σε μια εκλογική διαδικασία. Ο κόσμος ξέρει και ενέκρινε και εσωκομματικά αλλά και κοινωνικά μια στρατηγική τριών ετών. Άρα είναι πολύ πιο σημαντική η τωρινή δημοσκοπική απεικόνιση» τόνισε.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τον κ. Τσουκαλά, παίζει ρόλο για την ανθεκτικότητα των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και αυτής της δημοσκοπικής ανόδου και η γενικότερη συγκυρία. «Το 2021 είχες δύο ισχυρά κόμματα. Έναν παλιό, έστω κολοβό αλλά υπαρκτό δικομματισμό Νέα Δημοκρατία-ΣΥΡΙΖΑ, βγαίνανε από μία κάλπη που είχε πάρει 40% του ένα κόμμα, 32 το άλλο. Άρα η προσπάθειά σου ήταν να βρεις ζωτικό χώρο, να αποκτήσεις ορατότητα. Ενώ σήμερα τι υπάρχει; Ένας ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ψάχνει να βρει το βηματισμό του, αλλά σίγουρα έχει απωλέσει την εκπροσώπηση του δημοκρατικού κόσμου έστω και εκλογικά και μία Νέα Δημοκρατία, η οποία φαίνεται από όλες τις μετρήσεις να είναι σε μία οριστική και μη αναστρέψιμη πορεία πτώσης. Γιατί; Γιατί νιώθει ο κόσμος κουρασμένος από αυτήν, νιώθει ακόμα ο κεντρώος κόσμος ότι έχει απωλέσει το μεταρρυθμιστικό οίστρο της. Βλέπουμε στις μετρήσεις περίπου ένα 80% να εκφράζει δυσαρέσκεια για την ασκούμενη πολιτική και βλέπουμε να καταγράφεται και μια πραγματικότητα σε μια χώρα που φαίνεται να μετράει πέντε χρόνια ρυθμό ανάπτυξης αυξημένο, η αγοραστική δύναμη να μειώνεται. Είδαμε σε πρόσφατη μέτρηση ότι περίπου το 41% του πληθυσμού βλέπει να τελειώνει ο μισθός του ή τα χρήματα του πριν το τέλος του μήνα. Το αντίστοιχο νούμερο το 19, δεν σας πάω το 2009, το 19 σας πάω, άρα μόλις είχαμε βγει από τα προγράμματα ήταν 35%. Άρα βλέπουμε να διευρύνονται οι ανισότητες ενώ παράγεται πλούτος στη χώρα. Δεν λέει κανείς ότι η χώρα είναι συνολικά σε χειρότερη μοίρα από ό, τι στα μνημόνια. Αλίμονο αν ήταν. Και ενώ αυξάνεται η πίτα της ανάπτυξης, μειώνεται το κομμάτι στην πίτα αυτή, που αφορά την κοινωνική πλειοψηφία, αφορά τον κόσμο της εργασίας, αφορά τον μικρομεσαίο, αφορά τον αγρότη. Αυτή λοιπόν η πολιτική φαίνεται να έχει πια φτάσει στα όριά της.
Σχετικά με τη δέσμευση του πρωθυπουργού για σταδιακή μείωση των φόρων, ο κ. Τσουκαλάς έκανε την εξής τοποθέτηση. «Οι φόροι που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός ότι μειώνονται το 25, οι μισοί φόροι ήταν μειωμένοι και το 24 απλά παρατείνεται η ελάφρυνση. Για παράδειγμα, η επιστροφή του Ειδικού φόρου Κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο ίσχυε το 24, μονιμοποιείται το 25. Η απαλλαγή ΦΠΑ στις οικοδομές ίσχυε από το 21 και θα συνεχίσει να ισχύει. Άρα η πλειοψηφία των ελαφρύνσεων που φέρνει η κυβέρνηση είναι περσινά ξινά σταφύλια που απλά ανανεώνονται. Τι διαφορά είχαμε; Το τέλος επιτηδεύματος που είχε ήδη μειωθεί στο μισό. Δεν λέω ότι είναι αρνητικά. Εμείς λέμε ότι δεν είναι αρκετά. Τι θέλω να πω; Η κυβέρνηση η οποία έλεγε ότι μειώνει τους φόρους πέρσι αύξησε τη φορολογία σε 700.000 επαγγελματίες με τα λεγόμενα τεκμήρια των ελεύθερων επαγγελματιών. (…) Και τι έλεγε η κυβέρνηση; Τα γνωστά υποζύγια οι μισθωτοί επιβαρύνονται ενώ κάποιοι δεν πληρώνουν τους φόρους που πρέπει. Γιατί δεν προχώρησε με τα έσοδα που πήρε από τους επαγγελματίες σε μείωση των φορολογικών κλιμάκων και συντελεστών στη μισθωτή εργασία; Γιατί δεν προχωράει σε μία μείωση πραγματική; (…) Αν γυρίσουμε δύο χρόνια πίσω, τη μείωση στους άμεσους φόρους και την αλλαγή στα τεκμήρια θα τη δείτε στις κυριακάτικες εφημερίδες και το 22 και το 21. Ακόμα την ακούμε. Όπως ακούγαμε την Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων, ότι θα ρυθμιστεί, το ακούμε δυόμισι χρόνια. Τι είπε η κυρία Κεραμέως; Θα φέρω απλά μία διόρθωση για να μην έχουμε μειώσεις. Δεν θα ελαφρύνω την εισφορά αλληλεγγύης. (…) Τον κύριο Μαρινάκη τον άκουσα χθες να λέει ότι 680.000 Ελληνόπουλα που έφυγαν μέσα στην κρίση. Έχουν γυρίσει ήδη 350.000. (…) Θα δείτε την ίδια ανακοίνωση αρχές του 23. Γιατί πράγματι μέχρι το 22 κάποιοι επιστρέψανε. Από το 23 δεν επιστρέφει κανείς. Γιατί δεν επιστρέφει κανείς; Διότι δεν είναι ελκυστικό το περιβάλλον το εργασιακό και των μισθών. Ο ίδιος μάλιστα μέσα στη δήλωσή του ομολόγησε ότι αυτό που λέει η μισή αλήθεια. Τι είπε; Το 2020 ήταν η χρονιά ρεκόρ επιστροφής. Πράγματι το νούμερο αυτό μόνο αν γκουγκλάρετε θα δείτε δημοσιεύματα Γενάρη 23 που λένε μέχρι τέλος του 22 έχουν επιστρέψει 350.000».
Ως προς τις κυβερνητικές δεσμεύσεις για αύξηση έως το τέλος της τετραετίας του κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ και του μέσου μισθού στα 1500, ο κ. Τσουκαλάς είπε χαρακτηριστικά «μακάρι να πάει, αλλά μακάρι να σταματήσει το ράλι ακρίβειας, γιατί να πάει ο κατώτατος μισθός και 1.000 ευρώ, αν είναι σαν να είναι 700 δεν έχει μεγάλη διαφορά».
«Και οι άλλες χώρες έχουν μεγάλο πληθωρισμό. Αλλά η Ισπανία για παράδειγμα, έχει κατώτατο μισθό 1050-1.100 και εμείς έχουμε 830. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει μια δυσαναλογία και αυτό αποτυπώνεται στην αγοραστική δύναμη. (…) Άκουσα τον πρωθυπουργό να λέει να μοιραστούνε τα έσοδα οι επιχειρήσεις. Μακάρι. Πώς γίνεται αυτό; Αυτό γίνεται με συλλογικές συμβάσεις εργασίας. αλλά η κυβέρνηση δεν στηρίζει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Στην υπόλοιπη Ευρώπη, ειδικά στην ανεπτυγμένη τη στηρίζουν, έχουν μέσο όρο 60%, ενώ εμείς έχουμε 25%. Γι’ αυτό λέω ότι πολλά ζητήματα είναι και επιλογή της κυβέρνησης. Όσον αφορά τον κατώτατο μισθό, ποσοστιαία η αύξηση είναι σημαντική. Δεν είναι αμελητέα. Έχει αυξηθεί 27% τα τελευταία τρία χρόνια, η ακρίβεια περίπου 30%, αλλά δεν μπορούμε να πούμε, έχει γίνει μια προσπάθεια. Ο κατώτατος μισθός αφορά 600.000 εργαζόμενους, ενώ αφορούσε 900.000 εργαζόμενους το 2019. Καλό είναι αυτό, έχουν μπει σε καλύτερα κλιμάκια, πιο πολύς κόσμος. Το θέμα της χώρας μας είναι ότι δεν αυξάνονται ή αυξάνονται απειροελάχιστα σε σχέση με την ακρίβεια οι μέσοι μισθοί. Μόνο 5%. Γιατί ακριβώς δεν έχουμε τους μηχανισμούς εκείνους που θα ενισχύσουν το εισόδημα, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Άρα η κυβέρνηση λέει, κατώτατος μισθός θα βγαίνει με έναν αλγόριθμο και οι υπόλοιποι μισθοί με ατομική σύμβαση μεταξύ εργοδότη εργαζόμενου. Εμείς θέλουμε παντού συλλογικές διαπραγματεύσεις με ορθή εκτίμηση των αναγκών των κλάδων της οικονομίας και των εργαζομένων για να έχουμε στην ουσία λύσεις κοινωνικού συμβολαίου. Ένα κοινωνικό συμβόλαιο συμπεριληπτικής βιώσιμης ανάπτυξης, ώστε η χώρα να είναι ανταγωνιστική και να πιάσει το τρένο της ανάπτυξης και να υπάρχει το μέρισμα αυτής της ανάπτυξης της εργασίας ανέφερε ο κ. Τσουκαλάς καταλήγοντας.
