Ο τρόπος που μαθαίνουμε την ιστορία φανερώνει σχέσεις εξουσίας. Ο εξοβελισμός των γυναικών από την ιστοριογραφία καθορίζει τη συλλογική μνήμη, έτσι ώστε οι ρόλοι που καλούνται να επιτελέσουν οι γυναίκες στη σύγχρονη κοινωνία να φυσικοποιούνται. Πώς έχουν επιβιώσει οι θηλυκότητες από τις εμπειρίες αποκλεισμών και υποτίμησης; Ποιά είναι τα μοτίβα και ποιά τα εργαλεία της πατριαρχίας για την εμπέδωση της αρσενικής οπτικής στην ιστοριογραφία και στην πολιτισμική κληρονομιά; Ποιά είναι τα κανάλια διοχέτευσής της; Μπορούμε να ξεμάθουμε την εκδοχή της ιστορίας που έχει ενσταλαχθεί μέσα μας μέσω της εκπαίδευσης και της κυρίαρχης κουλτούρας; Και, αν ναι, πώς;
Σήμερα, Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, διοργανώνεται στο Community Space (Βαλτετσίου 50 – 52, Εξάρχεια, Αθήνα), μία ανοιχτή συζήτηση γύρω από τις φεμινιστικές αφηγήσεις της ιστορίας. Την συζήτηση θα ακολουθήσει προβολή δύο ταινιών του Positively Different Short Film Festival.
Πρόγραμμα εκδήλωσης:
Ανοιχτή συζήτηση (18:30)
Ομιλήτριες:
Αγγελική Χριστοδούλου
Πάτι Βαρδάμη
Μαρία Λούκα
Μπρικένα Γκίστο
Συντονίστρια:
Νάνσυ Παπαθανασίου
Προβολή ταινιών Positively Different Short Film Festival (20:00)
Black&White (19’) – Τσεχία
Η μικρή τσέχικη πόλη του Třeboň βρέθηκε εν μέσω απρόσμενης διεθνούς προσοχής όταν ο διεθνής τύπος ανακάλυψε έναν ασαφή αστικό μύθο για τον ΒΠΠ, περίπου 70 χρόνια αργότερα. Η ιστορία αφορά νοσοκόμες, Ναζί, αποπλάνηση και σύφιλη, αλλά κανείς δεν μπορεί να συμφωνήσει τι συνέβη.
In the Silence of an Abyssale Sea (19’) – Γαλλία
Τι αξίζει να θυμόμαστε; Ποιος αποφασίζει τι είναι άξιο μνήμης; Μέσω εικόνων που γυρίστηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα από γυναίκες κινηματογραφίστριες, η σκηνοθέτρια αμφισβητεί τις αναφορές της, τα όσα διδάχθηκε και μοιράστηκε. Μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, αναμνήσεων και παραλείψεων, το κοινό (επ)ανακαλύπτει γυναίκες που έκαναν το σινεμά αυτό που είναι σήμερα. Ένα αισθητικό και ποιητικό ταξίδι που μεταφέρει τον θεατή πίσω στην ίδια του τη γνώση και τις προσωπικές και κοινωνικές κατασκευές.
Είσοδος ελεύθερη.
