- Οι μεγάλες επιχειρήσεις προτιμούν σταθερά τιμολόγια ρεύματος για τον έλεγχο του κόστους και την αποφυγή μεγάλων αυξήσεων, ως αντίκτυπο της ενεργειακής κρίσης.
- Υπάρχουν νέες τάσεις και για μικρούς πελάτες, που μπορούν να κλειδώσουν σταθερές τιμές για μέρος της κατανάλωσής τους, περιορίζοντας το ρίσκο της ανόδου τιμών.
- Η επιλογή του κατάλληλου ενεργειακού προϊόντος απαιτεί επαγγελματική διαχείριση και τεχνολογία, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, για την ανάλυση δεδομένων και τη βέλτιστη τιμολόγηση.
Η ενεργειακή κρίση και η άνοδος των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας άλλαξε τη συμπεριφορά των καταναλωτών οι οποίοι – ιδίως οι μεγάλες επιχειρήσεις – επιδιώκουν πλέον ολοένα και περισσότερο σταθερές χρεώσεις που τους επιτρέπουν να ελέγχουν το κόστος τους. Χάνοντας πιθανώς το όφελος από τις χαμηλές τιμές που εμφανίζονται κατά διαστήματα, αλλά αποφεύγοντας τις μεγάλες αυξήσεις που επίσης υφίστανται κατά καιρούς.
«Πριν την κρίση συστήσαμε σε μεγάλους πελάτες μας που τροφοδοτούνται από τη μέση τάση να κλείσουν σταθερά τιμολόγια για να αποφύγουν τις αυξήσεις. Ανταποκρίθηκαν μόνο δύο επιχειρήσεις. Σήμερα κλείνουμε συμφωνίες για σταθερά τιμολόγια μέχρι και σε βάθος πενταετίας», ανέφεραν πηγές μεγάλης ενεργειακής εταιρείας.
Το ίδιο ισχύει ως ένα βαθμό και για τους μικρούς (οικιακούς και επαγγελματίες) πελάτες. Οι πελάτες στη μέση τάση (εμπορικές αλυσίδες, βιομηχανίες, κ.α.) έχουν επιπλέον το πλεονέκτημα ότι μπορούν να κλειδώνουν σε σταθερές τιμές ένα τμήμα – μικρότερο ή μεγαλύτερο – της κατανάλωσής τους και το υπόλοιπο να είναι εκτεθειμένο στις διακυμάνσεις της αγοράς, προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Έτσι, περιορίζουν το ρίσκο της ανόδου των τιμών, διατηρώντας ως ένα βαθμό το όφελος κατά τις περιόδους χαμηλών τιμών.
Όπως ανέφεραν οι ίδιες πηγές, η επιλογή του κατάλληλου ενεργειακού προϊόντος – πολύ περισσότερο όταν ο όγκος της κατανάλωσης είναι μεγάλος όπως συμβαίνει στη μέση τάση – απαιτεί πλέον επαγγελματική διαχείριση, πρόσβαση σε δίκτυα μεταφοράς, αγορές και ενεργειακά χρηματιστήρια εκτός Ελλάδος, υψηλή ρευστότητα κ.α. προϋποθέσεις που διαθέτουν μεγάλες ενεργειακές εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται ήδη στην εγχώρια αλλά και σε ξένες αγορές, προσφέροντας στις επιχειρήσεις τέτοιου είδους υπηρεσίες.
Είναι ενδεικτικό ότι η τελική τιμή χρέωσης της ενέργειας ή η «φόρμουλα» καθορισμού της προκύπτει από «καλάθι» στο οποίο μετέχουν θερμικές μονάδες παραγωγής, ανανεώσιμες πηγές, εισαγωγές, εργαλεία αντιστάθμισης κινδύνου, και το χρηματιστήριο ενέργειας. Για το λόγο αυτό στην καθημερινή διαχείριση των αγοραπωλησιών ενέργειας αξιοποιείται πλέον και η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης, που έχει τη δυνατότητα χειρισμού τεράστιου όγκου δεδομένων σε πραγματικό χρόνο.
