- Η Τατιάνα Στεφανίδου αναλύει τη περίπτωση της 24χρονης Ειρήνης Μουρτζούκου, η οποία έχει προκαλέσει ανησυχία και συζητήσεις σχετικά με το αν είναι φόνισσα ή θύμα τραγικών συμπτώσεων.
- Η Ειρήνη έχει βιώσει σκληρές καταστάσεις από μικρή ηλικία, με την πρώτη επαφή της με το θάνατο να συμβαίνει σε ηλικία 6 ετών, όταν είδε την αποβολή της μητέρας της.
- Η συζήτηση με την Τατιάνα περιλαμβάνει την περιγραφή της Ειρήνης για τα νεκρά μωρά που είδε, τα οποία θεωρεί όμορφα, κάτι που εντείνει την αμφιβολία για την ψυχολογική της κατάσταση.
H Τατιάνα Στεφανίδου γράφει στο blog της στο TLIFE τις δικές της σκέψεις για την Ειρήνη Μουρτζούκου με βάσει τα όσα η ίδια η 24χρονη της εξομολογήθηκε στη συνάντησή τους.
«Η Ειρήνη Μουρτζούκου, η 24χρονη γυναίκα από την Κόρινθο, με το παιδικό πρόσωπο, το γαλανό βλέμμα και το ύψος 12χρονου μικροσκοπικού αγοριού, αποτελεί το μεγαλύτερο γρίφο των ημερών. Είναι serial killer μωρών; Ένας μικρός Ντάμιεν Θορν από την ταινία «Προφητεία», που σκοτώνει ότι μπαίνει στο δρόμο του; Είναι και αυτή ένα μεγάλο θύμα λόγω των σκληρών βιωμάτων των παιδικών της χρόνων, που προκάλεσαν ή ενέτειναν μια ήδη υπάρχουσα ψυχοπαθολογία, ή πρόκειται για ένα τραγικό πρόσωπο εν μέσω πολλαπλών συμπτώσεων με την τυχαία παρουσία της τη στιγμή του θανάτου πέντε παιδιών;
Η πρώτη επαφή με το θάνατο σε ηλικία 6 ετών.
Το γαϊτανάκι του παιδικού θανάτου ξεκίνησε για την Ειρήνη, όταν η ίδια ήταν μόλις έξι ετών. Τη συνάντησα από κοντά όταν ήρθε στην Αθήνα για να μιλήσει με τους δικηγόρους της. Όπως η ίδια μου εξομολογήθηκε σε μια εκ βαθέων συζήτηση, η πρώτη επαφή της με το θάνατο ήταν μια αποβολή της μητέρας της. Δεν θα ξεχάσει ποτέ, όπως μου είπε, την εικόνα του νεκρού μωρού, που τυλιγμένο σε μια κουβερτούλα, με τον ομφάλιο λώρο ακόμα να κρέμεται από το κορμάκι του, «ήταν όμορφο». Έτσι μου περιέγραψε το μωρό, που είδε να κρατά στην αγκαλιά της η μητέρα της βγαίνοντας από την τουαλέτα και έχοντας μόλις αποβάλει. Η περιγραφή της μου θύμισε τις φωτογραφίες των νεκρών μωρών που διατηρούσε στο κινητό της. Τυλιγμένα και αυτά σε κουβερτούλες, όπως εκείνο. Τα έβλεπε όμορφα κι εκείνα μέσα στη νεκρική ηρεμία που τα τύλιγε όπως και η παιδική κουβερτούλα…»
Διάβασε ολόκληρο το κείμενο το Tatiana’s blog