- Ο Γιάννης Μανιάτης επισημαίνει ότι η εκλογή Τραμπ έχει δημιουργήσει ανησυχία στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα να επικρατεί ένα σκηνικό «συννεφιάς» στην ήπειρο.
- Αναφέρει την ανάγκη για μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τονίζει ότι δεν υπάρχουν σαφή σχέδια για την αντιμετώπιση των προκλήσεων, όπως η πανδημία και η κρίση στην Ουκρανία.
- Επισημαίνει τα προβλήματα στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, με ιδιαίτερη αναφορά στις υψηλές τιμές χονδρικής και τη σημασία της πράσινης μετάβασης και της κοινωνικής θωράκισης απέναντι σε φυσικές καταστροφές.
«Συννεφιά» είναι η λέξη που χαρακτηρίζει το σκηνικό στην Ευρώπη, κάτι που επηρεάζεται και από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, επισήμανε ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Γιάννης Μανιάτης, μιλώντας στην εκπομπή του ΕΡΤNews “Newsroom” και τους Μαριλένα Γεραντώνη και Μάκη Προβατά, αναφερόμενος στην ανησυχία που υπάρχει στην Ευρώπη από την επανεκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ.
Μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Δεν είμαστε ευχαριστημένοι από την ποιότητα των υποψηφίων επιτρόπων. Με λίγες εξαιρέσεις, θα έχουμε μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή πολύ χαμηλών πτήσεων και αυτό είναι σε μια εποχή που λογικά χρειαζόμαστε μια πολύ ισχυρή Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ένα πολύ ομογενές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο».
Για τις προκλήσεις στην Ευρώπη, παρατήρησε:
«Αυτό που έχει σημασία είναι ότι θα πρέπει εμείς οι Ευρωπαίοι να καταλάβουμε ότι είμαστε σε μια άλλη εποχή. Έχουμε πολύ συγκεκριμένα θέματα τα οποία δεν τα έχουμε λύσει (…)
Από τη μια κάνουμε κριτική στην Ευρώπη, από την άλλη -όταν χρειάστηκε δύο φορές να αντιδράσει- αντέδρασε σωστά.
Δηλαδή, το ένα ήταν όταν ξέσπασε η πανδημία και το δεύτερο η κρίση μετά από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία (…)
Έχουμε μια σειρά από θέματα. Όλα αυτά λοιπόν, επειδή τα ξέρουμε τουλάχιστον εγώ προσωπικά, η Σοσιαλιστική Ομάδα και νομίζω και ένα μεγάλο μέρος των υπόλοιπων ευρωβουλευτών, θέλουμε να τα λύσουμε και να προχωρήσουμε, γιατί διαφορετικά θα είναι άσχημα για τους λαούς. Υπάρχει πλάνο; Όχι. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα, διότι πολύ απλά δεν έχουμε καινούργια Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Πρέπει να συγκροτηθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κάνει εισηγήσεις στο Συμβούλιο, στους στους πρωθυπουργούς και τα αντίστοιχα συμβούλια και στη συνέχεια όλα αυτά να έρθουν για έγκριση σε εμάς στο Ευρωκοινοβούλιο. Είναι μια ολόκληρη διαδικασία που καθυστερεί».
Για την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας και τις υψηλές τιμές χονδρικής, σημείωσε:
«Υπάρχουν οι ευθύνες οι ευρωπαϊκές και υπάρχουν και οι ευθύνες οι καθαρά ελληνικές. Αυτός ο περίφημος αλγόριθμος που έχει διαμορφωθεί είναι ένας αλγόριθμος περίεργος, σύνθετος, ακαταλαβίστικο ακόμη και για πολλούς ειδικούς και ο οποίος κατά κάποιο τρόπο ενισχύει τις βορειότερες οικονομίες της βορειότερες αγοράς ηλεκτρισμού, τον Νότο, δηλαδή Νοτιοανατολική Ευρώπη και δυστυχώς κυρίως Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία. Είναι ακόμη χειρότερο. Αυτά είναι τα βασικά θέματα που πρέπει να διορθωθούν τώρα βέβαια, όταν τα εγκρίνουν (…)
Η Ελλάδα μπορεί και να έχει ξεπεράσει το 700% σε τιμές, δηλαδή εμείς να έχουμε 500 ευρώ τη μεγαβατώρα και οι Σουηδοί, Σκανδιναβοί κλπ να έχουν 50, 60, 70, 80 – τεράστιες διαφορές.
Και αυτό έχει επίπτωση από τη μια στα νοικοκυριά και από την άλλη στις άλλες ανταγωνιστικές νότιες χώρες, στις χώρες της Μεσογείου αλλά και στην Ελλάδα. Εμείς επιπλέον εδώ στην Ελλάδα έχουμε κάνει και μερικά πολύ σοβαρά λάθη.
Το πρώτο λάθος είναι ότι δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου μα καθόλου το θέμα της αποθήκευσης που έπρεπε να το έχουμε προχωρήσει. Δεν έχουμε προχωρήσει το θέμα της διασυνδεσιμότητας (…)
Η τεχνολογία των μπαταριών δεν είναι τόσο ώριμη όσο νομίζουμε. Δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση εάν θες με μπαταρίες να στηρίξεις ένα ηλεκτρικό σύστημα (…)».
Για την πράσινη μετάβαση, υπογράμμισε:
«Υπάρχει το εξής τεράστιο θέμα: Μέχρι τώρα συζητούσαμε μόνο για την πράσινη μετάβαση, δηλαδή πως θα αντικαταστήσουμε τον άνθρακα και το πετρέλαιο και το αέριο με πράσινο, με φωτοβολταϊκά και αιολικά. Κυκλικά.
Μετά τις καταστροφές που έχουμε πάθει εμείς στη Θεσσαλία, οι Ισπανοί στη Βαλένθια, οι Ούγγροι, οι Σλοβάκοι κλπ, υπάρχει και ένα άλλο εξίσου σημαντικό θέμα που είναι η δικαιοσύνη, η θωράκιση πια των κοινωνιών μας.
Από εκεί που δίνουμε μέχρι τώρα για θωράκιση των δημοσίων υποδομών, δρόμοι, αποχετεύσεις κλπ δίνουν μέχρι τώρα, η Ευρώπη δίνει κατά μέσο όρο το 25 – 30%. Πρέπει να φτάσουμε τουλάχιστον το 50%.
Να ενεργοποιήσουμε ακόμη περισσότερο τους μηχανισμούς έγκαιρης προειδοποίησης των ανθρώπων, γιατί χάνουμε ανθρώπους, χάνουμε ζωές (…)».
