Η “τροποποιημένη” Μπασκόνια του Λάσο, η… καθοδική πορεία του Χάουαρντ και η κορυφή στα ριμπάουντ (video)

Ο Ολυμπιακός φιλοξενεί την Μπασκόνια στο ΣΕΦ (21/11, 21:15, ΕΡΑΣΠΟΡ), θέλοντας να δώσει συνέχεια στο εντυπωσιακό σερί οκτώ νικών που “τρέχει” σε Ελλάδα και Ευρώπη. Οι Βάσκοι, που δεν έχουν καταφέρει φέτος να πάρουν εκτός έδρας νίκη, τον “πλήγωσαν” την περσινή σεζόν, καθώς είχαν επικρατήσει τόσο στο ΣΕΦ, με το buzzer-beater του Κόντι Μίλερ-ΜαΚιντάιρ, όσο και στη “Φερνάντο Μπουέσα Αρένα”. Φυσικά, αυτό έχει ελάχιστη σημασία, αφού η Μπασκόνια (όπως σχεδόν κάθε χρόνο) δε θυμίζει την περσινή της “έκδοση”, ενώ και ο Ολυμπιακός έχει προχωρήσει σε πολύ σημαντικές αλλαγές και προσθήκες στο ρόστερ του.

Η άφιξη του Πάμπλο Λάσο στη γενέτειρά του, όπου έγραψε και ιστορία ως παίκτης για 11 χρόνια (1984-1995) έφερε ενθουσιασμό και έντονα συναισθήματα στον ίδιο και στους φίλους της ομάδας, αλλά σε επίπεδο σχεδιασμού και αγωνιστικής εικόνας είχε αρκετές προκλήσεις να αντιμετωπίσει.

Μια μελέτη των ομαδικών στατιστικών της Μπασκόνια, αναδεικνύει τις διαφορές σε σχέση με την περσινή σεζόν αλλά και με το γενικότερο DNA με το οποίο έχει συνδεθεί η συγκεκριμένη ομάδα, οι οποίες συνδέονται και με τη στελέχωση της ομάδας. Σε ένα γενικό συμπέρασμα, η Μπασκόνια φαίνεται να είναι μια ομάδα που παίζει σε χαμηλό τέμπο, που έχει αμυντικό προσανατολισμό και είναι αποδοτική στο πίσω κομμάτι του παρκέ, θωρακίζοντας τα ριμπάουντ, αλλά δυσκολεύεται πολύ στον επιθετικό τομέα.

Συγκεκριμένα, είναι προτελευταία σε παραγωγικότητα σε ολόκληρη την EuroLeague (17η, 76.4 πόντοι κατά μέσο όρο) και διαθέτει το τρίτο χειρότερο offensive rating (16η, 109.6). Βασικός λόγος αυτής της εικόνας είναι η έλλειψη δημιουργίας. Η Μπασκόνια είναι μια ομάδα με τεράστια παράδοση σε πόιντ-γκαρντ που πρωταγωνιστούν με τις επιδόσεις τους στην ασίστ, έχοντας πολλές φορές και τον πρώτο πασέρ σε όλη την EuroLeague. Κόντι Μίλερ-ΜαΚιντάιρ, Ντάριους Τόμπσον και Πιέρια Χένρι αποτελούν τα πιο πρόσφατα παραδείγματα. Στο φετινό ρόστερ δεν υπάρχει κανένας παίκτης με ιδιαίτερη ικανότητα σε αυτό το κομμάτι, με τον Τρεντ Φόρεστ και τον Καμάρ Μπόλντγουιν (ο οποίος θα απουσιάζει στα “παράθυρα” του EuroBasket με την Εθνική Γεωργίας) να αδυνατούν να επιτελέσουν έναν τέτοιο ρόλο. Για αυτό και οι 15.7 ασίστ ανά παιχνίδι, αποτελούν τη δεύτερη χαμηλότερη επίδοση στην EuroLeague (όσες ακριβώς και η Παρί). Ακόμη και το πολύ μικρό νούμερο στα λάθη (11.6 ανά ματς, 3η καλύτερη ομάδα στη διοργάνωση) σχετίζεται περισσότερο με το isolation παιχνίδι των Μονέκε, Καμπαρό και Χάουαρντ, παρά με κάποια ποιοτική επιθετική λειτουργία. Βέβαια, αξίζει να περιμένουμε λίγο ακόμα πριν καταλήξουμε σε οριστικά συμπεράσματα, γιατί δεν είναι εύκολο για κανέναν νέο πόιντ-γκαρντ να αναλάβει άμεσα την “μπαγκέτα” μιας ομάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Κόντι Μίλερ-ΜαΚιντάιρ, ο οποίος πέρσι πραγματοποίησε πάρα πολύ άσχημο ξεκίνημα. Συμπωματικά, το παιχνίδι του ΣΕΦ που κρίθηκε με εκπληκτικό δικό του buzzer-beater αποτέλεσε το έναυσμα της δικής του μεταμόρφωσης και μιας εντυπωσιακής χρονιάς.

Ακριβώς αντίθετα είναι τα πράγματα για το σύνολο του Πάμπλο Λάσο στην άμυνα, όπου η ισπανική ομάδα έχει δημιουργήσει ένα αρκετά “σκληρό” προφίλ. Το τρίτο χαμηλότερο παθητικό (78.2 πόντοι) υποστηρίζεται ιδανικά από την “κορυφή” στα ριμπάουντ (37.9, 1η και στα επιθετικά με 12.9). Αυτό οφείλεται στην παρουσία δύο χαρισματικών φόργουορντ σε αυτόν τον τομέα (Σεντεκέρσκις, Μονέκε), αλλά και δύο “καθαρών” σέντερ με πολύ μεγάλη ικανότητα στα ριμπάουντ (Ντόντα Χολ, Καλίφα Ντιόπ).

Σε ατομικό επίπεδο, υπάρχουν πολλοί παίκτες στους οποίους μπορούμε να σταθούμε, ξεκινώντας από το “βαρύ όπλο” της ομάδας. που αυτήν τη στιγμή δεν είναι άλλος από τον Τσίμα Μονέκε. Ο Νιγηριανός συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι, με τις εξής τρεις διαφοροποιήσεις. Πρώτον, ξεκινάει στη βασική πεντάδα, σε αντίθεση με την εποχή Ιβάνοβιτς, πράγμα που τον βοηθάει να έχει καλύτερο ρυθμό σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, ακόμη κι αν συνήθως είναι “κρύος” στο ξεκίνημα και βρίσκει πατήματα στο δεύτερο ημίχρονο. Με αυτόν τον τρόπο, έχει αυξηθεί και ο χρόνος συμμετοχής του (29:14 αντί τω 24:44 πέρσι). Δεύτερον, ο Λάσο δείχνει πως θέλει να τον χρησιμοποιεί ταυτόχρονα με τον Σεντεκέρσκις, πράγμα που ο Ιβάνοβιτς απέφευγε, με την συνύπαρξη αυτή να φαίνεται πως λειτουργεί πολύ ομαλά και στις δύο πλευρές του παρκέ (ο Λιθουανός, βέβαια, έχει χάσει παιχνίδια λόγω τραυματισμού). Όταν σε αυτό το δίδυμο φόργουορντ προστίθεται και ο Καμπαρό, η πεντάδα αποκτά πολύ εντυπωσιακό μέγεθος. Σε αυτήν την εξίσωση έχει μπει και ο Νίκος Ρογκαβόπουλος, ο οποίος φαίνεται πως έχει κάνει ένα βήμα μπροστά στην εξέλιξή του και αποκτά πιο ενεργό ρόλο στο φετινό rotation (13;15 λεπτά, 6.3 πόντοι, 2.6 ριμπάουντ). Επιστρέφοντας στον Μονέκε, η τρίτη μεγάλη διαφορά σε σχέση με πέρυσι αφορά το ποσοστό του στα τρίποντα, το οποίο έχει κατρακυλήσει από το 35.3% στο 21.6%. Και πριν προχωρήσουμε στο μεγάλο ερωτηματικό της σεζόν μέχρι τώρα, αξίζει να σταθούμε και στη μεγάλη βελτίωση του νεαρού Καλίφα Ντιόπ, ο οποίος έχει μάθει να διαχειρίζεται τα φάουλ του και να κινείται πολύ πιο έξυπνα σε άμυνα και επίθεση, “κλέβοντας” σε πολλά παιχνίδια τον ρόλο του πρώτου σέντερ από τον Ντόντα Χολ.

Είναι δυνατόν, μέσα σε μια τόσο εκτενή ανάλυση της Μπασκόνια, να μην έχει αναφερθεί το όνομα του “πολυβόλου” της, του πρώτου σκόρερ της περσινής EuroLeague και του ανθρώπου που έσπασε όλα τα “κοντέρ” σε ό,τι αφορά τον ρυθμό σκοραρίσματος, με 19.5 πόντους σε 23 λεπτά συμμετοχής; Ο λόγος είναι πως ο Μάρκους Χάουαρντ… δεν έχει κάνει ακόμη την εμφάνισή του μέσα στη σεζόν (με εξαίρεση ένα μεγάλο σουτ κόντρα στη Ρεάλ), βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και σε αγωνιστική σύγχυση και ψάχνει εναγωνίως ένα “ξέσπασμα” για να ξεκινήσει την ανάκαμψή του. Μια απλή ματιά στους αριθμούς λύνει όλες τις απορίες και καθιστά περιττή οποιαδήποτε διευκρίνιση περί της απόδοσής του. Αρκεί να αναφέρουμε πως στα δύο τελευταία παιχνίδια, δεν έχει καταφέρει να σκοράρει κανέναν πόντο!

Μάρκους Χάουαρντ

Όλα τα παραπάνω παρέχουν μια ικανοποιητική εικόνα για το εμπόδιο που καλείται να ξεπεράσει σήμερα ο Ολυμπιακός, ο οποίος από την πλευρά του έχει να διαχειριστεί την κομβική απουσία του Σάσα Βεζένκοφ, αλλά και την σημαντική του Τάιλερ Ντόρσεϊ, και έχει σκοπό να συνεχίσει το “κυνήγι” της ατσάλινης Φενέρ στην κορυφή της βαθμολογίας.//ΑΦ