- Η Λένα Μαντά μίλησε για την απώλεια του συζύγου της, Γιώργου, και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει μετά από 41 χρόνια μαζί του, τονίζοντας την ανάγκη να "επαναπρογραμματιστεί" από την αρχή.
- Αναφέρθηκε στην περίοδο προετοιμασίας πριν την απώλεια του Γιώργου, περιγράφοντας τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν μαζί και τη μοναχική ζωή που αναγκάστηκε να υιοθετήσει.
- Η συγγραφέας θυμήθηκε την αρχική τους γνωριμία, παραδεχόμενη πως δεν του είχε αρέσει αρχικά, αλλά με την πάροδο του χρόνου δημιουργήθηκε μια στενή και γεμάτη αγάπη σχέση.
Η Λένα Μαντά βρέθηκε καλεσμένη το βράδυ της Παρασκευής στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» στο Action 24. Η αγαπημένη συγγραφέας μίλησε στην Αθηναΐδα Νέγκα για την απώλεια του συζύγου της, Γιώργου συγκλονίζοντας με τα λόγια της.
«Ο τελευταίος χρόνος από τις 16 Ιουνίου 2023, που ο Γιώργος βγήκε από το νοσοκομείο, και τελείωσε 16 Ιουνίου 2024, θεωρώ ότι ήταν μια περίοδος προετοιμασίας, σαν να μου έλεγε: “Μάλλον θα χρειαστεί να τα βγάλεις πέρα μόνη σου”. Ήδη είχε σπάσει λίγο, όλο αυτό. Είχα πάει Κύπρο μόνη μου, Θεσσαλονίκη. Συνήθως κυκλοφορούσα μόνη μου. Δεν ήταν εύκολος στις μετακινήσεις, ακόμα και με τη φορητή συσκευή οξυγόνου. Δεν ήταν πολύ εύκολο”» ανέφερε αρχικά η Λένα Μαντά.
«Ήταν 41 χρόνια, όλη μου η ζωή, οπότε ήταν πάρα πολύ δύσκολο, γιατί με τον Γιώργο πηγαίναμε παντού μαζί. Είπα στην κόρη μου ότι για δυο λόγους μου λείπει η εποχή του Covid. Ο ένας είναι ότι ήμουν με τον Γιώργο, οι δυο μας μες το σπίτι και είχαμε περάσει καταπληκτικά. Ήταν πάρα πολλά πράγματα ο Γιώργος, ήταν φίλος μου, τα λέγαμε όλα, γελάγαμε πάρα πολύ μαζί, οπότε έπρεπε να επαναπρογραμματιστώ από την αρχή. Τώρα βγαίνω μόνη μου» εξομολογήθηκε η συγγραφέας.
Στη συνέχεια της συζήτησης, η Λένα Μαντά αποκάλυψε ότι όταν πρωτογνωρίστηκαν δεν της άρεσε καθόλου: «Δεν ήταν ο τύπος μου στην αρχή. Τώρα που το σκέφτομαι με πιάνουν τα γέλια. Την πρώτη φορά που τον είδα ήθελα να του δώσω ένα χαστούκι να το ευχαριστηθώ. Αλλά μετά ήρθαμε πάρα πολύ κοντά με τον Γιώργο. Ήταν πολύ ωραίος άνθρωπος, πάρα πολύ καλός άνθρωπος. Ήταν από τους λίγους γνήσιους ανθρώπους. Ακόμα και αν τον είχαν βλάψει μου έλεγε “έλα μωρέ κούκλα μου, δεν πειράζει”».
