Πίσω από τη μυθική καριέρα της Ντόλι Πάρτον (Dolly Parton), της «βασίλισσας» της κάντρι μουσικής, «κρύβεται» μια διακριτική, αλλά ακλόνητη ιστορία αγάπης. Εδώ και πάνω από μισό αιώνα, η Πάρτον έχει ισορροπήσει με μοναδικό τρόπο τη λαμπερή επαγγελματική της πορεία με έναν ήρεμο και σταθερό γάμο στο πλευρό του Καρλ Ντιν (Carl Dean).
Ο ίδιος, ο οποίος γιόρτασε τα 82α γενέθλιά του τον Ιούλιο, με τη συνειδητή επιλογή να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, έγινε επίσης πηγή έμπνευσης για μερικά από τα πιο εμβληματικά της τραγούδια όπως το θρυλικό “Jolene” του 1973 και το “Forever Love” του 2016. Το μυστικό της μακροχρόνιας ευτυχίας τους κρύβεται στη βαθιά αφοσίωση και τον αμοιβαίο θαυμασμό.
«Έχουμε πολλή αγάπη και σεβασμό ο ένας για τον άλλον και νομίζω ότι το κλειδί για όλα αυτά είναι ότι έχουμε και οι δύο μια τρελή, διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ, οπότε διασκεδάζουμε πολύ» είχε πει η σταρ στο podcast “Dumb Blonde”. Το ζευγάρι ζει ακόμα στο ίδιο εντυπωσιακό σπίτι το οποίο απέκτησε το 1999 για $400.000 στο Brentwood του Νάσβιλ.
Η σχέση τους ξεκίνησε από μία τυχαία συνάντηση σε ένα πλυντήριο ρούχων στο Νάσβιλ, όπου ο Καρλ σχολίασε το ντύσιμο της Ντόλι, σύμφωνα με το Hello!. Δύο χρόνια αργότερα έγινε ο γάμος τους με μία μόνο καλεσμένη, τη μητέρα της Πάρτον Άβι Λι (Avie Lee Parton).
Παρά την παγκόσμια αναγνώριση της Ντόλι, ο Καρλ ακολούθησε την δική του πορεία ως επιχειρηματίας. Έχει παρακολουθήσει ελάχιστες από τις εμφανίσεις της ενώ «λατρεύει να ζει στη φάρμα».
«Αγχώνεται όταν με βλέπει να δίνω παραστάσεις. Είναι σαν να βλέπεις το παιδί σου σε μία συναυλία. Φοβάται ότι θα τα κάνω θάλασσα» είχε αναφέρει η Πάρτον στην Έλεν ΝτιΤζένερις (Ellen DeGeneres).
Αν και δεν απέκτησαν δικά τους παιδιά, η Πάρτον βρήκε τρόπους να εκφράσει τη φροντίδα και την αγάπη της, έχοντας αναλάβει το ρόλο της θείας στη μεγάλη της οικογένεια, ως νονά της Μάιλι Σάιρους και μέσα από το φιλανθρωπικό της έργο. Το 2014, είχε αποκαλύψει στο Billboard ότι στην αρχή συνήθιζε να λυπάται ενώ σήμερα που έχουν μεγαλώσει συχνά λένε μεταξύ τους ότι «τώρα που δεν έχουμε παιδιά, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε».
