Το Autobianchi A112 Abarth του 1978, με μόλις 16.038 χιλιόμετρα, είναι διαθέσιμο προς πώληση στη Βέλγιο, στην Oldtimer Farm, με τιμή 25.000 ευρώ.
Δημιουργημένο από τον Karlo Abarth, αυτό το μοντέλο αποτελεί ανταγωνιστή του Mini Cooper και έχει υποστεί πολλές εξελίξεις από το 1971 έως το 1985.
Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο φέρει τον 4κύλινδρο κινητήρα 1.049 cc, που αποδίδει 70 ίππους, και εμφανίζεται σε εξαιρετική κατάσταση, χωρίς ίχνη σκουριάς, διατηρώντας σχεδόν όλα τα αυθεντικά στοιχεία του, όπως την ταπετσαρία και τον εξοπλισμό του.
Πιο αναλυτικά
Το 1971, ο Karlo (ή Carlo, αν θέλετε) Abarth ασχολήθηκε και με το Autobianchi A112 που είχε λανσαριστεί δύο χρόνια νωρίτερα, δημιουργώντας έτσι έναν πιο άμεσο ανταγωνιστή του Mini Cooper. Το Autobianchi A112 Abarth.
To A112 Abarth γνώρισε πολλές εξελίξεις -οκτώ, μέχρι την παύση παραγωγής του το 1985. Περίοδο κατά την οποία κατασκευάστηκαν κάτι πάνω από 140 χιλιάδες μονάδες, περίπου το 10% του συνόλου των A112. Αλλά σήμερα λίγα από αυτά έχουν διασωθεί, ιδίως σε καλή κατάσταση. Ένα από τα πιο περιζήτητα μοντέλα της σειράς λοιπόν, πωλείται αυτή τη στιγμή σε κατάσταση που φαίνεται εξαιρετική. Την κατάστασή του φαίνεται να επιβεβαιώνει η ένδειξη του πενταψήφιου οδομέτρου που γράφει μόλις 16.038 km.
Το συγκεκριμένο Autobianchi A112 Abarth βρίσκεται σε έκθεση προς πώληση στο Βέλγιο, στην Oldtimer Farm, εταιρεία εξειδικευμένη σε συλλεκτικά αυτοκίνητα
Να θυμίσουμε εδώ ότι η πρώτη έκδοση Abarth του Autobianchi A112 φορούσε τον 4κύλινδρο κινητήρα των 903 cc υπερκυβισμένο στα 982 cc, με πιο άγριο τον πλαϊνό του εκκεντροφόρο, διπλό καρμπιρατέρ και σπέσιαλ εξάτμιση που αύξαναν την ισχύ από 42 στα 58 άλογα.
Το 1975, στη Serie 3, ο κυβισμός αυξήθηκε στα 1.049 cc, η ισχύς έφτασε τους 70 ίππους και προστέθηκε 5τάχυτο σασμάν (αν και η 5η ήταν overdrive) έναντι του αρχικού 4τάχυτου, για βάρος που δεν ξεπερνούσε τα 700 κιλά. Σε αυτή την έκδοση μοτέρ αναφέρεται το συγκεκριμένο αυτοκίνητο, μοντέλο του 1978, δηλαδή της Serie 4 που λανσαρίστηκε εμπορικά τον Ιανουάριο του 1978. Αν και διατηρούμε κάποιες αμφιβολίες, καθώς στη Serie 4 ήταν που υιοθετήθηκε η «φούσκα» στο καπό…
Πάντως, το αυτοκίνητο διαθέτει τα έξτρα τρία όργανα (βολτόμετρο, πίεση λαδιού και θερμοκρασία λαδιού στο κέντρο του ταμπλό. Από την πέμπτη σειρά και ύστερα, το 1979, το ταμπλό ανασχεδιάστηκε πλήρως, αποκτώντας πιο τετραγωνισμένη μορφή. Τα επιπλέον όργανα μεταφέρθηκαν σε νέα θέση στην κεντρική κονσόλα, κάτω από τους διακόπτες του συστήματος θέρμανσης, προσφέροντας καλύτερη εργονομία και ορατότητα.
Το αυτοκίνητο είναι βαμμένο σε ανοιχτό μπλε χρώμα, φορά ζάντες Cromodora 13 ιντσών και κόκκινους αφαλούς με τον Σκορπιό της Abarth (εκτός από την πίσω αριστερή).
Ο λογότυπος του «βελτιωτή» βρίσκεται επίσης στα πίσω φτερά και το όνομά του στη μάσκα. Η ταπετσαρία από δέρμα και ύφασμα συνδυάζει το μαύρο και το καφέ. Το τριάκτινο τιμόνι από διάτρητο αλουμίνιο ντυμένο με δέρμα παραμένει στη θέση του. Όπως και το ταμπλό, τα καθίσματα και οι εσωτερικές επενδύσεις θυρών, δείχνει σχεδόν καινούργιο.
Ο χώρος αποσκευών, επενδυμένος με καφέ μοκέτα, φαίνεται να μην έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ. Ο χώρος του κινητήρα είναι εξίσου καθαρός και εξοπλισμένος με aftermarket μπάρα αντισύγκλισης θόλων. Το αυτοκίνητο δεν παρουσιάζει ίχνη σκουριάς, σύμφωνα με τις φωτογραφίες του κάτω μέρους του.