Ο γραφικός οικισμός του Μολύβου, βρίσκεται σ’ ένα ακρωτήριο στο βόρειο τμήμα της Λέσβου σε απόσταση 60 περίπου χλμ. από την πρωτεύουσα του νησιού, τη Μυτιλήνη.

Αναμφιβήτητα, το σημαντικότερο αξιοθέατο της περιοχής είναι το επιβλητικό κάστρο του Μολύβου, στη θέση της αρχαίας Μήθυμνας, που δεσπόζει πάνω από τα σπίτια του οικισμού.

Το φρούριο της Μήθυμνας, όπως είναι επίσης γνωστό, είναι το δεύτερο σε μέγεθος φρούριο του νησιού, ενώ είναι κτισμένο από κοκκινωπό και καφέ τραχείτη. Το φρούριο έχει σχήμα ακανόνιστου τραπεζίου με πλευρά περίπου 70 μέτρα.

Στο λόφο του κάστρου εκτιμάται ότι βρισκόταν ακρόπολη της αρχαίας πόλης τουλάχιστον από τον 5ο αι. π.Χ. της οποίας έχουν εντοπιστεί υπολείμματα κάτω από δύο πύργους. Η ακριβής χρονολογία ίδρυσής του κάστρου δεν είναι γνωστή, ωστόσο, η μορφή του αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στους Γατελούζους ηγεμόνες του 14ου αιώνα.

Κατά μια εκδοχή, ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα επί του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Το 1128 κυριεύτηκε από τους Ενετούς και από το 1204 έως το 1287 ήταν υπό την κατοχή του Βαλδουίνου Β΄ της Φλάνδρας.

Κατά μια άλλη άποψη, το κάστρο χτίστηκε μετά τα μέσα του 13ου αιώνα με σκοπό να καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση των Τούρκων και Φράγκων επιδρομέων. Πάντως, στα τέλη του 13ου αιώνα πέρασε στα χέρια των Καταλανών. Το 1373 ο Γατελούζος Φραγκίσκος Α΄ επέφερε ενισχύσεις και επισκευές στο κάστρο. Η σημερινή μορφή του κάστρου είναι αποτέλεσμα των εργασιών του 14ου αιώνα και των οθωμανικών προσθηκών μετά το 1462.

Οι τουρκικές επισκευές μπορεί να χωριστούν σε δύο φάσεις: στην πρώτη μιμούνται τη γενουατική τοιχοποιία, ενώ στη δεύτερη τα τμήματα κτίζονται με μικρούς λίθους, άτακτα τοποθετημένους, με πολύ κονίαμα και θραύσματα πλίνθων μεταξύ τους. Αυτές οι επισκευές έπαυσαν ως το 1750.

Στην παρούσα του μορφή, το κάστρο της Μήθυμνας αποτελείται από δέκα πύργους τετράγωνης ή κυκλικής κάτοψης, με τα ενδιάμεσά τους μεταπύργια διαστήματα (κορτίνες). Η αρχαία είσοδος βρίσκεται κάτω από την κορυφή (ακρόπυργος) του κάστρου και ενισχύεται εξωτερικά από δύο προπύργια με το μεσοπύργιό τους. Στο ένα προπύργιο υπάρχει κάτω του η μεσαία είσοδος και επάνω του κανονιοστάσιο. Τα δύο προπύργια και το μεσοπύργιο ενισχύονται εξωτερικά από ένα χαμηλό περιτείχισμα, που έχει τη νεότερη, εξωτερική είσοδο.

Η πρώτη, εσωτερική είσοδος (βορειοδυτικά) είναι Βυζαντινή με εντυπωσιακή, ξύλινη με μεταλλική επένδυση, θύρα. Στην είσοδο αυτή (δυτικά) φτάνουμε έπειτα από ένα λιθόστρωτο, στην αρχή θολοσκέπαστο (διαβατικό με εγκάρσιες νευρώσεις) και μετά υπαίθριο, που ξεκινά από τη μεσαία είσοδο των Γενουατών (14ου αι.). Η εξωτερική, Οθωμανική είσοδος (νοτιοδυτικά) φέρει επιγραφή μέσα σε οξυκόρυφο, υπέρθυρο τόξο.

Στο εσωτερικό υπάρχει ένα δίχωρο κτίριο (οπλοθήκη, πυτριτιδαποθήκη) και ερείπια από τρία κτίρια στρατωνισμού των φρουρών. Σε πολλά σημεία των τειχών ο επισκέπτης θα παρατηρήσει εντοιχισμένες πλάκες, που φέρουν επιγραφές ή άλλα διακριτικά.

Στο πέρασμα των χρόνων, πραγματοποιήθηκαν εργασίες συντήρησης, στερέωσης και αποκατάστασης διαφόρων τμημάτων του κάστρου σε όλη την έκτασή του.

Σήμερα, σε ειδικά διαμορφωμένο τμήμα του κάστρου φιλοξενείται πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων.