- Ο Θεόδωρος Κασσελάκης, πατέρας του Στέφανου Κασσελάκη, προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για φόρους ύψους 4.016.269 ευρώ που του έχουν καταλογιστεί για τη βίλα του στην Εκάλη, η οποία εμφανίζεται να ανήκει σε υπεράκτια εταιρεία.
- Ο Θεόδωρος Κασσελάκης υποστηρίζει ότι οι φόροι πρέπει να πληρωθούν από την υπεράκτια εταιρεία και όχι από τον ίδιο, ενώ οι δικαστές επισήμαναν ότι η διακοπή δραστηριότητας της εταιρείας ισοδυναμεί με λύση της επιχείρησης κατά τις φορολογικές διατάξεις.
- Οι δικηγόροι του Θεόδωρου Κασσελάκη ισχυρίστηκαν ότι οι αποφάσεις των Διοικητικών Δικαστηρίων παραβιάζουν την συνταγματική προστασία της επιχειρηματικής ελευθερίας και ότι το φορολογικό δίκαιο έχει δική του αυτοτέλεια.
Οι φόροι ύψους 4.016.269 ευρώ (ξεπερνούν τα 11.100.000 ευρώ με τις προσαυξήσεις) που έχουν καταλογιστεί στον Θεόδωρο Κασσελάκη, πατέρα του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανου Κασσελάκη, απασχόλησαν την αυξημένη επταμελή σύνθεση του ΣΤ΄τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Οι φόροι αυτοί, για τους οποίους προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, του έχουν καταλογιστεί για τη διώροφη βίλα του στην Εκάλη. Ιδιοκτήτης της βίλας, εμφανιζόταν υπεράκτια εταιρεία η οποία διαπιστώθηκε πως ανήκει στον ίδιο και τη σύζυγο του. Στους γονείς δηλαδή του Στέφανου Κασσελάκη…
Ο Θεόδωρος Κασσελάκης έχει φορολογική και δικαστική εκκρεμότητα η οποία αφορά το φόρο εισοδήματος και μεγάλης ακίνητης περιουσίας για τη συγκεκριμένη βίλα στην Εκάλη, ιδιοκτήτρια της οποίας εμφανιζόταν η υπεράκτια εταιρεία «Oswego Estates Limited».
Από την έρευνα των αρμόδιων φορολογικών αρχών ωστόσο αποκαλύφθηκε ότι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες (beneficial owners) της υπεράκτιας εταιρείας, είναι οι γονείς του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε Διοικητικό Πρωτοδικείο και Εφετείο ο Θεόδωρος Κασσελάκης έχει χάσει τις δικαστικές μάχες και το ζήτημα έφτασε ενώπιον της αυξημένης επταμελούς σύνθεσης του ΣΤ΄τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ο ίδιος λέει ότι τους φόρους πρέπει να πληρώσει η εταιρεία και όχι εκείνος
Κατά την σημερινή ακροαματική διαδικασία ο Θεόδωρος Κασσελάκης μέσω των δικηγόρων του Χαράλαμπου Πελέκη και Διονύση Φιλίππου υποστήριξε ότι οι φόροι πρέπει να καταβληθούν από την υπεράκτια εταιρεία η οποία παραμένει ενεργή και όχι από τον ίδιο.
Από την πλευρά της, η εισηγήτρια της υπόθεσης, επεσήμανε ότι στην περίπτωση που μία αλλοδαπή εταιρεία «έχει ως μοναδικό αντικείμενο την εκμετάλλευση ακινήτου κυριότητας της, την οποία εν συνεχεία μεταβιβάζει νομίμως με αποτέλεσμα να εκλείπει κάθε αντικείμενο δραστηριότητά της, ενώ δεν ευρίσκεται πλέον στη δηλωμένη στην Ελλάδα έδρα της, η διακοπή αυτή της δραστηριότητάς της, η οποία μάλιστα είναι οριστική, ισοδυναμεί με λύση της επιχείρησης αυτής κατά την έννοια των φορολογικών διατάξεων».
Επιπλέον, ανέφερε ότι «η ερμηνεία αυτή είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας και της στενής ερμηνείας των φορολογικών διατάξεων, καθώς υπό την αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή θα παρέχεται στα πρόσωπα τα οποία διοικούν και εκπροσωπούν τις αλλοδαπές, επιχειρήσεις και οργανισμούς η ευκαιρία να μεθοδεύουν την απαλλαγή τους από την ευθύνη τους για τις φορολογικές υποχρεώσεις αυτών των επιχειρήσεων και οργανισμών έναντι του Δημοσίου απλώς με την παύση της υποκείμενης σε φόρο οικονομικής δραστηριότητάς τους».
ΟΙ δικηγόροι του Θ. Κασσελάκη τόνισαν, επίσης, ότι η υπεράκτια εταιρεία είναι ενεργή και επικαλέστηκαν νομοθετικές διατάξεις της Εμπορικής νομοθεσίας. Η αναφορά των δικηγόρων προκάλεσε την άμεση αντίδραση του προέδρου ο οποίος υπενθύμισε στους δυο δικηγόρους, ότι το φορολογικό Δίκαιο έχει δική του αυτοτέλεια και δεν μπορεί να παραλληλιστεί με το Εμπορικό Δίκαιο ή να αντληθούν από αυτό επιχειρήματα και πρέπει να προβούν σε ειδική στόχευση στο φορολογικό δίκαιο.
Παράλληλα, οι δυο δικηγόροι τόνισαν ότι με τις αποφάσεις των Διοικητικών Δικαστηρίων έχει παραβιαστεί η συνταγματική προστασία της επιχειρηματικής ελευθερίας και οι αποφάσεις τους είναι αντίθετες στην διάκριση των εξουσιών.
Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφαση του.
