Ο Τάσος Δούσης, σχολιάζοντας τις πρόσφατες συγκεντρώσεις για την τραγωδία στα Τέμπη, τονίζει ότι η κινητοποίηση του κόσμου αποτυπώνει μια βαθιά αγανάκτηση κατά ενός κατεστημένου που δυσχεραίνει τη ζωή των πολιτών.
Θέτει το κρίσιμο ερώτημα αν η κοινωνία είναι έτοιμη να αποδεχτεί σοβαρές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές ή αν θα παραμείνει προσκολλημένη σε βολές και παλιές πρακτικές.
Υπογραμμίζει την ανάγκη για αποφασιστική δράση από την κυβέρνηση και ταυτόχρονα την ενεργή συμμετοχή των πολιτών, προειδοποιώντας ότι αν δεν γίνουν άμεσες αλλαγές, η Ελλάδα δεν θα αλλάξει ποτέ.
Πιο αναλυτικά:
Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για την τραγωδία στα Τέμπη την περασμένη Παρασκευή δεν ήταν μόνο ένα ξέσπασμα για το δυστύχημα. Ήταν μια μαζική έκφραση αγανάκτησης απέναντι σε ένα κράτος που στάθηκε εχθρικά απέναντι στο λαό.
Ο Τάσος Δούσης με μια νέα τοποθέτησή του έθεσε το καίριο ερώτημα: Είμαστε πραγματικά έτοιμοι για την αλλαγή ή απλά διαμαρτυρόμαστε μέχρι να βολευτούμε ξανά;
Ο δημοσιογράφος και εκδότης σημειώνει πως αυτή η στιγμή είναι η πλέον κατάλληλη για ριζικές αλλαγές και πως αν δεν γίνουν τώρα, πιθανότατα δεν θα γίνουν και ποτέ. Όπως αναφέρει, ωστόσο, χρειάζεται βούληση απ’ όλους και -το κυριότερο- να ξεβολευτούν ορισμένοι που μπορεί να μην είναι πρόθυμοι. Η επιλογή είναι δική μας.

Αναλυτικά όσα έγραψε ο Τάσος Δούσης
«Ως εδώ… Κάντε κάτι επιτέλους». Όσοι νομίζουν πως στα συλλαλητήρια για τα Τέμπη ο λαός κατέβηκε ΜΟΝΟ για το δυστύχημα-έγκλημα κάνετε λάθος. Ο κόσμος δεν είχε μίσος. Έβγαζε οργή και αγανάκτηση για ένα σάπιο καθεστώς,κράτους και κυβέρνησης που κάθε μέρα κάνει την ζωή του δύσκολη, από τα πιο απλά στα πιο σοβαρά.
Ερώτημα: Ο ίδιος λαός είναι έτοιμος να αντέξει σοβαρές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, εξυγίανση; Αν βρεθεί ένας σοβαρός πολιτικός να κάνει επανάσταση στο κράτος των βολεμένων θα τον αφήσουμε ή θα του την πέσουμε; Θα τον αφήσουμε να αλλάξει τα πάντα και ας ξεβολευτούμε ή θα τον βρίζουμε από το πρωί έως το βράδυ για να μην αλλάξει τίποτα; Πόσο έτοιμοι είμαστε για αξιολόγηση στο δημόσιο
μέχρι και άρση μονιμότητας;
Πόσο αντέχουμε ένα κλείσιμο του ΟΣΕ και άλλων προβληματικών ΔΕΚΟ; Πόσο βαστάει η ψυχή μας γκρέμισμα όλων των αυθαίρετων; Θέλουμε η χώρα μας να αλλάξει γρήγορα και αποφασιστικά ή
θέλουμε να αλλάξουμε όσα δεν μας βγάζουν από το βόλεμα μας; Ένα έχω να σας πω. Αν δεν αλλάξει ΤΩΡΑ η Ελλάδα δεν θα αλλάξει ΠΟΤΕ. Ποια Ελλάδα θέλουμε, του ωχαδερφισμού και της διαφθοράς ή την Ελλάδα του αύριο και ας ξεβολευτούμε;
Κακά τα ψέματα, οι αλλαγές για να επιτύχουν θέλουν δύο, είναι σαν το τανγκό: Και μία αποφασισμένη
κυβέρνηση, αλλά και έναν αποφασισμένο λαό. Αντέχουμε να μην παρκάρουμε σε διάβαση πεζών, να μην μπαίνουμε στην ΛΕΑ, να κόβουμε αποδείξεις, να σταματάμε στις διαβάσεις, να μην οδηγάμε μεθυσμένοι, να μην μπαίνουμε στον δακτύλιο, να μην ψάχνουμε τον διορισμό από τον τοπικό βουλευτή, να μην χτίζουμε αυθαίρετα, να μην κλέβουμε ρεύμα;
Αντέχουμε; Ή όταν έρθει η ώρα θα πούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ «Αυτή είναι η Ελλάδα»;
