Ο Ορφέας Αυγουστίδης παραχώρησε μια ειλικρινή συνέντευξη στην εκπομπή “Καλύτερα αργά”, όπου μίλησε για την πατρότητα, τη σχέση του με τη μητέρα του, Μαρία Τζομπανάκη, και την πορεία του στην υποκριτική.
Αναφέρθηκε στην ψυχοθεραπεία που έχει κάνει, τονίζοντας τη σημασία της για την προσωπική του ανάπτυξη και την ανάγκη να επιστρέψει σε αυτήν για να αντιμετωπίσει παλιές προκλήσεις.
Επιπλέον, αποκάλυψε πτυχές των σχολικών του χρόνων και ανυπομονεί για τη νέα σειρά στην οποία θα συμμετάσχει.
Πιο αναλυτικά:
O Ορφέας Αυγουστίδης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή “Καλύτερα αργά“, όπου παραχώρησε μια εφ’όλης της ύλης συνέντευξη στην Αθηναΐδα Νέγκα. Ο ηθοποιός που αγαπήθηκε ειδικά μέσα από το ρόλο του στον Σασμό, άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για την πατρότητα, το γάμο του και για την πορεία του στην υποκριτική.
Η συνέντευξη του Ορφέα Αυγουστίδη
Η σχέση του με την μητέρα του, Μαρία Τζομπανάκη
Για την σχέση του με την αγαπημένη του μητέρα, Μαρία Τζομπανάκη, δήλωσε: «Θυμάμαι να βγαίνουμε έξω και να ρωτώ τη μαμά μου, αυτός ο άνθρωπος γιατί είναι εκεί και γιατί είναι έτσι; Γιατί συμπεριφέρεται διαφορετικά κι έχει αυτήν την ενέργεια; Και μου εξηγούσε πως είναι άρρωστοι άνθρωποι κι εξαρτημένοι, που αυτή είναι η ζωή τους, έχουν διαλέξει αυτόν τον δρόμο και ζορίζονται. Με βοήθησε να καταλάβω από νωρίς ποια είναι η πραγματικότητα και να μην βλέπω από εικόνες και θεωρίες. Ιδιοσυγκρασιακά νιώθω ότι αν μεγάλωνα αλλιώς, θα δυσκολευόμουν».
Η εξομολόγηση για την ψυχοθεραπεία
«Βλέπω κομμάτια μου στον Αχιλλέα. Νιώθω ότι πρέπει να επιστρέψω εκεί για να διορθώσω και κάποια δικά μου πράγματα προκειμένου να είμαι πιο δεκτικός, πιο μαλακός και πιο ευέλικτος», ξεκίνησε να λέει ο Ορφέας Αυγουστίδης – δείτε πόσο έχει μεγαλώσει ο γιος του.
Και είπε για την ψυχοθεραπεία που κάνει: «Έχοντας κάνει ψυχοθεραπεία, τώρα είναι η στιγμή, δεν ήταν πριν. Είχα ξεκινήσει μικρός την ψυχοθεραπεία με μια αφορμή τότε που είχε συμβεί και με δυσκόλευε η διαχείρισή του. Ολοκληρώθηκε αυτός ο κύκλος για εκείνη την σχέση, για τον τρόπο που είχε γίνει και με το υλικό που είχα πάει εγώ, μια οκταετία, δεκαετία γεμάτη πέρασε σε ένα διάλειμμα τότε που είχε φύγει στην Κρήτη γιατί γυρίζαμε το “Νησί”. Τώρα δεν έχει προκύψει η ανάγκη, πρέπει κάπως πάλι να βρεθείς σε ένα αδιέξοδο, αλλιώς είναι μια άλλη είδους ρουτίνα που δεν ξέρω σε τι μπορεί να χρησιμεύσει».
