Η Λένα Αλκαίου, καλεσμένη στην εκπομπή “Καλύτερα Αργά” του Action 24, μίλησε συγκινημένη για τη γνωριμία της με τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Μίμη Πλέσσα, ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα. Περιέγραψε τη συνάντησή τους στο στούντιο, όπου ένιωσε δέος μπροστά του, και μοιράστηκε την εμπειρία της από τη συνεργασία τους.
Αναφέρθηκε στη φωτεινή προσωπικότητα και την απλότητα του Πλέσσα, τονίζοντας ότι ήταν ένας μύθος και δάσκαλος για εκείνη. Επίσης, εξομολογήθηκε για την καριέρα της, υπογραμμίζοντας τις δυσκολίες και την ανάγκη για επιμονή και υπομονή στην πορεία της ζωής της.
Πιο αναλυτικά:
Το βράδυ της Παρασκευής 29 Μαρτίου, στην εκπομπή του Action 24, Καλύτερα Αργά, βρέθηκε ως καλεσμένη η Λένα Αλκαίου, η οποία, μεταξύ άλλων, μίλησε για την γνωριμία της με τον Μίμη Πλέσσα, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από πέντε περίπου μήνες και σκόρπισε ανείπωτη θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο.
Η εξομολόγηση της Λένας Αλκαίου για τον Μίμη Πλέσσα
«Μπαίνω στο στούντιο και βλέπω μπροστά μου τον Μίμη Πλέσσα. Μου κόβονται τα πόδια, γιατί ήταν για εμένα μύθος, ήρωας των παιδικών μου χρόνων. Τον βλέπω μπροστά μου με τη Λουκίλα και μου λέει “πάμε στο στούντιο να γράψουμε”.
Κάθεται στο πιάνο και παίζει ένα τραγούδι του Δημήτρη Χορν, το λέω εγώ και καταγράφηκε. Έμεινε σαν bonus track σε εκείνο το CD. Δεν υπήρχε καμία συνεννόηση. Με τα μαγικά του χέρια… ήταν μια εμπειρία τρομερή για εμένα. Ήταν η πρώτη μου γνωριμία και μια μεγάλη εμπειρία.
Ήταν φωτεινή προσωπικότητα, ήταν φοβερά απλός και άμεσος. Έχω παρατηρήσει ότι οι μεγάλοι είναι απλοί. Δεν είχε να αποδείξει τίποτα, ήταν αυτό που ήταν. Ένας μύθος! Ήταν ένας άνθρωπος που όχι μόνο δεν σε απογοήτευε, αλλά μαγευόσουν. Είχε χιούμορ, είχε άποψη για τη μουσική και τη ζωή, ήταν ένας δάσκαλος», εξομολογήθηκε για τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη.
Και σε άλλο σημείο της συνέντευξης εξομολογήθηκε για την δική της καριέρα: «Ήμουν πολύ ενθουσιώδης. Από μικρή τραγουδούσα. Κανένας δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αν ξεκινούσα από την αρχή τη ζωή μου, πάλι τραγουδίστρια θα γινόμουν. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους. Αν το καταλάβουμε αυτό, προχωράμε. Αν αυτό είναι που μας απασχολεί, θα είναι ένα αγκάθι που δεν θα μπορέσουμε να πάμε παραπέρα.
Δεν μπορεί να μιλάμε για μια πορεία ζωής σαν να είναι ένα μυθιστόρημα Άρλεκιν! Υπήρχαν στιγμές Άρλεκιν στη ζωή μου. Είναι ένας δρόμος που δεν είναι όλα τέλεια αλλά όταν το επιθυμείς και το παλεύεις, θέλει υπομονή και επιμονή. Θέλει να μην ξεφεύγεις και να το σκέφτεσαι φωτεινά και να προχωρείς» – δείτε εδώ την εξομολόγηση για τα σοκ της ζωής της, τον θάνατο, την εγκυμοσύνη και τους γονείς της.
