- Η Άννα Φόνσου μιλάει για τη φτώχεια της νεότητάς της και τον αγώνα για επιβίωση.
- Έχει επενδύσει σημαντικά ποσά στη δημιουργία θεάτρων, αναφερόμενη στο Σπίτι του Ηθοποιού.
- Αναφέρει ότι προτιμά να επενδύει στο θέατρο παρά στην απόκτηση υλικών αγαθών.
- Περιγράφει την υποστήριξη που έλαβε από την «κυρία Κατερίνα» και τον πρώτο της σύζυγο.
- Δηλώνει ότι δεν την ενδιαφέρει η υστεροφημία και γι' αυτό δεν αναγράφει το όνομά της στα κτίρια που χρηματοδότησε.
«Εγώ, όπως ξέρεις, ήμουν πολύ φτωχό κορίτσι. Ο πατέρας μου ήταν εξόριστος πολλά χρόνια και, όταν επέστρεψε στην Τήνο, έκανες διάφορες δουλειές για να ζήσουμε», αποκάλυψε μεταξύ άλλων η Άννα Φόνσου.
Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε η Άννα Φόνσου στην Espresso της Κυριακής. Ο δημοσιογράφος Νίκος Νικόλιζας συνάντησε την σπουδαία ηθοποιό στο Σπίτι του Ηθοποιού, στο οποίο το τελευταίο διάστημα χτίζεται μάλιστα και ένα μικρό θέατρο υπό την επιμέλειά της.
«Νομίζω πως τον Ιανουάριο το θέατρο θα είναι έτοιμο. Αυτό το κτίριο έχει πολλά ενδιαφέροντα κομμάτια. Έχει ένα μικρό θέατρο εσωτερικά για να μπορούν να παίζουν νέοι καλλιτέχνες και θα ονομαστεί «Κυρία Κατερίνα». Δυστυχώς, τα μισά θέατρα στην ελεύθερη αγορά τα έχει ένας επιχειρηματίας και τα άλλα μισά άλλος. Από την άλλη, το Εθνικό έχει μοιρασμένες τις θέσεις, οπότε κανένας νέος δεν μπορεί να παίξει», δηλώνει αρχικά η Άννα Φόνσου.
Από τα χέρια σου πέρασαν πολλά χρήματα και τα περισσότερα τα έριξες στο Σπίτι του Ηθοποιού και φτιάχνοντας θέατρα. Δεν σκέφτηκες ότι αυτά τα χρήματα θα μπορούσες να τα είχες φάει στην καλή ζωή;
«Εγώ, όπως ξέρεις, ήμουν πολύ φτωχό κορίτσι. Ο πατέρας μου ήταν εξόριστος πολλά χρόνια και, όταν επέστρεψε στην Τήνο, έκανες διάφορες δουλειές για να ζήσουμε. Εγώ είχα έναν μικρό γάιδαρο και πήγαινα σε όλο το νησί διάφορα χόρτα, φρούτα και αργότερα με τον ίδιο γάιδαρο πήγαινα στη Βαρβάκειο, στην Αθήνα, φρούτα από την Τήνο», περιγράφει η Άννα Φόνσου.
«Μετά, όταν η κυρία Κατερίνα με γνώρισε, με σπούδασε και με βοήθησε πολύ για να σταθώ για πόδια μου. Όταν παντρεύτηκα έναν από τους πιο πλούσιους Έλληνες, τον πρώτο μου άντρα, εκείνος μου έλεγε τι ήθελα να μου αγοράσει. «Ένα σπίτι στην Αθήνα, ένα σπίτι στη Νέα Υόρκη…», μου έλεγε και του έλεγα: όχι, θα ανεβάσω αυτό το έργο στο τάδε θέατρο. Εκεί τα έριχνα όλα. Ήμουν πωρωμένη με το θέατρο και τώρα με το Σπίτι του Ηθοποιού», αφηγείται στη συνέχεια.
«Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η υστεροφημία μου και γι’ αυτό δεν βλέπεις πουθενά το όνομά μου γραμμένο μέσα στα κτίρια που φτιάχνω», απαντά η Άννα Φόνσου σε σχετική ερώτηση.
