Ελευθερία Πάλλα: «Δεν έχω συμβιβαστεί με την αβεβαιότητα του επαγγέλματος» – Ο ρόλος στον Άγιο Έρωτα

Η Ελευθερία Πάλλα είναι ένα νέο φρέσκο κορίτσι γεμάτο αγάπη και πάθος γι’ αυτό που κάνει. Η υποκριτική είναι η ζωή της, και παρά τις δυσκολίες που μπορεί να έχει αυτό το επάγγελμα, εκείνη γεμίζει ενέργεια κάνοντας αυτό που αγαπά.

Η Ελευθερία Πάλλα ονειρεύεται τον εαυτό της πάνω σε θεατρικές σκηνές, σε σήριαλ, ταινίες, σε κόσμους και χαρακτήρες διαφορετικούς, μέσα από τους οποίους θα μπορεί να μεταμορφώνεται και να αναδεικνύει νέες πτυχές του ταλέντου της.

Τη συναντήσαμε με αφορμή τον ρόλο της στη σειρά του Alpha, «Άγιος Έρωτας» κι εκείνη μας μίλησε για το πως είναι να ενσαρκώνει έναν τόσο κόντρα, στον δικό της χαρακτήρα, ρόλο.

Ελευθερία, φέτος σε βλέπουμε στη σειρά «Άγιος Έρωτας», πες μου λίγα λόγια γι’ αυτή τη συνεργασία

Είναι μια πανέμορφη σειρά εποχής, κι ο ρόλος μου εξαιρετικά ενδιαφέρον. Είναι για μένα μια μοναδική ευκαιρία γιατί συνεργάζομαι με ηθοποιούς και συντελεστές που θαυμάζω και αγαπώ. Είναι μια πολύ απαιτητική δουλειά με πολλές ώρες γυρισμάτων και πολλές ώρες προσωπικής μελέτης. Χαίρομαι πολύ που είμαι σε αυτή τη δουλειά και το κάνω με πολύ μεράκι για να βγει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Στη σειρά υποδύεσαι τη Σοφία, μια ηρωίδα που δε γίνεται αμέσως αγαπητή από το κοινό. Ήταν αυτό το στοιχείο μια παραπάνω πρόκληση για να πεις το “ναι”;

Αυτό ήταν που με έκανε να λατρέψω τη Σοφία. Με ιντριγκάρει πάρα πολύ αυτός ο ρόλος. Πάντα ήθελα να έρθω σε επαφή με έναν τέτοιο ήρωα. Συνήθως, αυτοί οι χαρακτήρες είναι που αλλάζουν περισσότερο τον τρόπο σκέψης τους μέσα σε ένα έργο και φέρνουν και τις μεγαλύτερες ανατροπές. Είναι φοβερό ταξίδι εξερεύνησης για έναν ηθοποιό αυτός ο ρόλος.

Οι δικοί σου άνθρωποι, που σε ξέρουν, τι σου λένε όταν σε βλέπουν να υποδύεσαι ένα τέτοιο κόντρα ρόλο;

Επειδή δε μοιάζω καθόλου στη Σοφία εκπλήσσονται. Το ότι έχω κάνει ακόμα και τους ανθρώπους που με ξέρουν να «μισούν» τη Σοφία, για μένα είναι επιτυχία.

Η Σοφία είναι ένας χαρακτήρας που κάνει τα πάντα για να κερδίσει την αποδοχή και την προσοχή, πολλές φορές μάλιστα για να το πετύχει αυτό φτάνει στα άκρα. Εσένα, υπάρχει κάτι που σε κάνει να φτάνεις στα άκρα;

Σαν άνθρωπος έχω πολλή επιμονή για τα “θέλω” μου και τα ιδανικά που έχω γι’ αυτόν τον κόσμο, οπότε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μάχεται γι’ αυτά. Ωστόσο, το τι σημαίνει όριο και τι άκρο, είναι κάτι πολύ προσωπικό για τον καθένα. Σίγουρα τα άκρα μου διαφέρουν πολύ από αυτά της Σοφίας.

Η σειρά, πέραν όλων των άλλων, είναι και μια ιστορία αγάπης και έρωτα. Τι ρόλο παίζουν στη δική σου ζωή αυτές οι δυο έννοιες;

Αν δεν υπήρχαν η αγάπη και ο έρωτας δε θα υπήρχε και νόημα στη ζωή. Είναι δυο συναισθήματα που αισθάνομαι τυχερή που υπάρχουν στη ζωή μου. Πρόκειται για ένα “πάρε-δώσε” που δίνει μια ξεχωριστή σημασία στην κάθε μου μέρα.

Η Σοφία, δείχνει να κουβαλά αρκετά τραύματα από το παρελθόν που σε ένα βαθμό την έχουν κάνει να χάσει και την εμπιστοσύνη της στους άλλους. Εσύ, σαν Ελευθερία, εμπιστεύεσαι εύκολα τους γύρω σου;

Είμαι πολύ κλειστή και επιφυλακτική σαν άνθρωπος. Πιστεύω πολύ ότι η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χτίζεται με αμοιβαία προσπάθεια. Μου αρέσει ωστόσο πάντα να βλέπω τους ανθρώπους από μια όμορφη σκοπιά, μέχρι να μου αποδείξουν το αντίθετο.

Τι είναι αυτό που μπορεί να σε κάνει να χάσεις την εμπιστοσύνη σου σε κάποιον;

Η αδιαφορία και η μη επικοινωνία.

Θεωρείς ότι έχουν δυσκολέψει οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα;

Δε θεωρώ ότι έχουν δυσκολέψει. Νομίζω ότι υπερβάλλουμε λίγο σε αυτό. Οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν πάντα δύσκολες. Αν θα έλεγα ότι κάτι έχει αλλάξει είναι ο εγωκεντρισμός και η ματαιότητα που δείχνουμε απέναντι στα πράγματα. Τουλάχιστον όμως, μιλάμε γι’ αυτό, το ερευνούμε και πλέον γνωρίζουμε τι σημαίνει υγιής σχέση μεταξύ δυο ανθρώπων και τι μη. Όπως σου είπα, οι σχέσεις ήταν πάντα δύσκολες, το θέμα είναι να καταλάβουμε για ποια σχέση αξίζει να παλέψουμε και ποια όχι.

Πόσο εύκολο είναι να εργάζεσαι σε έναν τόσο ανταγωνιστικό χώρο όπως είναι αυτός της υποκριτικής;

Για μένα το “όπλο” μου είναι η αγάπη μου και το πάθος μου γι΄αυτή τη δουλειά. Στην τελική, αν το καλοσκεφτούμε, δεν πας για να “πατήσεις” τον άλλον αλλά, για να αποκτήσεις εσύ αυτό που θες.

Το επάγγελμα του ηθοποιού έχει και πολλές απορρίψεις. Έχεις συμβιβαστεί με την ιδέα της απόρριψης;

Ναι γιατί είναι φυσιολογικό να μην ταιριάζουμε όλοι σε όλους και να μην κάνουμε όλοι για τα πάντα. Με αυτό που δεν έχω συμβιβαστεί είναι με την αβεβαιότητα του επαγγέλματος. Αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να αλλάξει.

Όταν ξεκίναγες δεν είχες στο μυαλό σου ότι υπάρχει αυτή η μόνιμη αβεβαιότητα;

Η απόφασή μου να γίνω ηθοποιός ήταν πολύ συνειδητή. Γνώριζα ότι υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα. Αυτό το στοιχείο όμως του επαγγέλματος δε θα μπορούσε να με κρατήσει μακριά του, γιατί πρόκειται για κάτι που με γεμίζει απίστευτα. Αν θες να γίνεις ηθοποιός ή καλλιτέχνης και δεν το αγαπάς, μάλλον είσαι τρελός. Έχει τόσες δυσκολίες αυτό το επάγγελμα που αν πραγματικά δε σου γεμίζει τη ζωή, δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις.

Εσένα τι είναι αυτό που σε οδήγησε να ασχοληθείς με την υποκριτική;

Το πάθος, πάθος να μεταμορφώνεσαι και να ζεις με το σώμα σου συνθήκες και κόσμους διαφορετικούς και όλα αυτά να τα μεταφέρεις στον θεατή.

Ισχύει αυτό που λένε ότι η υποκριτική είναι και μια μορφή ψυχοθεραπείας;

Βέβαια. Μέσα από την υποκριτική ανακαλύπτεις πολλά πράγματα για τον εαυτό σου. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει καλύτερη μέθοδος για να αναγνωρίσεις και να καταλάβεις τον ίδιο σου τον εαυτό στο πως εκείνος αντιδράει σε γεγονότα και καταστάσης της ζωής σου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που υπάρχει και η δραματοθεραπεία.

Εσύ τι είναι αυτό που ανακάλυψες για τον εαυτό σου μέσα από το ταξίδι στην υποκριτική;

Ότι είμαι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος με πάρα πολλή πυγμή και θέληση. Για καιρό πίστευα ότι αυτά τα δυο είναι αντίθετα αλλά εν τέλει δεν είναι, περπατάνε χέρι-χέρι.

Ο Άγιος Έρωτας είναι μια σειρά εποχής, όπως και η προηγούμενη δουλειά που συμμετείχες. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αρκετές σειρές εποχής, τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που έχει κάνει τον κόσμο να αγαπήσει τόσο πολύ τέτοιου είδους σήριαλ;

Να σου πω την αλήθεια, πιστεύω ότι ο κόσμος δεν αγαπάει περισσότερο της σειρές εποχής από μια σειρά που μπορεί να διαδραματίζεται στο σήμερα. Τον κόσμο τον κερδίζει περισσότερο η πλοκή, η εικόνα, η ερμηνεία, μια καλή ιστορία. Ίσως έτυχε τα τελευταία χρόνια να υπάρχουν πολλές καλές ιστορίες εποχής.

Πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ένα καλό κλίμα στα γυρίσματα;

Πάρα πολύ σημαντικό. Δε γίνεται να είσαι 10 ώρες τη μέρα με ανθρώπους που δε συμπαθείς ή δε μπορείς να συνεργαστείς.

Αν δε κάνω λάθος θα συμμετέχεις και σε μια θεατρική παράσταση

Ναι ανεβάζουμε για δεύτερη χρονιά τους Άθλιους, του Βίκτωρος Ουγκώ στο Θέατρο του Ελληνικού Κόσμου. Είναι μια παράσταση για όλη την οικογένεια σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαϊδη. Εγώ υποδύομαι τη Φαντίν, έναν πολύ δραματικό ρόλο. Οι παραστάσεις θα είναι κάθε Σάββατο μεσημέρι και Κυριακή πρωί.

Πιο “ασφαλής” νιώθεις στο θέατρο ή την τηλεόραση;

Την ασφάλεια νομίζω τη δημιουργούμε εμείς στον χώρο εργασίας μας. Μου αρέσουν εξίσου και τα δυο και ιδανικά θα ήθελα να ασχοληθώ και με τα δυο στο μέλλον. Το καθένα σου προσφέρει μια ξεχωριστή αδρεναλίνη.

Έχεις κάνει και κάποιες σπουδές στο εξωτερικό. Θα επέλεγες να κυνηγίσεις το όνειρό σου στο εξωτερικό:

Υπάρχει σαν σκέψη. Θα ήθελα να κάνω μια παραγωγή στο εξωτερικό, δεν το αποκλείω αυτό. Το να πάω όμως σε μια ξένη χώρα και να ξεκινήσω από το μηδέν, στην περίοδο που ζω, δε νομίζω ότι θα το έκανα.

Τον εαυτό σου θα τον παρακολουθήσεις στη σειρά;
Η αλήθεια είναι ότι πάντα νιώθω λίγο άβολα να παρακολουθώ τον εαυτό μου. Είναι όμως κι αυτό ένα μάθημα γιατί καταλαβαίνεις τι πήγε καλά και τι όχι. Είναι απαραίτητο, όσο δύσκολο κι αν είναι, να παίρνουμε ένα feedback αυτού που κάνουμε.

Είσαι αυστηρή με τον εαυτό σου;

Πολύ. Πολλές φορές “αυτομαστιγώνομαι” αλλά, μέσω του επαγγέλματος και τη συνεχή δουλειά έχω αρχίσει να με επιβραβεύω κάποιες φορές.

Η φωτογράφιση έγινε στο Dirty Sanchez Cantina Mexicana (Ολυμπιονικών 310, Νέο Ψυχικό)

Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος