- Η Φιλαρέτη Κομνηνού τονίζει τη σημασία του δημόσιου λόγου για τους καλλιτέχνες, ειδικά σε δύσκολες εποχές, και εκφράζει την αντίθεση της σε μια φοβική στάση.
- Εκφράζει την αλλεργία της στους κόλακες και δηλώνει ότι δεν μπορεί να μείνει σιωπηλή όταν οι προσωπικές της κόκκινες γραμμές παραβιάζονται.
- Αναγνωρίζει ότι κάποιοι επιλέγουν να αποφεύγουν τη σύγκρουση για προσωπικούς λόγους, αλλά πιστεύει ότι οι πολίτες δεν πρέπει να γίνονται απαθείς και να χάνουν τη φωνή τους.
Η Φιλαρέτη Κομνηνού παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Μιχάλη Ροδόπουλο.
Η ταλαντούχα ηθοποιός, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στον δημόσιο λόγο που πρέπει να έχει ένας καλλιτέχνης ειδικά στις εποχές που διανύουμε.
Πολλοί συνάδελφοι σου αποφεύγουν να έχουν δημόσιο λόγο, κινούμενοι με ασφάλεια στον μικρόκοσμο του καλλιτεχνικού χώρου. Τι κόστος έχει για σένα να υψώνεις τη φωνή σου χωρίς να υπολογίζεις τις συνέπειες;
Αυτή τη στιγμή θεωρώ ότι ένας καλλιτέχνης, ένας ηθοποιός στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν μπορεί να είναι ένα φοβισμένο πλάσμα και να συμπεριφέρεται με δουλικό τρόπο. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορείς να βγεις πάνω στη σκηνή και να κάνεις μια μεγάλη ερμηνεία όταν είσαι ένα μικροπρεπές άτομο και κινείσαι στη ζωή σου με δουλοπρέπεια. Έχω αλλεργία στους κόλακες και αισθάνομαι ότι, όταν κάποιος περνάει τις κόκκινες γραμμές μου, δεν θα το βουλώσω. Δεν μπορώ να μην πάρω θέση.
Νομίζω ότι μπορείς. Και το έχουν κάνει πολλοί.
Έχω κατανόηση όταν κάποιοι άνθρωποι διαλέγουν να μη συγκρουστούν για τους δικούς τους λόγους, υπαρξιακούς, προσωπικούς, για λόγους επιβίωσης. Όμως σε αυτή τη χώρα που ζούμε, σε αυτή την πόλη που κατοικούμε, στο κοινωνικό περιβάλλον που κινούμαστε, υπάρχουν συνέχεια αφορμές για να θυμώνουμε. Ε, δεν μπορούμε να γίνουμε άβολοι, απαθείς και λοβοτομημένοι πολίτες.
