- Η Νάνσυ Ζαμπέτογλου εκφράζει την εκτίμησή της για τη φύση και την αναζωογόνηση που νιώθει κατά τη διάρκεια της βροχής, λέγοντας «Θεέ μου, ζωή είναι αυτό».
- Αναφέρεται στην επιθυμία της να ανανεωθεί και να μάθει να κολυμπάει, περιγράφοντας την ευτυχία που νιώθει όταν κολυμπάει και κοιτάζει τον ουρανό.
- Η παρουσιάστρια έχει προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές στην εμφάνισή της, όπως η βαφή των μαλλιών της, που συνδέει με την απελευθέρωση από τους φόβους της και την ανάγκη να είναι όπως οι άλλοι.
Σε μία προσωπική εξομολόγηση προχώρησε η Νάνσυ Ζαμπέτογλου στο «Στούντιο 4» στην έναρξη της εκπομπής, το μεσημέρι της Τετάρτης 11 Δεκεμβρίου.
Με αφορμή την απρόσμενη χθεσινή βροχή, η παρουσιάστρια είπε χαρακτηριστικά: «είμαι σε μια φάση που εκτιμώ τη φύση. Δε ξέρω, πες μου τι είναι αυτό τώρα… Μην αρχίζω τώρα και μετά γράφουν τα sites! Εκτιμάω τη φύση. Χθες ήμουν στον δρόμο κι άρχισε να βρέχει και μου άρεσε. Βρεχόμουν κι έλεγα «Θεέ μου, ζωή είναι αυτό». Κοιτούσα τον ουρανό, έκανα τον σταυρό μου κι έλεγα «Θεέ μου, ζωή είναι αυτό». Βρέχει και βρέχομαι, είμαι ζωντανή και βρέχει».
«Είναι γνώρισμα ότι μεγαλώνουμε αυτό» απάντησε ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, η Νάνσυ Ζαμπέτογλου είχε πει: «Δόξα τω Θεώ, μία χαρά θα είναι κι αυτή η Τετάρτη. Πήγα και κολύμπησα το πρωί. Είμαι σε αυτή τη φάση που θέλω να ανανεωθώ και να αλλάξω κάπως τα πράγματα, θέλω να μάθω να κολυμπάω. Δεν είναι κάτι τρομερό. Είναι ένα δημόσιο μέρος όπου πας και κολυμπάς. Ήμουν ανάσκελα, κοιτούσα τον ουρανό κι έλεγα «δόξα τω Θεώ, είμαι ευτυχισμένη». Είχε ήλιο και είσαι μέσα στο νερό…».
Στα τέλη Οκτωβρίου, η παρουσιάστρια είχε προχωρήσει σε μία ριζική αλλαγή στην εμφάνισή της. Δικαιολογώντας την απόφασή της να βάψει τα μαλλιά της καστανά, είχε εξομολογηθεί: «Όλα ξεκίνησαν για εμένα από μία βουτιά στη θάλασσα το καλοκαίρι. Φοβόμουν το ύψος και τις βουτιές. Μπορεί να σας φαίνεται περίεργο αυτό που σας λέω τώρα, αλλά εγώ πάντα φοβόμουν τις βουτιές. Ανεβαίνω σε ένα ύψος και αρχίσει και φωνάζει ο άνθρωπος «πέσε, πέσε». Λίγο από ντροπή, έπεσα στη θάλασσα και δεν έπαθα τίποτα και από εκείνη την ημέρα ξεκλείδωσαν πράγματα σε εμένα. Λες και απελευθερώθηκα. Απελευθερώθηκα από τα ξανθά μαλλιά, από την αγωνία του να είμαι κάπως. Μόνη μου κάνω τη ψυχανάλυσή μου. Για εμένα ήταν μία κίνηση ελευθερίας, γι’ αυτό και κάνω τόσα πράγματα».
