- Ο Ρένος Χαραλαμπίδης δήλωσε ότι η τηλεόραση ήταν για εκείνον μια παρένθεση στην καριέρα του, καθώς το πεπρωμένο του βρίσκεται στον κινηματογράφο.
- Αν και αγαπά την τηλεόραση και αναγνωρίζει την αξία της ως μορφή Τέχνης, θεωρεί ότι η πραγματική του παρουσίαση στο κοινό έγινε μέσω του σινεμά το 1997.
- Στη συζήτηση για την αλλαγή της εξωτερικής του εμφάνισης, τόνισε ότι ο χρόνος έχει περάσει και έχει εξελιχθεί, αναφερόμενος στην πρώτη του συμμετοχή σε δράμα στην ταινία «Νυχτερινός εκφωνητής».
Με αφορμή την ταινία «Νυχτερινός εκφωνητής» ο Ρένος Χαραλαμπίδης μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξή του για τη σχέση του με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.
Πιο συγκεκριμένα, ο Ρένος Χαραλαμπίδης στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών και στον δημοσιογράφο Γ. Ξυνόπουλο ανέφερε ότι το πέρασμά του από την τηλεόραση είναι για εκείνον μια παρένθεση, εξακολουθεί να την αγαπά αλλά θεωρεί ότι το πεπρωμένο του ήταν στον κινηματογράφο.
Η σχέση σας με την τηλεόραση σήμερα;
Τα τελευταία χρόνια έχω ασχοληθεί ολικά με τον κινηματογράφο και το θέατρο, αλλά η τηλεόραση για μένα παραμένει μια αγάπη ανενεργή. Είναι ένα παλιό φλερτ, μια παλιά συνάντηση, που οφείλω να ομολογήσω ότι έγινε με τεράστια επιτυχία με το «Κάτι τρέχει με τους δίπλα» και το «Βότκα πορτοκάλι». Από την άλλη πλευρά, όμως, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, εγώ συστήθηκα στο μεγάλο κοινό το 1997 με μια δική μου κινηματογραφική ταινία, με τίτλο «No busget story» και με μια ταινία του Νίκου Περάκη, το «Προστάτης οικογενείας». Στην πραγματικότητα συστήθηκα μέσα από το σινεμά. Η τηλεόραση ήταν μια μεγάλη παρένθεση. Προσοχή: την αγαπώ, δεν την αποκηρύσσω. Την εκτιμώ και τη θεωρώ μορφή Τέχνης. Απλά, το δικό μου πεπρωμένο δεν ήταν προς τα εκεί.
Με την κυκλοφορία της ταινίας σας παρατηρήσαμε ότι έχει αλλάξει η εξωτερική σας εικόνα.
Ο χρόνος την άλλαξε, ο καιρός. Με γνωρίζετε από 25 χρονών και τώρα είμαι στα 54. Δεν μπόρεσε να παραμείνει ίδια. Είμαι εντάξει, αλλά και πάλι, θα μου πείτε, είναι η πρώτη φορά που παίζω δράμα. Δεν ξέρω, προχώρησα, πέρασε ο καιρός, κύλησε το ποτάμι του χρόνου και πάμε παρακάτω.
