- Η Πόπη Διαμαντάκου αποτίει φόρο τιμής στον ηθοποιό Δημήτρη Ήμελλο, αναγνωρίζοντας την αξία του και τη συμβολή του στην τηλεόραση και το θέατρο.
- Αντιδρά στα επικριτικά σχόλια που δέχτηκε για την κριτική της στον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, τονίζοντας ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να σέβονται το κοινό, ανεξαρτήτως μέσου.
- Εκφράζει ανησυχία για την "εθνική τύφλωση" που επικρατεί, υπογραμμίζοντας τη σημασία του φωτός και της αλήθειας στην τέχνη, όπως έπραξε ο Δημήτρης Ήμελλος.
Με μια μακροσκελή ανάρτηση στο προσωπικό της προφίλ στο Facebook, η τηλεκριτικός και δημοσιογράφος Πόπη Διαμαντάκου θέλησε να αποτίνει φόρο τιμής στον ηθοποιό Δημήτρη Ήμελλο, ο οποίος έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών.
Ωστόσο, στην ίδια ανάρτηση, η Πόπη Διαμαντάκου δίνει μια έμμεση απάντηση στα επικριτικά σχόλια που δέχτηκε μετά την κριτική που έκανε για τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, τον οποίο και είχε αποκαλέσει «εραστή με τη βερμούδα».
Τότε πολλοί ηθοποιοί και καλλιτέχνες έσπευσαν να τοποθετηθούν δημόσια και να υποστηρίξουν τον ηθοποιό, σκηνοθέτη και δημιουργό του Maestro, το οποίο γνωρίζει παγκόσμια επιτυχία.
Αναλυτικά η ανάρτησή της:
«Ο “Φραγκιαδάκης” του Ημέλλου. Ναι, συγκινήθηκα μόλις έμαθα για τον θάνατο του Δημήτρη Ημέλλου, του “Αντώνη Φραγκιαδάκη” του “Σασμού”, που με είχε κερδίσει με τον σεβασμό του σε έναν ρόλο, ο οποίος δεν έδινε και πολλά ερμηνευτικά περιθώρια. Κι όμως, είχε μόνος του ανεβάσει τον πήχη και τον κράτησε εκεί ψηλά σε όλη τη μακρά – πολύ μακρά, μέχρις εξαντλήσεως – διάρκεια της σειράς, υιοθετώντας την κρητική προφορά με την απόλυτη φυσικότητα του ηθοποιού που έχει μάθει να δουλεύει κάθε ρόλο. Λες και ήταν ο τόπος του η Κρήτη, λες και είχε μεγαλώσει ακούγοντας αυτή την ντοπιολαλιά, λες και είχε ζυμωθεί μαζί της.
Γι’ αυτό ήταν σπουδαίος. Γιατί ναι, έλαμψε στο θέατρο, αλλά πόσοι τον είδαν στο θεατρικό σανίδι; Πόσοι μπορούσαν να τον δουν; Σαν Αντώνη Φραγκιαδάκη όμως, τον είδαν παντού στην ελληνική περιφέρεια, τον είδαν όλοι όσοι ποτέ μα ποτέ δεν θα μπορούσαν να τον δουν στο θέατρο.
Το ήξερε και τους τίμησε όσο καλύτερα μπορούσε, προσπερνώντας τα μικρά μέτρα της τηλεοπτικής οθόνης, παραμερίζοντας τις ευκολίες της.
Και επειδή διαβάζω εδώ μέσα κάτι σχόλια σνομπ, ότι δεν τιμούν τη μνήμη του όσοι αναφέρονται στον τηλεοπτικό του ρόλο και όχι στους θεατρικούς του, ο πραγματικά καλός ηθοποιός φαίνεται παντού. Είναι αυτός που σέβεται πάντα το κοινό, όποιο κι αν είναι. Άλλωστε, οι οικονομικές και χωροταξικές δυνατότητες δεν μπορούν να διαχωρίζουν τους θεατές σε αυτούς που αξίζουν τα αυθεντικά και τα καλύτερα και σε εκείνους που καταπίνουν σκουπίδια, γιατί δεν μπορούν αλλιώς.
Αυτό και για ηθοποιούς που έχουν χάσει το μέτρο στην αγωνία τους μήπως βρεθούν εκτός κυκλωμάτων και ακούω αυτές τις ημέρες να υπερασπίζονται την… εθνική μας τύφλωση, νομίζοντας ότι χάρη σε αυτή θα υπάρξουν. Όμως εγώ μεγάλωσα με το “Ηθοποιός σημαίνει φως”. Με δικαιώνουν ηθοποιοί σαν τον Δημήτρη Ημέλλο, που όμως ξεκίνησε το τελευταίο του ταξίδι προς το φως. Αντίο» έγραψε η Πόπη Διαμαντάκου.
