- Η Μαρία Σολωμού μίλησε για την τοξικότητα στα social media και την κριτική που δέχεται, επισημαίνοντας ότι γνωρίζει ποιοι γράφουν κακοπροαίρετα.
- Αναφέρθηκε στην προσωπική της ανασφάλεια και την προσπάθεια που καταβάλει για να χτίσει την αυτοπεποίθησή της, ειδικά κατά την παρουσία της στη σκηνή.
- Τόνισε ότι αποδέχεται τη θετική και τη δίκαιη κριτική, αλλά δεν επηρεάζεται από τη σκληρή και εμπαθή κριτική, καθώς θεωρεί ότι προέρχεται από σοβαρά προσωπικά συμπλέγματα.
Μια αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε η Μαρία Σολωμού στην Real Life.
Η ηθοποιός, με αφορμή τον θεατρικό μονόλογο που παίζει αυτή τη σεζόν μίλησε για την στην τοξικότητα που επικρατεί στα social media, αλλά και για την αυτοπεποίθησή της,
Τι σε βοήθησε να χτίσεις την αυτοπεποίθηση σου;
Είμαι πολύ ντροπαλή. Και στο θέατρο είμαι πάντα πολύ μαζεμένη. Εδώ είπα ότι δεν γίνεται αλλιώς – δεν μπορώ να ανέβω στη σκηνή και να ζεσταθώ στην πορεία, δεν έχω άλλους ηθοποιούς. Ποτέ δεν πίστευα ότι δεν μπορώ να το κάνω, αλλά πίστευα ότι θέλει μια δύναμη και μια προσήλωση από εμένα και το κατάφερα. Βέβαια, πάντα έχω ανασφάλεια πάνω στη σκηνή. Προσπαθώ να είμαι στο 100%, το παλεύω συνέχεια, κάθε ημέρα. Και αυτό είναι, σε όποιον αρέσει.
Στην εποχή των social media, που ο καθένας μπορεί να έχει άποψη για το οτιδήποτε, πως χειρίζεσαι την τοξικότητα που είναι διάχυτη;
Το έχω συνηθίσει πολλά χρόνια τώρα. Κριτική στη ζωή, στην προσωπικότητα, στο τι φοράς, στα μαλλιά, στον τρόπο που μιλάς, η κριτική για την κριτική, η κακία, τα hate – χωρίς λόγο και αιτία. Έχω επιθυμήσει να διαβάσω κάτι εύστοχο, μια κριτική που να μην είναι εμπαθής. Ας μην κοροϊδευόμαστε, στο σινάφι ξέρουμε πολύ καλά ποιοι θα γράψουν για να σε θάψουν, ποιοι είναι κακοπροαίρετοι, ποιες γυναίκες έχουν πρόβλημα ή ποιοι άνδρες αντίστοιχα.
Δεν με επηρεάζει, γιατί βλέπω την τρύπα σε όλο αυτό. Αν μου γράψουν μια κριτική για τη «ΜΑΙΡΟΥΛΑ» που θα έχει βάση, θα το νιώσω μέσα μου, θα πω «κάτσε να δω μήπως έχει δίκαιο». Αλλά άμα διαβάσω εμπάθεια, είναι σαν να μην έχει συμβεί. Έχεις δικαίωμα να μη σου αρέσω, όταν λέγεσαι κριτικός ή τηλεκριτικός – και όχι κάποιος που γράφει ανώνυμα – είναι ΟΚ. Και αυτός που γράφει ανώνυμα, όταν σε δει, δεν θα σε βρίσει, θα σου ζητήσει αυτόγραφο και σέλφι.
Εδώ μιλάμε για σοβαρά συμπλέγματα. Δεν θέλω να ακούω μόνο καλά, τη δέχομαι την κριτική αν καταλάβω ότι πηγάζει από κάτι ουσιαστικό, πρέπει να βγάλεις από τη μέση το προσωπικό. Είμαι μια προσωπικότητα που ή την αγαπούν ή τη σιχαίνονται – δεν θα πεις «α, είναι συμπαθητικούλα ή αδιάφορη». Ή σπάω νεύρα, με μισείς, δεν θέλεις να με βλέπεις ή είμαι το καλύτερο σου.
