- Ο Χρήστος Λούλης μίλησε για την καλλιτεχνική του πορεία και τις προκλήσεις που έχει αντιμετωπίσει, αναφέροντας ότι για βιοποριστικούς λόγους έχει αναγκαστεί να συμμετάσχει σε πολλές παραστάσεις.
- Τόνισε ότι η επανάληψη των παραστάσεων μπορεί να αφαιρέσει τη μαγεία της υποκριτικής, επισημαίνοντας ότι μετά από κάποιο διάστημα οι παραστάσεις γίνονται μηχανικές.
- Αναφέρθηκε στην οικογένεια και την προσωπική του ζωή, τονίζοντας τη σημασία του παιδιού και την ανάγκη να ξεπεραστεί ο εγωισμός στην ανατροφή του.
Καλεσμένος στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε;» βρέθηκε ο Χρήστος Λούλης την Κυριακή 5/1.
Ο γνωστός ηθοποιός, συζητώντας με την Ζωή Κρονάκη και τον Τάσο Ιορδανίδη, έκανε αναδρομή στην καλλιτεχνική του πορεία και μοιράστηκε σκέψεις και για την προσωπική του ζωή.
«Κάνουμε πρόβες με τον Δημήτρη Καρατζά στο θέατρο Προσκήνιο με την παράσταση Έντα Γκάμπλερ που θα ανέβει στις 30 Ιανουαρίου. Εγώ έχω το κακό που δεν μπορώ να κάνω παράσταση για πολλούς μήνες. Η επανάληψη κάποια στιγμή σε “στεγνώνει” και χάνεται το “ζουμί” που μπορείς να δώσεις πάνω στη σκηνή. Μετά τους 2, με 2,5 μήνες το κάνω μηχανικά και είναι σαν να φεύγει η μαγεία», είπε αρχικά ο Χρήστος Λούλης.
Για την πορεία του στο χώρο, ο ηθοποιός ανέφερε: «Είμαι 25 χρόνια σε αυτή τη δουλειά και για λόγους βιοπορισμού έχει τύχει να κάνω και τρεις με τέσσερις παραστάσεις τον χρόνο. Κάποια στιγμή μεγαλώνοντας βλέπεις το μοτίβο των πραγμάτων και πώς επαναλαμβάνεται και η μαγεία – αν δεν σταματά- κάνει μια κοιλιά. Και αρχίζεις να σκέφτεσαι δεν παίρνω τόση χαρά, όση έπαιρνα παλιότερα» επεσήμανε στη συνέχεια.
Όσον αφορά τα πρώτα βήματα που έκανε στον χώρο της υποκριτικής, ο Χρήστος Λούλης σημείωσε: «Έχω φάει πολλές επαγγελματικές και προσωπικές σφαλιάρες».
Τέλος, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στην οικογένεια που έχει δημιουργήσει στο πλευρό της Έμιλυ Κολιανδρή λέγοντας: «Με το παιδί πρέπει να είσαι ειδική περίπτωση για να μην καταλάβεις ότι σημασία έχει αυτό και όχι εσύ. Πρέπει να έχεις έναν αθεράπευτο εγωισμό για να μην καταλάβεις ότι δεν είσαι το κέντρο του σύμπαντος, αν ποτέ ήσουν».
