Ο πατέρας Παΐσιος, υπό την πνευματική καθοδήγηση του παπα-Τύχωνα, συμβάλλει στη δημιουργία του μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στη Σουρωτή και επιστρέφει στο Άγιον Όρος, όπου ζει τις τελευταίες στιγμές του πνευματικού του.
Στο κελί του, αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση με ένα κοκκινολαίμη και δέχεται θείες επισκέψεις, όπως αυτή της Αγίας Ευφημίας, που τον καθοδηγεί σε πνευματικά ζητήματα.
Παράλληλα, αποφασίζει να καταγράψει τον βίο του Αγίου Αρσενίου και επισκέπτεται την Κόνιτσα, όπου συναντά την αδελφή του και τον Ιορδάνη, ο οποίος αναγνωρίζει τον Παΐσιο ως το μωρό που κρατούσε η Ευλογία.
Πιο αναλυτικά:
Με την πνευματική καθοδήγηση του πατέρα Παΐσιου δημιουργείται το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στη Σουρωτή.
Λίγο καιρό αργότερα επιστρέφει στο Άγιον Όρος. Ο παπα-Τύχωνας, ο οποίος προγνωρίζει τον θάνατό του, τον καλεί και του λέει ότι είναι μεγάλη του επιθυμία να μείνει αυτός στο κελί του μετά την κοίμησή του. Ο πατέρας Παΐσιος μένει κοντά του και ζει τις τελευταίες στιγμές της επίγειας ζωής αυτού του άγιου ανθρώπου. Σέβεται την επιθυμία του πνευματικού του και παραμένει στο κελί του Τιμίου Σταυρού.
Στο κελί του Τιμίου Σταυρού ο πατέρας Παΐσιος πιάνει «φιλίες» με ένα μικρό πουλάκι, έναν κοκκινολαίμη. Δέχεται όμως και θείες επισκέψεις. Η Αγία Ευφημία εμφανίζεται στο κελί του και τον καθοδηγεί σε κάποια πνευματικά ζητήματα που τον απασχολούν. Αποφασίζει να γράψει τον βίο του Αγίου Αρσενίου και επισκέπτεται την Κόνιτσα, για να βρει χωριανούς του που έχουν ζήσει κοντά στον άγιο.
Εκεί συναντά την αδελφή του τη Χριστίνα για πρώτη φορά μετά την κοίμηση του πατέρα τους. Στην έρευνά του θα συναντήσει και τον Ιορδάνη, ο οποίος συγκλονίζεται όταν καταλαβαίνει πως ο πατέρας Παΐσιος που έχει μπροστά του, είναι το μωρό που κρατούσε η Ευλογία στην αγκαλιά της όταν έφευγαν από τα Φάρασα.
Πηγή: Τηλέραμα
