- Ο Αργύρης Αγγέλου μίλησε για τη συνεργασία του με τον Γιώργο Κιμούλη.
- Αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα της συνεργασίας τους και στα πολλά που έμαθε δίπλα του.
- Η συνεργασία τους περιλαμβάνει τη συνέχιση περιοδείας με κωμωδία και το έργο «Η σπασμένη στάμνα».
- Αναφέρεται στο παρελθόν τους στο θέατρο, όπου συνεργάστηκαν για πρώτη φορά το 2005.
- Εξετάζεται η επιτυχία της κωμωδίας, οι προκλήσεις και τα μαθήματα της εμπειρίας τους.
- Ο Αργύρης Αγγέλου αναφέρει τη σπουδαιότητα του έργου, τη διαφορά και τη δικαιοσύνη και την επιτυχία του θιάσου με τον κόσμο που γελάει.
Ο Αργύρης Αγγέλου μίλησε στην εφημερίδα On Time και στη Σίσσυ Μενεγάτου για τη συνεργασία του με τον Γιώργο Κιμούλη και όσα του χρωστάει.
“Έμαθα πολλά πράγματα και για την κωμωδία και για το θέατρο τότε δίπλα στον Γιώργο και του το χρωστάω αυτό” δήλωσε ο Αργύρης Αγγέλου.
Αυτό τον καιρό συνεχίζεις με επιτυχία την περιοδεία με την κωμωδία «Η σπασμένη στάμνα» του Χάινριχ φον Κλάιστ. Πως είναι οι προκλήσεις και τα μαθήματα, αλλά και η συνεργασία σου, με τον Γιώργο Κιμούλη, ο οποίος έχει διασκευάσει το έργο ενώ σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην παράσταση;
Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντιέμαι με τον Γιώργο Κιμούλη στο θέατρο. Είχα τη χαρά να συνεργαστώ μαζί του το 2005, όταν κάναμε το «Ψύλλοι στ’ αυτιά» του Ζορζ Φεϊντό. Τότε ήταν η πρώτη χρονιά του «Παρά πέντε» και είχε ζητήσει να με δει. Θυμάμαι πόσο αγχωμένος είχα πάει γιατί δεν το πίστευα. Νόμιζα ότι θα έκανα οντισιόν, γιατί ήμουν μαθημένος από τις ακροάσεις που έκανα. Πήγα και μου έδωσε κατευθείαν το κείμενο.
Θυμάμαι ότι ήταν από τις πιο γενναιόδωρες συνεργασίες της ζωής μου και από τις πιο ουσιώδεις καλλιτεχνικές μου εμπειρίες. Έμαθα πολλά πράγματα και για την κωμωδία και για το θέατρο τότε δίπλα στον Γιώργο και του το χρωστάω αυτό. Μετά έκανε ένα πέρασμα ως γκεστ στο «Παρά πέντε» στο ρόλο του Γεράσιμου Βενετόπουλου.
Τότε ο Γιώργος Καπουτζίδης μού έκανε ένα τεράστιο «δώρο», αυτό το πέρασμα το έκανε μαζί μου ο Γιώργος, μετά χαθήκαμε για χρόνια και φέτος, όταν χτύπησε το τηλέφωνο και μου είπε «σκέφτομαι να κάνω μια κωμωδία», με πέτυχε σε μια φάση – πέρα από την αγάπη που του έχω – να θέλω να κάνω κι εγώ το ίδιο.
Τα τελευταία χρόνια είχα καταπιαστεί με πιο «σκοτεινά» έργα, οπότε ήθελα να πάρω μια ανάσα και πίστευα ότι και ο κόσμος ήθελε μια ωραία, καλοπαιγμένη κωμωδία αυτό το καλοκαίρι. Κι έτσι είπα το «ναι» γιατί είναι ένα σπουδαίο έργο, διαχρονικό.
Αναφέρεται στο κατά πόσον η δικαιοσύνη και η διαφορά είναι πράγματα κοντινά. Πόσο λεπτή είναι η γραμμή που τις χωρίζει. Και ο θίασος είναι υπέροχος. Αλωνίζουμε όλη την Ελλάδα και έχουμε μεγάλη επιτυχία, ο κόσμος γελάει πολύ.
