- Η Αναστασία Γιάμαλη επισημαίνει την έλλειψη πολυφωνίας και συμπεριληπτικής γλώσσας στη σημερινή τηλεόραση.
- Κριτική ότι η τηλεόραση παραμένει στα πλαίσια της προηγούμενης δεκαετίας, αγνοώντας τις εξελίξεις του κόσμου.
- Επιθυμία για αναπαραστάσεις που θα δίνουν φωνή σε όλους, όχι μόνο σε ορισμένες ομάδες.
- Το μάθημα που έχει μάθει είναι ότι η επιμονή και η αλήθεια αποτελούν τη βάση για να αντιμετωπίσει κανείς τα εμπόδια.
- Αναφορά στις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια των χρόνων του Μνημονίου λόγω των απόψεών της.
“Θα ήθελε πολυφωνία αντί της μονομέρειας, συμπεριληπτική γλώσσα και αναπαραστάσεις” εξηγεί η Αναστασία Γιάμαλη.
Τόσο στην εικόνα της σημερινής τηλεόρασης όσο και σε όσα αντιμετώπισε επαγγελματικά στο πρόσφατο παρελθόν αναφέρθηκε η Αναστασία Γιάμαλη στη συνέντευξη που έδωσε αυτή την εβδομάδα στην εφημερίδα Βήμα και τη δημοσιογράφο Ελένη Κωνσταντάτου.
Πως θα σχολιάζατε την τηλεόραση σήμερα; Τι θα αλλάζατε;
Το πρόβλημα με την τηλεόραση σήμερα είναι πως είναι πολύ κοντά στην τηλεόραση της προηγούμενης 20ετίας ενώ ο κόσμος έχει κάνει άλματα μπροστά. Απόψεις καθόλου μειοψηφικές στην κοινωνία, δεν έχουν εκπροσώπηση στην τηλεόραση στην τηλεόραση που ενίοτε δίνει την εντύπωση ότι θέλει να επιστρέψει στην προ κρίσης Ελλάδα του 2004. Αν ήταν στο χέρι μου, θα ήθελε πολυφωνία αντί της μονομέρειας, συμπεριληπτική γλώσσα και αναπαραστάσεις που θα φροντίζουν να δίνουν φωνή στους αόρατους.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που έχετε πάρει κατά τη διάρκεια της διαδρομής σας μέχρι τώρα;
Τα χρόνια του Μνημονίου οι σαν κι εμένα που λέγαμε κάτι διαφορετικό από το κυρίαρχο της ορθοδοξίας της τιμωρητικής λιτότητας για τους πολλούς – κι εγώ ως πρωτοεμφανιζόμενη το έκανα και με λάθη – λοιδορηθήκαμε και βρήκαμε κλειστές πόρτες. Θα ήταν ουτοπικό να ισχυριστώ ότι η επιμονή μπορεί να υπερκεράσει τα εμπόδια που μπαίνουν άνωθεν αλλά και τα εγγενή συστημικά εμπόδια που θέτει η τάξη και το φύλο. Η επιμονή και η αλήθεια, όμως, μαζί προσφέρουν μια καλή άγκυρα για να μη σε πάρει το κύμα ή να μην πνίγεις στα απόνερα.
