Ο Δημήτρης Κυριαζίδης, βουλευτής Δράμας, ζήτησε δημόσια συγγνώμη για χυδαίο σχόλιο που έκανε στη Βουλή προς τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, το οποίο οδήγησε στη διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.
Σε ανάρτησή του στο Facebook, εξήγησε ότι η συμπεριφορά του προήλθε από συσσωρευμένο θυμό λόγω των συνεχών κατηγοριών της Κωνσταντοπούλου προς τους πολιτικούς, αλλά παραδέχθηκε ότι αυτό δεν δικαιολογεί την αντίδρασή του.
Τόνισε ότι οι δηλώσεις του δεν αντικατοπτρίζουν τις αξίες και τις αρχές του, ενώ μοιράστηκε προσωπική εμπειρία που τον συγκλόνισε, αναφερόμενος στον τέταρτο γιο του που ταξίδευε με τρένο την ημέρα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.
Πιο αναλυτικά:
Την δική του απάντηση για το χυδαίο σχόλιο που έκανε προς την Ζωή Κωνσταντοπούλου κατά τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας την Παρασκευή στη Βουλή, το οποίο επέφερε τη διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, έδωσε ο βουλευτής Δράμας, Δημήτρης Κυριακίδης.
Σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, o κ. Κυριακίδης υποστηρίζει ότι η συμπεριφορά του «ήταν προϊόν συσσωρευμένου θυμού διότι η συγκεκριμένη πολιτικός μας κατηγορεί συνεχώς ως δολοφόνους και εγκληματίες κακοποιούς». Τονίζει ωστόσο ότι «αυτό δεν δικαιολογεί την αντίδρασή μου και την έκφραση».
Ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής αναφέρει ακόμη ότι «ως σύζυγος, ως πατέρας τεσσάρων παιδιών, αλλά πρωτίστως ως άνθρωπος που σέβεται και τιμά τη γυναίκα, θέλω να ζητήσω μέσα από την καρδιά μου συγγνώμη για τα όσα είπα χθες στη Βουλή των Ελλήνων. Δεν εκφράζουν τις αξίες μου, ούτε αντιπροσωπεύουν τις αρχές και την πορεία μου».
Η ανάρτηση του Δημήτρη Κυριαζίδη:
Ως σύζυγος, ως πατέρας τεσσάρων παιδιών, αλλά πρωτίστως ως άνθρωπος που σέβεται και τιμά τη γυναίκα, θέλω να ζητήσω μέσα από την καρδιά μου συγγνώμη για τα όσα είπα χθες στη Βουλή των Ελλήνων.
Δεν εκφράζουν τις αξίες μου, ούτε αντιπροσωπεύουν τις αρχές και την πορεία μου. Επιτρέψτε μου, όμως, να μοιραστώ κάτι που δεν έχω αναφέρει μέχρι σήμερα, επειδή εγώ δεν λειτουργώ επικοινωνιακά.
Τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου, ο τέταρτος γιος μου, ταξίδευε με το επιβατικό τραίνο που έφυγε ελάχιστη ώρα πριν το μοιραίο εμπορικό τραίνο της διαδρομής Θεσσαλονίκη-Αθήνα. Όταν ξυπνήσαμε και μάθαμε με τη σύζυγό μου τι συνέβη, νομίζαμε -έστω και προσωρινά- ότι ήταν ανάμεσα στα θύματα.
Ήταν ένα συναίσθημα που μας συγκλόνισε και μας έκανε να συναισθανθούμε -έστω και στο ελάχιστο- τον ανείπωτο πόνο των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους.
Η συμπεριφορά μου λοιπόν, ήταν προϊόν συσσωρευμένου θυμού διότι η συγκεκριμένη πολιτικός μας κατηγορεί συνεχώς ως δολοφόνους και εγκληματίες κακοποιούς. Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν δικαιολογεί την αντίδρασή μου και την έκφραση. Ήταν λανθασμένη επιλογή λέξεων τη δεδομένη χρονική στιγμή και τίποτα παραπάνω. Εμείς δεν είμαστε ίδιοι με τα συγκεκριμένα πρόσωπα.