Αλκ. Στεφανής : Οι κόκκινες γραμμές της χώρας είναι αδιαμφισβήτητες, δεν περιλαμβάνονται στην ατζέντα των συζητήσεων με την Τουρκία

Οι κόκκινες γραμμές της Ελλάδας είναι αδιαμφισβήτητες, δεν είναι στην ατζέντα των συζητήσεων με την Τουρκία. τόνισε ο πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους και επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ Αλκιβιάδης Στεφανής μιλώντας στην εκπομπή «Σαββατοκύριακο από τις 5» και τον δημοσιογράφο Δημήτρη Κοτταρίδη. «Εμείς έχουμε πει ότι συζητάμε μόνο δύο. Αναγνωρίζουμε ότι η απέναντι πλευρά μπορεί να έχετε παραπάνω, αλλά εμάς δεν μας αφορούν. Για εμάς είναι κόκκινη γραμμή. Πιστεύω ότι η Ελλάδα κάνει αυτό το οποίο πρέπει» είπε χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων.

Ειδικότερα ερωτηθείς για τα αμιγώς ελληνοτουρκικά και αν θεωρεί ότι το 2025 θα είναι μια χρονιά στην οποία θ’ αρχίσουμε να συζητούμε πιο συγκεκριμένα θέματα με τους Τούρκους απάντησε « πάρα πολύ δύσκολο και δεν πρόκειται να γίνει και δεν υπάρχει και κανένας λόγος να γίνει βλέποντας την Τουρκία να είναι αδιάλλακτη σε κάποια θέματα. Αδιάλλακτοι είμαστε κι εμείς σε κάποια άλλα. Εμείς έχουμε πει ότι συζητάμε μόνο δύο. Αναγνωρίζουμε ότι η απέναντι πλευρά μπορεί να έχετε παραπάνω, αλλά εμάς δεν μας αφορούν. Για εμάς είναι κόκκινη γραμμή. Πιστεύω ότι η Ελλάδα κάνει αυτό το οποίο πρέπει. Έχει ανοιχτή την πόρτα, συζητά, αλλά παράλληλα λέει στον εαυτό της και στο εσωτερικό της αλλά και στους συμμάχους: κοιτάξτε να δείτε, εδώ έχουμε ένα πρόβλημα στην περιοχή μας και γι’ αυτό το πρόβλημα εμείς, ενισχυόμεθα καθημερινά και σε αμυντικό επίπεδο[…]

»Άρα λοιπόν κάνουμε ότι πρέπει. Μιλάμε. Αλίμονο αν δεν μιλάμε. Γείτονες είμαστε. Μοιραζόμαστε κάποιες κοινές επιδιώξεις. Η λέξη “μοιραζόμαστε” είναι πολύ επικίνδυνη, διότι οι Τούρκοι λένε ότι μοιραζόμαστε άλλα πράγματα, “μοιραζόμαστε το Αιγαίο”, όχι δεν μοιραζόμαστε. Έχουμε ο καθένας τις δικές του ισχυρές γραμμές. Εμείς το αναγνωρίζουμε, βλέπουμε, μιλάμε, ενδιαφερόμαστε και πάντα όλα αυτά τα κάνουμε έχοντας στο μυαλό μας ως κυρίαρχη εθνική μας επιδίωξη το τι συμβαίνει και με το Κυπριακό. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Έγιναν δύο τεράστια βήματα μέσα στο 2024. Το ένα είναι ότι η Αμερική ήρε όλες της τους περιορισμούς τους οποίους είχε σε σχέση με την προμήθεια αμυντικού υλικού από την Κύπρο. Τεράστιο θέμα. Επί χρόνια το πολεμούσαμε. Και το δεύτερο ότι η Κύπρος έχει αρχίσει να μιλά για τη σκέψη της για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Μέχρι τώρα δεν υπήρχε αυτό. Τώρα λοιπόν έχουμε αρχίσει και το συζητάμε. Αυτό δείχνει ότι έχουμε μια κοινή προσπάθεια, κοινές εθνικές επιδιώξεις για τον Ελληνισμό στην περιοχή αυτή και πιστεύω ότι κινούμεθα σε σωστό δρόμο, μέσα σε μία κατάσταση τεράστιας αβεβαιότητας».

Για το πώς θα εξελιχθούν τα εθνικά μας θέματα το 2025 είπε «Πιστεύω ότι τα γεγονότα τα οποία συμβαίνουν και μπαίνουμε στο ’25 με πληθώρα γεγονότων να χτυπάνε την πόρτα της περιοχής μας, θα καθορίσουν το μέλλον του ’25. Είναι 5 κυρίαρχα. Καταρχάς να ξεκινήσω από το ότι στις 20 του μήνα που ο πρόεδρος Τραμπ θα αναλάβει την εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όλοι περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία την ημέρα εκείνη γιατί δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί η στάση του στο εσωτερικό του και αυτό το οποίο λέει με τους δασμούς που θέλει να επιβάλει σε όλα τα προϊόντα της Ευρώπης και πώς αυτό θα φέρει όχι μόνο παράπλευρα αλλά και άμεσα αλλαγές στην οικονομία της Ευρώπης.

»Το δεύτερο είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία. Συνεχίζεται αμείωτος και το ’24 οι Ρώσοι έχουν να λένε ότι κατάκτησαν 7 φορές περισσότερο έδαφος από το ’23. Τεράστιο θέμα. Ανεξάρτητα αν έχουν το αγκάθι του Κουρσκ, στο οποίο πέτυχαν κάποιες πολύ περιορισμένης εδαφικής έκτασης νίκες οι Ουκρανοί. Τεράστιο θέμα λοιπόν το τι θα γίνει και σχετίζεται και με τον Τραμπ, ο οποίος θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία; Δεν θα συνεχίσει;

»Το τρίτο θέμα είναι τι συμβαίνει στη Συρία. Η Συρία θα χωριστεί στα τρία, θα χωριστεί στα 4; Τι γίνεται η Τουρκία σε σχέση με τη Συρία; Τι γίνεται το Ισραήλ σε σχέση με τη Συρία;

»Το τέταρτο είναι η Μέση Ανατολή. Και το πέμπτο είναι τι γίνεται με την πολιτική κατάσταση και την οικονομία των μεγαλύτερων οικονομιών στην Ευρώπη, που είναι η Γαλλία με τη Γερμανία. Είδαμε τώρα να προσπαθούν να ορθώσουν ένα πολιτικό λόγο. Τους είδαμε να επισκέπτονται τον Γκολάνι στη Συρία, αλλά δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί και δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί εάν τελικά ο Τραμπ κάνει αυτό που λέει και που σχετίζεται και με το ΝΑΤΟ, που απειλεί ή προειδοποιεί ότι αν δεν αυξήσετε όλοι τις αμυντικές δαπάνες εκεί που εγώ επιθυμώ, στο 5% ή πάνω από το 3%, τότε θα επιβάλει δασμούς στην Ευρώπη. Πώς θα λειτουργήσουν οι πιεσμένες αυτή τη στιγμή οικονομίες της Γαλλίας και της Γερμανίας σε σχέση και με την εύθραυστη πολιτική κατάσταση που υπάρχει; Είναι λοιπόν ένα πολύ εύθραυστο παζλ, το οποίο θα επηρεάσει και τη χώρα μας. Εμείς μέσα σε αυτό το περιβάλλον οφείλουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε, να προχωρούμε με σωστές διπλωματικές επαφές και να ενισχύουμε τον αμυντικό μας πυλώνα».

Για τον ρόλο της Τουρκίας στη Συρία ο κ. Στεφανής ανέφερε « βλέπουμε καταρχάς ότι κάθε μέρα που περνά δεν είναι ίδια με την προηγούμενη. Κάθε μέρα συμβαίνει και κάτι το διαφορετικό. Τις πρώτες λοιπόν ημέρες, όταν ο Γκολάνι ήταν ακόμα επικηρυγμένος με δέκα εκατομμύρια, όταν δεν τον ήξερε κανένας, όταν φορούσε την πολεμική στολή και είχε τα όπλα επάνω του, η Τουρκία φάνηκε ως ο μόνος διαμεσολαβητής της Δύσης με τον άνθρωπο αυτόν. Όταν οι Αμερικανοί απέσυραν την επικήρυξη, όταν πλέον τον βλέπουν όλες οι δυτικές χώρες, όταν όλοι μιλάνε μαζί του και τον αναγνωρίζουν στο εξωτερικό ως το νόμιμο ηγέτη της Συρίας – στο εσωτερικό δεν γίνεται αυτό, στο εσωτερικό έχει τεράστια θέματα, ακόμα και με τις παραστρατιωτικές οργανώσεις που ο ίδιος ελέγχει[…]

»Όμως τώρα η στάση της Τουρκίας και ο ρόλος της έχει αλλάξει δραματικά σε σχέση με τις πρώτες μέρες. Εκεί που τις πρώτες μέρες ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να μιλήσει αυτή τη στιγμή, έχει γίνει ως ένας από αυτούς που μπορούν να μιλήσουν. Αυτή τη στιγμή η Συρία θα κοιτάξει να δει που μπορεί να βρει φιλίες και συμμαχίες να την βοηθήσουν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία από όλες αυτές τις στρατιωτικές ομάδες ενισχύει μία έχοντας σαν βασικό στόχο δύο άξονες: οι Σύροι πρόσφυγες που είναι στη χώρα της να γυρίσουν πίσω και να μην γίνει κουρδικό κράτος. Άρα λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι δεν συμπίπτουν τα συμφέροντα του Ερντογάν με τα συμφέροντα του ηγέτη του τωρινού ή του μετέπειτα της Συρίας. Και ξέρουμε όλοι ότι οι φιλίες έρχονται να γίνουν ισχυρές μέσα από κοινές στρατηγικές επιδιώξεις. Αυτή τη στιγμή δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η Τουρκία με τη Συρία έχουν κοινές στρατηγικές επιδιώξεις».

Σε άλλο σημείο ανέφερε « το Άγιο Όρος αποτελεί έναν χώρο ησυχαστικό, έναν χώρο σκέψης, έναν χώρο περισυλλογής, έναν χώρο που ο καθένας πηγαίνει και αναζητά την ηρεμία του και την πνευματική του επαφή με κάτι το ανώτερο. Τώρα στο Άγιο Όρος, όπως και σε κάθε άλλο χώρο ο οποίος ανήκει στην πατρίδα μας, οφείλει να υπάρχει τάξη, πρέπει να υπάρχει τάξη, πρέπει να υπάρχει προσεκτική διαχείριση των θεμάτων, πρέπει να υπάρχει ηρεμία και πρέπει να αφήνουμε τους άγιους ανθρώπους, αυτούς που είναι οι μοναχοί, να κάνουν τη δουλειά τους και να μην τους επηρεάζουν όλα τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας. Άρα λοιπόν ο οποιοσδήποτε τοποθετηθεί ως διοικητής εκεί, κυρίαρχος ρόλος του είναι η κρατική παρουσία όλων των υπηρεσιών στο Άγιο Όρος να γίνεται με σοβαρότητα, με τάξη και με σκοπό να βοηθηθεί το Άγιο Όρος να κάνει την αποστολή του».

Στην ερώτηση αν παράγοντες έξω από τη χώρα μας προσπαθούν να επηρεάσουν καταστάσεις στο Άγιον Όρος απάντησε « Αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει τώρα. Αυτό συμβαίνει από το 1912, ίσως και νωρίτερα, με τη Ρωσία να προσπαθεί να επηρεάσει και να βρει μια διέξοδο στη Μεσόγειο και εξαντλώντας κάθε δυνατότητα χρησιμοποιεί και το ‘Ορος. Υπάρχει μια Μονή η οποία κατοικείται και ζουν και υπηρετούν το Άγιο Όρος εκεί ρωσόφωνοι μοναχοί, η Μονή του Αγίου Παντελεήμονα και η Μονή αυτή βεβαίως αποφεύγει να εμπλακεί σε τέτοια πράγματα πλην όμως ναι από την πλευρά της Ρωσίας υπάρχει αυτή η διάθεση».

Για τους Ουκρανούς στρατιώτες που επισκέφθηκαν το Άγιο Όρος ανέφερε «συνολικά ήταν 30. 27 ήταν πρώην Ουκρανοί στρατιώτες και τρεις ήταν οι συνοδοί τους. Αυτοί ήρθαν στις 2 Νοεμβρίου, έφυγαν στις 5 Νοεμβρίου, μείνανε σε 3 μονές, είδανε και άλλες αρκετές, ήταν βετεράνοι του πολέμου και τραυματισθέντες στον πόλεμο. Ήταν παιδιά τα οποία υποστήκανε βαριά τραύματα στον πόλεμο και ήρθαν εκεί να βρουν μια ηρεμία εσωτερική[…] Άκουσα πριν τις ειδήσεις που λέγανε για τον νέο που τον οδήγησε το μεταπολεμικό στρες να αυτοκτονήσει μπροστά στον πύργο του Τραμπ. Είναι ένα τεράστιο θέμα.
Κάποιος ο οποίος φεύγει από τις επιχειρήσεις τραυματισμένος, πώς θα μπορέσει να ξαναβρεί την ψυχική του ηρεμία και να ενταχθεί στον κόσμο . Οι νέοι λοιπόν αυτοί διάλεξαν την επαφή τους με τον Θεό, έτσι ώστε να βρουν την ησυχία τους και πραγματικά ήρθαν με ένταση και τα πρόσωπά τους όταν έφυγαν ήταν γαληνεμένα Μάλιστα υπάρχουν και αρκετοί Ουκρανοί μοναχοί στο Όρος. Δηλαδή ο πατήρ Παΐσιος, ο οποίος ζει σε ένα κελί στο Όρος, είναι ένας πολύ ευλαβής Ουκρανός μοναχός και τον οποίο τον επισκέφθηκαν κιόλας οι πρώην στρατιώτες».