- Η Άννα Διαμαντοπούλου υπογραμμίζει την ανάγκη συναίνεσης για την επιλογή Προεδρίας της Δημοκρατίας, τονίζοντας ότι ο Πρωθυπουργός και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία πρέπει να συνεργαστούν, και επισημαίνει τη σημασία της επιλογής ενός προσώπου από την Κεντροαριστερά.
- Αναγνωρίζει την αξία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου ως Προεδρίνας, ζητώντας από τον Πρωθυπουργό να εξηγήσει την απόφασή του να μην ανανεώσει τη θητεία της.
- Η Διαμαντοπούλου αναφέρεται επίσης στην πρόκληση του Νίκου Ανδρουλάκη να συνθέσει τα διαφορετικά ρεύματα εντός του ΠΑΣΟΚ και να προσαρμόσει την πολιτική του κόμματος στις σύγχρονες προκλήσεις, όπως η κλιματική αλλαγή και ο ψηφιακός μετασχηματισμός.
Το πολιτικό σκηνικό της χώρας έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής κλήθηκε να σχολιάσει στη ραδιοφωνική εκπομπή του Πρώτου Προγράμματος 91,6 και 105,8, «To GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, η Άννα Διαμαντοπούλου, υπεύθυνη Πολιτικού Σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός και πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Συναινέσεις για τον/την ΠτΔ – Δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται η επιλογή του πρωθυπουργού από την Κεντροαριστερά – Πρέπει να ακολουθηθεί το πολιτικό έθιμο
Η κα Σακελλαροπούλου είναι μια αξιόλογη επιλογή – Πρέπει ο πρωθυπουργός να αιτιολογήσει το λόγο που δεν ανανεώνει τη θητεία της
Όπως και υπογράμμισε η κα Διαμαντοπούλου στο ραδιόφωνο του Πρώτου Προγράμματος της ΕΡΤ «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη χώρα μας δεν έχει αρμοδιότητες, όπως όλοι ξέρουμε, αλλά είναι ένα εθνικό σύμβολο. Ο Πρόεδρος είναι κάτι σαν τη σημαία σε μια χώρα με το δικό μας πολίτευμα, είναι σύμβολο. Άρα, η συναίνεση γύρω από ένα εθνικό σύμβολο είναι μια πολύ μεγάλη υποχρέωση και είναι υποχρέωση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Δηλαδή, ο πρωθυπουργός και η κοινοβουλευτική/κυβερνητική πλειοψηφία θα πρέπει να συμφωνήσουν ώστε να υπάρξει συναίνεση για το πρόσωπο που συμβολίζει το έθνος. Και λέω η κοινοβουλευτική πλειοψηφία και όχι μόνο ο πρωθυπουργός, γιατί δεν μου αρέσει η εικόνα που παρουσιάζεται ως ο πρωθυπουργός να διορίζει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλο λάθος. Άρα, η συναίνεση είναι στα χέρια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και του πρωθυπουργού. Και βεβαίως πρέπει να πω ότι η επιλογή της κας Σακελλαροπούλου ήταν μια επιλογή που εξελίχθηκε πολύ σοβαρά και πολύ σωστά. Ήταν αξιόλογη Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να εξηγήσει την καινούργια του επιλογή και την αλλαγή προσώπου. Και θεωρώ δεδομένη την επιλογή από ένα πρόσωπο, από τον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς για να υπάρξει συναίνεση. Δεν μπορεί αλλιώς να υπάρξει συναίνεση. Επομένως, νομίζω ότι πρέπει να ακολουθηθεί το πολιτικό έθιμο από τη μεταπολίτευση και μετά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να είναι από την άλλη παράταξη».
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ως αρχηγός πρέπει να συνθέσει και διαφορετικά τα ρεύματα – Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση αλλά και η μεγάλη ευκαιρία του ΠΑΣΟΚ να εκτιναχθεί πολιτικά
Το παραπάνω επισήμανε χαρακτηριστικά η υπεύθυνη Πολιτικού Σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ, συμπληρώνοντας παράλληλα τα εξής «Σήμερα, ο εκσυγχρονισμός προσαρμόζεται και θα έπρεπε να προσαρμοστεί στο θέμα της νέας μορφής ανισοτήτων. Το θέμα του ψηφιακού μετασχηματισμού, που είναι ένα μείζον πολιτικό θέμα που αφορά τη λειτουργία του κράτους, τη λειτουργία της οικονομίας, αλλά είναι πάρα πολύ ουσιαστικό για την κοινωνία, είναι το θέμα της κλιματικής αλλαγής που απαιτεί εκσυγχρονισμό υποδομών, δομών, θεσμών, νοοτροπίας. Αυτή η μορφή εκσυγχρονισμού σήμερα θα πρέπει λοιπόν, να εκφραστεί με ένα πάρα πολύ χαρακτηριστικό και συγκεκριμένο τρόπο. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρός του σήμερα, ο Νίκος Ανδρουλάκης, προέρχεται από το εκσυγχρονιστικό ρεύμα, ήταν ο επικεφαλής της νεολαίας στην περίοδο του Σημίτη. Ο ίδιος σήμερα δίνει το δικό του στίγμα και πρέπει φυσικά, ως αρχηγός και ως πρόεδρος να συνθέσει και διαφορετικά ρέματα που υπάρχουν. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ δεν είναι το μεγάλο ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ‘90, είναι ένα μικρότερο κόμμα, αλλά εξακολουθεί να έχει ρεύματα. Και αυτή η σύνθεση-που νομίζω ότι είναι η μεγάλη πρόκληση και του Νίκου Ανδρουλάκη-πρέπει, στο πολιτικό συνέδριο του Μαΐου να παρουσιαστεί με τον πιο σαφή τρόπο ώστε να δώσει και την ταυτότητα που εγώ πιστεύω ότι πρέπει να είναι η ταυτότητα του εκσυγχρονισμού της σοσιαλδημοκρατίας τον 21ο αιώνα. Όσον αφορά τα υπόλοιπα ρεύματα, δεν θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή εκφράζονται ως ρεύματα σε κανένα άλλο κόμμα (…). Μετά τις εκλογές που εξελίχτηκαν με πολύ θετικό τρόπο και οι οποίες εκλογές αλλά και η εκλογική διαδικασία απέδειξε ότι υπάρχουν διαφορετικά ρεύματα στο ΠΑΣΟΚ, έχει πολύ μεγάλη σημασία λοιπόν, την ευκαιρία αυτή να την εκμεταλλευτούμε με τρόπο που θα δώσει τη δυνατότητα στο ΠΑΣΟΚ να εκτιναχθεί και να γίνει ένα κυρίαρχο πολιτικό κόμμα που θα διεκδικήσει την εξουσία».
Για τον Κώστα Σημίτη: Ποτέ δεν του μίλησα στον ενικό – Άφησε έργα που παραπέμπουν στον Χαρίλαο Τρικούπη – Χωρίς το ευρώ θα είχαμε γίνει Συρία
«Ο Κώστας Σημίτης έχει αφήσει έργο μετρήσιμο και κατανοητό από όλους. Λίγοι είναι οι ηγέτες που έχουν κάτι αντίστοιχο. Άφησε την Ελλάδα στην ΟΝΕ. Έχουμε το ευρώ στο χέρι. Το καταλαβαίνει ο καθένας. Άφησε την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν δεν ήταν σήμερα στην καρδιά της Μέσης Ανατολής, μπορούμε να φανταστούμε ποια θα ήταν η κατάσταση. Άφησε δηλαδή, μεγάλα έργα που θυμίζουν, παραπέμπουν στην εποχή του Χαριλάου Τρικούπη. Άλλαξαν την Ελλάδα. Έκανε πολιτική για το κράτος δικαίου και το θέμα των ανεξαρτήτων αρχών που ήταν απολύτως πρωτοπόρα και άλλαξε τα δεδομένα στη λειτουργία του κράτους. Και βεβαίως ο Κώστας Σημίτης υπήρξε επικεφαλής ενός πολιτικού και ιδεολογικού ρεύματος μέσα στο ΠΑΣΟΚ του εκσυγχρονισμού (…). Εγώ δεν ήμουν φίλη με τον Κώστα Σημίτη. Ήμασταν άλλη γενιά. Και να σας πω επίσης, ότι εγώ ποτέ δεν του μίλησα στον ενικό. Ήμουν όμως, πάντα πολύ κοντά του όσον αφορά τις ιδέες, τις σκέψεις, την υποστήριξη των θέσεών του ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές και με μαχητικότητα απέναντι στη χυδαιότητα την οποία δέχθηκε. Διότι, μην ξεχνάτε ότι ο Κώστας Σημίτης λοιδορήθηκε όσο λίγοι και γίνεται ακόμα και με το θάνατό του».
Για τον Ίλον Μασκ: Εξελίσσεται σε μια ιδιόρρυθμη, αποκρουστική προσωπικότητα – Σύντομα θα έχει σύγκρουση με τον ίδιο τον Τραμπ
Αναφορικά τέλος, με το πως βλέπει τις πολιτικές παρεμβάσεις του Ίλον Μασκ στη Γερμανία, στη Βρετανία, με την υπόθεση των κακοποιήσεων, η κα Άννα Διαμαντοπούλου επισήμανε «Ο Ίλον Μασκ εξελίσσεται σε μια ιδιόρρυθμη, αποκρουστική προσωπικότητα. Δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι ιδιοφυΐα και δείχνει τα χαρακτηριστικά του τι σημαίνει ακροδεξιός ψηφιακός αυταρχισμός, έχοντας τρομερά εργαλεία στα χέρια του. Η Ευρώπη έκανε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια ρύθμισης του διαδικτύου. Αυτό δεν συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και τώρα με τον Μασκ στο μυαλό του Τραμπ τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα. Δηλαδή, δεν πρόκειται να υπάρξει κανενός είδους όριο. Επομένως, θέλω να είμαστε λίγο επιφυλακτικοί για να δούμε την εξέλιξη αυτής της ιστορίας. Διότι, εγώ προσωπικά βλέπω σύγκρουση Τραμπ και Μασκ πάρα πολύ γρήγορα (…)».