To “Hard Truths” του Μάικ Λι (Mike Leigh) είναι μια πολύ ιδιαίτερη ταινία περισσότερο κοντά στο μονοπάτι της ταινίας που τον έκανε ευρέως γνωστό, τα «Μυστικά και Ψέματα» και λιγότερο στην ακόλουθη πορεία από το «Η Παράσταση Αρχίζει» μέχρι και την προηγούμενη ταινία του. Η ταινία που τον φέρνει και πάλι κοντά με την πρωταγωνίστρια του “Μυστικά και Ψέματα”, την Μαριάν Ζαν Μπατίστ, παρουσιάζει την προσπάθεια μιας γυναίκας να πείσει την ψυχικά τραυματισμένη να επισκεφτούν τον τάφο της μητέρας τους την ημέρα της γιορτής της μητέρας, η υπερτραυματισμένη όμως συγγενής έχει αναπτύξει ένα σύστημα συμπεριφοράς που την κάνει αφόρητη από τα οικογενειακά μέλη μέχρι την ταμία του σούπερ μάρκετ.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας “Hard Truths”
Η ταινία που έχει ήδη βρει διανομή στην Ελλάδα και θα τη δούμε μέσα στην τρέχουσα σεζόν παντρεύει το χιούμορ με το δράμα με ένα περιρέοντα τρόπο, όπως θα αναφέρει και ο σκηνοθέτης Μάικ Λι στη συνέντευξη τύπου:
«Η ζωή είναι κωμωδία γιατί είναι γελοία, αν ο κόσμος γελάει κάτι πήγε οκ. Όλοι δεν έχουμε γελάσει σε μια κηδεία; αυτό απαντά την ερώτηση σας;»
Στη συνέχεια θα εξηγήσει ότι η κωμωδία και το δράμα είναι συνέχεια και όχι δύο διαφορετικές όψεις ενός νομίσματος.
«Το γεγονός ότι το πρώτο μέρος της ταινίας μοιάζει με κωμωδία και το επόμενο με δράμα έχει να κάνει με τη φυσική εξέλιξη. Είναι σα να δείχνεις το σπίτι σου σε κάποιον στη συνέχεια μπαίνουμε στα ουσιαστικά προβλήματα και αισθήματα. Δεν είναι κωμωδία με ωραία ξεχωριστά. Είναι εξέλιξη. Δεν κάνω ταινία με Χολυγουντιανη συνταγή. Αυτό πρέπει να το ξέρετε».
Το θέμα της ψυχικής υγείας όμως δεν χωράει γέλια ακόμα και όταν παρουσιάζεται με χιούμορ.
«Η ψυχική υγεία είναι μια ευρεία εμπειρία που πολλοί αντιμετωπίζουμε. Ξέρουμε ότι η ηρωίδα χρειάζεται βοήθεια, αλλά δεν ξέρουμε τι χρειάζεται και με πιο τρόπο. Για εμένα η αδελφή της θέλει να βοηθήσει αλλά δεν το κάνει. Θα μπορούσε αλλά δεν το κάνε. Θα πρότεινα να βλέπατε την ταινία με τις δικές σας απόψεις και ματιές. Αποφύγετε τις τοποθετήσεις όμως δεν το ζήσαμε όπως εκείνοι το έζησαν άρα δεν ξέρουμε τι είναι καλύτερο για αυτούς».
Η πρωταγωνιστρια του Μαριάν Ζαν Μπατίστ, δέχτηκε κολακευμένη την ερώτηση σχετικά με την πιθανότητα το όνομα της να βρίσκεται ανάμεσα στις υποψήφιες για Όσκαρ ηθοποιούς της χρονιάς ξανά, μετά από τόσα χρόνια.
«Αν έρθει υποψηφιότητα θα είναι υπέροχο. Προτιμώ παν από όλα να δουλεύω με αυτόν τον τρόπο πάρα να σκέφτομαι τα βραβεία. Έχω κερδίσει αισθάνομαι μεγαλύτερο βραβείο ακριβώς επειδή δουλέψαμε με αυτόν τον τρόπο».
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε σαφής εικόνα για τι ταινία ήθελαν να φτιάξουν, ήξεραν όμως ότι έκαναν κάτι σωστό.
«Υπήρχε εμπιστοσύνη και όλες οι παρατηρήσεις ξέραμε ότι δεν επηρεάζουν τη ροή των χαρακτήρων μας αν και κάποια λες στιγμές κλαψουρίζαμε και λέγαμε δεν ξέρω τι κάνω. Υπήρχε εμπιστοσύνη και αυτό οδήγησε στο αποτέλεσμα και θα επισημάνει υπογραμμίζοντας: «Όταν γυρίσαμε τη ταινία δεν ξέραμε τη ταινία κάναμε όταν όμως την είδαμε και καταλάβαμε ότι περιελάμβανε μια εσωτερική αντήχηση των προσδοκιών μας».
