- Ο 59χρονος Γερμανός Ρούντιγκερ Κοχ κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ παραμονής κάτω από το νερό, διαμένοντας 120 ημέρες σε υποβρύχια κάψουλα στον Παναμά.
- Η κάψουλα, σχεδιασμένη από την εταιρεία Ocean Builders, διαθέτει βασικές ανέσεις και λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια, επιπλέοντας 3 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
- Ο Κοχ, που κατέγραψε περισσότερες από 1.000 ώρες θαλάσσιας ζωής, ελπίζει ότι η εμπειρία του θα αλλάξει την αντίληψη για την ανθρώπινη ζωή και τις δυνατότητες μόνιμων οικισμών σε ακραία περιβάλλοντα.
Έχοντας περάσει 120 μέρες σε μια κάψουλα ανοικτά των ακτών του Παναμά, ο 59χρονος Ρούντιγκερ Κοχ βγήκε από το 30 τ.μ. υποβρύχιο σπίτι του για να συναντήσει την κριτή των Παγκόσμιου Ρεκόρ Γκίνες, Σουζάνα Ρέις, η οποία τον συγχάρηκε που κατέρριψε το ρεκόρ του Αμερικανού Τζόζεφ Ντιτούρι, ο οποίος είχε ζήσει επί 100 μέρες σε υποβρύχιο κατάλυμα σε λιμνοθάλασσα στη Φλόριντα.
Ο Κοχ είναι συνιδρυτής της Ocean Builders, της εταιρείας που σχεδίασε και κατασκεύασε την κάψουλα όπου πέρασε τέσσερις μήνες παρατηρώντας τη θαλάσσια ζωή. Με έδρα την Πόλη του Παναμά, η Ocean Builders σχεδιάζει και κατασκευάζει SeaPods τα οποία λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια. Αυτές οι κάψουλες επιπλέουν 3 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και μπορούν να υποστηρίξουν και μια υποβρύχια κάψουλα.
Ο Κοχ δήλωσε στο γαλλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο AFP ότι η διαβίωσή του κάτω από το νερό ήταν μια μεγάλη περιπέτεια και παραδέχτηκε ότι στενοχωρήθηκε όταν έφτασε στο τέλος της. Αναφέρθηκε στην ήρεμη ομορφιά της λαμπερής θάλασσας τη νύχτα ως μια από τις πιο αξιομνημόνευτες πτυχές του ταξιδιού του, ενώ κατάφερε επίσης να απαθανατίσει πάνω από 1.000 ώρες πλάνα θαλάσσιας ζωής μέσα από το φινιστρίνι της κάψουλας.
Η κάψουλα διέθετε τις στοιχειώδεις ανέσεις, όπως κρεβάτι, τουαλέτα, τηλεόραση, υπολογιστής, σύνδεση στο Διαδίκτυο και ένα ποδήλατο γυμναστικής. Βρισκόταν σε απόσταση περίπου 15 λεπτών από τη βόρεια ακτή του Παναμά και ήταν συνδεδεμένη με έναν άλλο θάλαμο μέσω ενός αγωγού, στο εσωτερικό του οποίου, μια στενή σπειροειδής σκάλα επέτρεπε την παράδοση τροφίμων και τις επισκέψεις, συμπεριλαμβανομένου ενός γιατρού.
Οι ηλιακοί συλλέκτες στην επιφάνεια παρείχαν ηλεκτρική ενέργεια, αν και υπήρχε και εφεδρική γεννήτρια. Ο Γερμανός μηχανικός γιόρτασε την περίσταση πίνοντας σαμπάνια και καπνίζοντας ένα πούρο πριν βουτήξει στην Καραϊβική Θάλασσα, όπου τον παρέλαβε μια βάρκα για να τον μεταφέρει στη στεριά.
«Είναι αδύνατο να το περιγράψεις με λέξεις, πρέπει να το ζήσεις», δήλωσε ο Κοχ.
Σύμφωνα με την κριτή των ρεκόρ Γκίνες, οι τέσσερις κάμερες που κατέγραφαν την καθημερινότητα του Κοχ, ήταν απαραίτητες προκειμένου να διασφαλιστεί η συνεχής παρακολούθησή του.
«Χρειαζόμασταν μάρτυρες που παρακολουθούσαν και επαλήθευαν 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα για περισσότερες από 120 ημέρες», είπε η Ρέις, προσθέτοντας ότι το αρχείο ήταν αναμφίβολα ένα από τα πιο υπερβολικά και απαιτούσε πολλή δουλειά για να επαληθευτεί.
Στα μισά της αποστολής του, ο Κοχ είπε στο γαλλικό πρακτορείο ότι ήλπιζε πως η εμπειρία θα άλλαζε την οπτική μας για την ανθρώπινη ζωή και τις δυνατότητες για μόνιμους οικισμούς, ακόμη και σε τόσο ακραία περιβάλλοντα.
«Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε εδώ είναι να αποδείξουμε ότι οι θάλασσες παρέχουν ένα βιώσιμο περιβάλλον για τους ανθρώπους», είπε.
