- Ένα εγκεφαλικό δίκτυο είναι μεγαλύτερο σε άτομα με κατάθλιψη σε σχέση με άτομα που δεν έχουν διαγνωστεί με την ασθένεια.
- Αυτό το εύρημα μπορεί να βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση της κατάθλιψης.
- Η λειτουργική χαρτογράφηση ακριβείας αναλύει σαρώσεις fMRI από κάθε άτομο για την εντοπισμό αυτού του εγκεφαλικού δικτύου.
- Η εξέταση αυτού του τμήματος του εγκεφάλου μπορεί να λειτουργήσει ως βιοδείκτης κινδύνου κατάθλιψης και να οδηγήσει σε εξατομικευμένες θεραπείες.
- Η μελέτη αποτελεί παράδειγμα της σημασίας της διασταύρωσης της νευρολογίας και της ψηφιακής υγείας για την προσωποποιημένη πρακτική στη φροντίδα της ψυχικής υγείας.
- Η κατανόηση των μηχανισμών που οδηγούν στην επέκταση αυτού του δικτύου μπορεί να οδηγήσει στην ανακάλυψη νέων φαρμακολογικών στόχων.
Ερευνητές ανακάλυψαν ότι ένα συγκεκριμένο εγκεφαλικό δίκτυο είναι σημαντικά μεγαλύτερο στα άτομα με κατάθλιψη, σε σχέση τους ανθρώπους που δεν έχουν διαγνωστεί με την ασθένεια. Το εύρημα αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση της κατάθλιψης.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε πως ένα τμήμα του εγκεφάλου, που ονομάζεται frontostriatal salience network και εμπλέκεται στην επεξεργασία της ανταμοιβής και την προσοχή στα εξωτερικά ερεθίσματα, είναι σημαντικά μεγαλύτερο στα άτομα με κατάθλιψη, παραμένει σταθερό με την πάροδο του χρόνου, δεν επηρεάζεται από τις αλλαγές της διάθεσης και μπορεί να ανιχνευθεί στα παιδιά πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων κατάθλιψης.
Η εξέταση αυτού του τμήματος του εγκεφάλου θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως βιοδείκτης κινδύνου κατάθλιψης, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι σημείωσαν ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση της κατάθλιψης, καθώς και στην ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπειών.
Η λειτουργική χαρτογράφηση ακριβείας είναι μια σχετικά νέα προσέγγιση στην απεικόνιση του εγκεφάλου που αναλύει έναν αριθμό σαρώσεων fMRI (λειτουργική μαγνητική τομογραφία) από κάθε άτομο.
«Αξιοποιήσαμε τα μεγάλα διαχρονικά σύνολα δεδομένων μας για να δημιουργήσουμε ειδικούς για κάθε άτομο χάρτες λειτουργικών εγκεφαλικών δικτύων, χρησιμοποιώντας λειτουργική χαρτογράφηση ακριβείας, αντί να βασιζόμαστε στον ομαδικό μέσο όρο», δήλωσε στο Medscape Medical News ο Τσαρλς Λιντς, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής Νευροεπιστήμης στο Τμήμα Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Weill Cornell Medicine στη Νέα Υόρκη.
Η διεθνής επιστημονική ομάδα σάρωσε τους εγκεφάλους 141 ατόμων που είχαν διαγνωστεί με σοβαρή κατάθλιψη και τους συνέκρινε με σαρώσεις 37 ατόμων χωρίς κατάθλιψη. Διαπίστωσε ότι στα περισσότερα άτομα με κατάθλιψη, το εν λόγω δίκτυο ήταν σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τα ευρήματά τους με μια ανάλυση μεμονωμένων εγκεφαλικών σαρώσεων που είχαν συλλεχθεί προηγουμένως από 299 άτομα με κατάθλιψη και 932 υγιή. Η ομάδα δήλωσε ότι το μέγεθος αυτού του τμήματος του εγκεφάλου σε άτομα με κατάθλιψη, δεν μεταβάλλεται με το χρόνο, τη διάθεση ή τη θεραπεία με διακρανιακή μαγνητική διέγερση. Η ομάδα πρόσθεσε ότι η ανάλυση εγκεφαλικών σαρώσεων 57 παιδιών που ανέπτυξαν κατάθλιψη ως έφηβοι, έδειξε ότι αυτό το δίκτυο είχε επεκταθεί χρόνια πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων τους.
«Αυτές οι παρατηρήσεις μας οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι αν και δεν φαίνεται να επηρεάζει τα καταθλιπτικά συμπτώματα με την πάροδο του χρόνου, το μέγεθος του συγκεκριμένου δικτύου μπορεί να αποτελέσει σταθερό δείκτη κινδύνου για την ανάπτυξη κατάθλιψης» έγραψε η ομάδα μελέτης.
Ο Σαχίν Λακάν, νευρολόγος και ερευνητής με έδρα το Μαϊάμι, δήλωσε ότι η νέα μελέτη «αποτελεί παράδειγμα της πολλά υποσχόμενης διασταύρωσης της νευρολογίας και της ψηφιακής υγείας, όπου η προηγμένη νευροαπεικόνιση και οι προσεγγίσεις που βασίζονται σε δεδομένα, μπορούν να αλλάξουν τη φροντίδα της ψυχικής υγείας σε μια πιο ακριβή και εξατομικευμένη πρακτική».
Επιπλέον, η καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών που οδηγούν στην επέκταση του δικτύου προσφέρει δυνατότητες για την ανακάλυψη νέων φαρμακολογικών στόχων, σημείωσε ο ερευνητής.
«θα μπορούσαν να αναπτυχθούν φάρμακα που ρυθμίζουν τη συναπτική πλαστικότητα ή τη συνδεσιμότητα του δικτύου για να αντιστρέψουν ή να μετριάσουν αυτές τις νευρωνικές αλλαγές. Τα ευρήματα υποστηρίζουν επίσης τη χρήση της διαχρονικής παρακολούθησης για την πρόβλεψη και την πρόληψη της εμφάνισης συμπτωμάτων, βελτιώνοντας τα αποτελέσματα μέσω της έγκαιρης παρέμβασης», κατέληξε ο Λακάν.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε online στο περιοδικό «Nature».
ΠΗΓΗ: Medscape
